Ze vulden hun dagen van 9 tot 13u met schoolwerk, typen en lezen, maakten daarna lunch - ze zijn erg goed geworden eiersalade en slaatjes maken- en hadden dan meestal nog een uurtje Nederlands. De rest van de middag werd er gewandeld, gepuzzeld, geschilderd, gezwommen, gelezen en met de buurtkatten gespeeld.
Hoewel ze hun vriendjes en leerkrachten misten, vonden ze deze Covid periode eigenlijk helemaal niet zo erg. Zeker Jack niet, die elke dag wel kwam zeggen hoe blij hij was dat wij samen met hem thuis waren.
Voor de ouders vond ik het thuisonderwijs dan weer veel moeilijker. De juffen waren duidelijk hun kluts kwijt en hadden van in het begin de handdoek al een beetje in de ring geworpen. Ze hadden ook de lawine van emails onderschat. Tja, als 62 kinderen van elke taak voor de 4 vakken die ze dagelijks maken een foto moeten doorsturen per email ... dan loopt dat op. Zeker als kinderen niet gewoon zijn om emails te sturen (geen onderwerp ingevuld, attachment niet bijgevoegd - en dus 2 emails moeten sturen-, attachment vergeten hernoemen, naam vergeten invullen in het invulblad, etc etc). Als ouder was het meeste werk nog ervoor zorgen dat de juf de email wel degelijk had gezien en de punten daarvoor had aangerekend.
Alhoewel, voor die punten moesten we het eigenlijk niet doen. Ons schooljaar bestaat uit 4 lesperiodes van 9 weken. De derde lesperiode was afgelopen vlak voor Corona, en de hele 4de lesperiode hebben we dus van thuis gedaan.
In april liet de school al weten dat de punten van de afgelopen 3 lesperiodes het resultaat zouden bepalen en dat de punten van de 4de lesperiode alleen maar mee zouden tellen als ze het vorige resultaat deden stijgen, dalende cijfers werden niet meegeteld. Voor onze kinderen maakte dat dus eigenlijk niet zo veel verschil, maar voor de hogere leerjaren was het eigenlijk heel goed om punten op te krikken. Iedereen blij dus.
Meestal is de aanloop naar de laatste schooldag een hectische periode, met veel presentatie opdrachten, schoolactiviteiten (onder meer het jaarlijks schoolfeest/concert waar voor moet geoefend worden), sporttrainingen en wedstrijden, STAAR testen en CITO toetsen, etc etc. De laatste schooldag voelt dan aan als de beloning voor het harde werk van de afgelopen periode. Dat was dit jaar dus toch iets anders. Die laatste dag...voelde toch een beetje minder feestelijk. Dat hebben de kinderen opgelost door die ochtend voor een laatste keer naar school te fietsen om 8uur, waar net de drive-thru kindergarten graduation aan de gang was, om aan de zijlijnen mee te klappen. Vooral voor Caitlin was het iets moeilijker, want zij verandert volgend jaar van school en heeft dus van niemand echt afscheid kunnen nemen.
Als ze terug thuis kwamen, hebben we boekentassen uitgeleegd, opdrachtboeken weggegooid, bureaus opgeruimd.... en de hele middag gerelaxed. De kinderen vonden het prima en kunnen niet wachten om aan hun welverdiende zomervakantie te beginnen. En wij hopen nog steeds naar Belgie te kunnen gaan deze zomer, al zal dat er -naast Covid- vooral van afhangen of we Jack's vernieuwde paspoort op tijd ontvangen... Fingers crossed!
