Pumpkin Patch

Halloween komt eraan. Hoog tijd dus om een pompoen te gaan kopen! Op de pumpkin patch vind je alle mogelijke maten en vormen. Naast pompoenen verkopen ze bovendien ook nog pumpkin pie, locally grown appelen, appelsap, appeltaart en kerkhofbloemen.

Net zoals voor kerstmis, zijn ze hier heel goed in het versieren van huizen voor Halloween. Wij zijn alweer de enigen in de straat die geen spooky versieringen rond de voordeur hebben hangen. Zelfs over de pompoen twijfel ik nog een beetje, want het is altijd zo'n viezigheid. 's Nachts knabbelen de eekhorens aan al die pompoenen en voor je het weet heb je een rottende stinkende oranje bol met gaten voor de deur staan.

Maar zolang de pumpkins intact zijn, leveren ze mooie fotos op!

I'm almost as big as Mr.Bear!

Mr. Bear is Caitlin's absolute lievelingsbeer. Iedere avond, na bad, is het vechten om pamper en pyjama aan te doen...ze wil maar 1 ding: naar/op Mr. Bear kruipen en heel veel knuffels geven. Soms kan ik ze niet tegenhouden en kruipt ze weg nog voor ze goed en wel aangekleed is. Super schattig! Al heeft ze op die manier wel al eens op het tapijt geplast...

Ze heeft nu ook het stopcontact en de deurstopper naast Mr. Bear ontdekt en soms moet ze heel hard nadenken wat ze nu eigenlijk het interessantste vindt... Voorlopig wint Mr Bear nog steeds.



Het kruipen en rechtstaan heeft Caitlin ondertussen al goed onder de knie en ze lijkt ongeduldig om te beginnen lopen. Met het ontzettend schattige loopwagentje van nijntje (thanks Jules!!!) kan ze alvast goed oefenen!



Tot vorige week vond ze het vooral leuk om op het wagentje te kruipen, maar sinds afgelopen maandag heeft ze ook de andere functie van het autootje ontdekt. Niet uit zichzelf natuurlijk... Maandag was het hier een vrije dag (Columbus Day) en was Caroline met haar 2 zoontjes op bezoek. Brent (2.5) was gefacineerd door nijntjes loopauto en begon ermee door het huis te wandelen. Caitlin zag het allemaal gebeuren en kroop in een sneltreinvaart achter Brentje aan, haalde hem in, klampte zich aan hem vast, trok zich op en begon samen met Brent achter de auto aan te wandelen... Niets zo motiverend als een goede portie jaloezie!

Oktoberfest 2009

We zijn vandaag naar het Oktoberfest geweest. Niet in Munchen, maar in Vienna. Niet in Oostenrijk, maar in Virginia. Het was een fijne bedoening daar op het Octoberfest in Vienna, Virginia. Maar eerst een beetje geschiedenis.

De originele bewoners van Amerika zijn dindianen. Je komt de indianen echter niet zo vaak tegen op straat. De meeste indianen wonen namelijk in hun reservaat. Elk indianen-reservaat dat zich een beetje respecteert heeft tegenwoordig een casino en is een belangrijke schakel in de drugshandel in Amerika. Daar houden we allemaal niet zo van. Alle andere Amerikanen zijn dus ingevoerd. Hier aan de East Coast vaak vanuit Europa.

Zo ook John Hunter. Wie ? John Hunter. John Hunter was geboren in Ayr in Schotland maar vestigde zich hier in Virginia begin jaren 1800. En noemde het dorpje hier Ayr Hill. In de jaren 1850 had Ayr Hill een dokter nodig. Dat werd ene meneer William Hendrick. Die wilde hier wel komen wonen, maar alleen als het dorpje zijn naam zou veranderen naar zijn geboorteplaats...Vienna...in New York. Vienna in New York is genaamd naar de Oostenrijkse hoofdstad. En aldus de geschiedenis van Vienna, VA.

Maar ook tegenwoordig als je hier met mensen praat, hoor je bijna altijd een vaag verhaal over hun roots in Europe. Ze hebben allemaal wel ergens een bedovergrootvader uit Duitsland, een bomma uit Ierland, ne pepe uit Polen of een moemoe uit Frankrijk. Ze hebben ook allemaal altijd plannen om eens op reis te gaan naar het Europa van hun voorouders. Maar gewoonlijk komt daar nooit veel van in huis. Europe is namelijk gelegen buiten de US. En dat is vervelend. Ze spreken daar geen Engels. Je moet daar met raar geld betalen. En Europeanen hebben allemaal van die bedenklijke gewoontes zoals vers brood eten. Amerikaans Wonderbrood blijft 2 jaar goed, zelfs met de zak open. Of Europeanen wandelen ook op straat. Hier zie je alleen af en toe een landloper op straat wandelen. Of een Mexicaan op weg naar zijn werk.

Maar Amerikanen houden wel van dat Europees gekneuter. Ze vinden dat allemaal heel authentiek. Folklorefestivals uit Europa copieren is dan ook een populaire formule bij successvolle gemeentebesturen en enthousiaste parochiale medewerkers. Aldus het jaarlijks Oktoberfest in Vienna in VA. Dit jaar was het Oktoberfest in Vienna alweer aan zijn tweede editie toe. Een traditie dus.



De hele zaak wordt natuurlijk wel een beetje aangepast voor de Amerikaan.

Ze hebben hier vaak wat meer geluk met het weer. Het was vandaag zonnig en 25 graden. Het Vienna Octoberfest 2009 ging door in ‘Historic Church Street’. Die straat is een jaar ouder dan alle andere straten in Vienna. Historic dus. Hier is Caitlin vlakbij Historic Church Street.



Er was ook een brandweerwagen. De mannen van den brandweer zijn altijd populair in Amerika.





Alles hier in Amerika is ook heel familie/kind vriendelijk.

Er is steeds voldoende parkeerplaats voor kinderwagens.



Er waren verklede mannen. Ondertekende heeft persoonlijk sinds jongsafaan schrik van verklede mannen (en stoeten). Caitlin niet.



Daddy's doen allemaal hetzelfde op dit soort van evenementen.



Er is altijd genoeg eten. De grootste vrees van de Amerikaan (honger hebben) wordt geheel voorkomen. Op gecombineerd Amerikaanse(veel)/ Duitse(zuurkool) wijze.



Het was...heu...heel lekker.



En hier nog een paar foto's voor de liefhebbers.

Caitlin's eerste Oktoberfest met mama.





Caitlin's eerste Oktoberfest met daddy.









Volgende week is het Oktoberfest in Reston. Dorpje naast Vienna(Virginia).