Het leven zoals het is: de buren

Wij worden hier geconfrontreerd met een nieuw fenomeen : de buren.

15 juni 2007
Het begon allemaal op den eerste dag in ons huis: nadat het zware werk van de verhuis min of meer klaar was, gingen we even op ons deck (in het vlaams: ons houten balkon) staan. Vijf minuten later: daar was de buurvrouw van rechts al, babbelend over vanalles. Een half uur later, naar binnen gegaan om eten te gaan maken, ineens: de deurbel (voor den eerste keer - wat is dat geluid toch), de buurvrouw van rechts opnieuw ... met bloemen en een fles wijn deze keer: “welcome to the neighbourhood”! Weer een kwartier babbelen over vanalles – alhoewel eigenlijk hetzelfde als een half uur daarvoor op het deck natuurlijk.

De dag erna
De broer van de buurvrouw van links (ook wel: het mooie buurmeisje) komt altijd op zondag zijn auto wassen bij zijn zus - babbelen over vanalles dus en beetje later komt het buurmeisje van links zelf er ook bij natuurlijk, gezellig – “welcome to the neighbourhood”.

Een paar dagen later
Een paar huizen verder woont de Gary (met heel zijn familie waaronder ook een of twee zonen – die elk heel veel blonde vriendinnetjes hebben en elke zondag in bikini de 4 autos voor de deur komen wassen). Die komt even kennis maken met Siri. En daarna komt ook een van de zonen kennis maken met Siri. Ik denk dat het bij hen wel meer de intresse uitgaat naar Siri dan naar “welcome to the neighbourhood”.

Nog een paar dagen later
De buren van schuins over ons komen kennis maken. Ze vragen onze GSM nummer – voor noodgevallen – en langs hunne neus weg willen ze ook graag weten hoeveel huur we betalen. Zij hebben blijkbaar nen goeie kuisman die wij zeker moeten inhuren (maar na 4 maanden hebben we de Mesjoep bedankt voor zijn diensten – het fenomeen poetsvrouwen komt wel eens in een ander verhaal aan bod) en ze blijven verder babbelen over vanalles – “welcome to the neighbourhood”.

Twee weekends later
De volledige tuin vanachter opgeruimd en opgekuist - ziet er nu heel netjes uit. Na al dat werk waren we dat eens aan ‘t bekijken vanaf het deck en daar was buurman van de buurvrouw van rechts plots – hij bewonderde onze mooie bloemen en onze efforts in de tuin - en hetzelfde verhaal natuurlijk “welcome to the neighborhood”.

Nog een weekend later
Vooraan aan het huis alles gesnoeid en schoongemaakt. Twas veel te warm eigenlijk maar dat was geen probleem want nen andere schuinen overbuur kwam graag langs om kennis te maken en te babbelen over vanalles. “Welcome to the neighborhood”

Een paar dagen later
De buren van schuinover zijn langsgekomen om te vragen of onze garagepoort kapot is ... want die staat toch redelijk veel open vindt de neighbourhood ... zelfs al eens ne keer 's nachts hadden ze gezien. Inderdaad vergeten dicht te doen toen. En dat is toch wel gevaarlijk want jaren geleden is er naar ‘t schijnt eens een poging tot inbraak in een van de huizen geweest ... jaren geleden ... wat zouden die van schaarbeek vinden?

En nog diezelfde dag
De president van de home owner group van de neighbourhood (!) is langs gekomen om mij uitgebreid te danken voor het snoeiwerk in weekend - dat is zo mooi gedaan en een belangrijke zaak voor het uitzicht van de neighbourhood - jawatte - stel u voor dat ik den talbot voor een paar jaar in de voortuin zou hebben gezet ...

April 2008
De overburen (de enigen met wie we nog geen contact hadden – ook buitenlanders) zijn verhuisd en nu zijn er nieuwe buren. De sportieve Dawn met haar echtgenoot (die in de military is en dus zelden thuis), hun blonde cheerleaderdochter en prachtige blonde labrador “Stormy”. Toen ze de dozen aan het uitpakken waren was het onze toer om de straat over te steken met bloemen en “Welcome to the neighborhood”.

Ondertussen zijn we buddies met alle buren, Siri nodigt die soms uit voor een homecooked meal. En ik ga al eens een blokske wandelen met den Stormy.

Volgens mij zijn we veilig hier. En ik weet dan nog niet den helft van wat er allemaal gebeurd want Siri onderhoudt eigenlijk alle contacten met de buren.

Marc