And the Winner is ... Caitlin (alweer)

Mensen weten dat misschien nog. In mei 2017, was Caitlin een van de winnaars van de jaarlijkse kunstwedstrijd van het schooldistrict (CISD). De beste kunstwerken over het hele schooldistrict worden dan verkozen en worden een heel jaar tentoongesteld in het administratief centrum van CISD in Conroe. 

Er zijn 61,000 leerlingen in CISD verspreid over 60 lagere en middelbare scholen, over 12 jaren. En van elk jaar worden er 5 kunstwerken geselecteerd, zestig dus in totaal, die dan een heel jaar worden tentoongesteld. In 2o017 was Caitlin's kunstwerk bij de 5 winnaars voor 2nd grade. Ongeveer 1 kans op de duizend dus.  

Dit was toen haar werk. "The Ice Penguin". 

En het is nu toch weer gebeurd zeker. Afegelopen maand, in mei 2020, is Caitlin's werk opnieuw verkozen om een jaar lang tentoongesteld te worden in het administratief centrum. Dit keer voor 5th grade. Weer ongeveer een kans van een op de duizend. Onwaarschijnlijk.  

Dit is haar nieuw werk. "Pastel Cat".  Een kubistisch werk. Een kat getekend vanuit verschillende hoeken. Je moet er echt eens goed naar kijken, het is echt knap gemaakt. 

We blijven in het duister tasten waar het talent vandaan komt. Niet van Siri. Nog minder van ons. Niet van de grootouders. Een mysterie. 

Haar inzending van 4th grade was niet gekozen voor het hele district maar hangt wel aan de ingang van de school.  

"Underwater View" 

En haar Coronashow tekening vonden de meeste mensen ook zeer mooi.  

"Corona Show"

Queso en de Rainbow Bridge

In 2018 hadden de kinderen voor hun goed rapport gevraagd of ze een diertje mochten hebben. We gingen overstag en op 1 september 2018 werd ons gezin 2 hamstertjes rijker (Nacho en Taco). De 2 diertjes was jammer genoeg maar een erg kort leven beschoren, omdat ze blijkbaar al op leeftijd/ziek waren toen we ze kochten. 

Op 13 oktober 2018 werd ons gezin dan uitgebreid met Queso, het allerliefste hamstertje ooit. Qua kleur paste ze ook heel goed in ons interieur. Officieel was Queso het hamstertje van Caitlin, want Jack had na zijn verdriet na het overlijden van Nacho besloten geen hamster meer te willen, al zorgden ze er wel samen voor.

Het is grappig dat die kleine diertjes toch ook allemaal een eigen karakter hebben. Queso was eigenlijk de rustigste en geduldigste van de 3, wellicht omdat ze ook jonger was. Je kon haar makkelijk vasthouden en ze beet echt nooit.

Caitlin kon uren met haar spelen. Ze veranderde de layout van haar kot voortdurend, zodat het diertje zich niet te veel zou vervelen. Bij het opstaan haalde Caitlin Queso uit haar kotje en liet ze haar rondlopen in onze dressing, waar ze zich het liefste verstopte achter of in mijn schoenen. Na het avondeten, als we nog rond tafel zaten, haalde Caitlin haar ook altijd uit haar hokje en liet ze Queso op de trap spelen. Na een paar dagen kon ze al makkelijk 10 treden op en af springen. Ze had de allergrappigste manier van lopen: ze maakte zich dan lang en plat en kon heel snel wegschieten. Het liefste verstopte ze zich onder de zetel in de living, en kon daar alleen maar vanonder gelokt worden met zonnebloempitten. 

Ze at graag kokosnoot en watermeloen, maar verafschuwde banaan. Caitlin was een goed hamstermoedertje: ze wist echt alles over hamsters. Onlangs maakten de kinderen nog een hamsterpizza (stukje appel met daarop een stukje blauwe besjes en wortelkruimels). Het is alsof de kinderen voelden dat Queso iets lekker verdiend had, want het beestje was al wat ouder aan het worden. De dagen erop -volledig onverwachts - ging ze steeds meer achteruit, ze werd blind en kon nog moeilijk bewegen... op 13 juni 2020 gebeurde dan het onvermijdelijke... "she crossed the rainbow bridge" zoals Caitlin het zo passend en in tranen aan haar vriendinnetjes vertelde. Ze hebben nog wel afscheid kunnen nemen voor Queso in haar hokje haar oogjes voorgoed dichtdeed. 

Slaapwel Quesootje, je was een fantastisch hamstertje en we zullen je nooit vergeten. 

Marc heeft een prachtige eerbetoon video gemaakt: hou de zakdoeken maar klaar....

Summer Day 1 - Meet Morty

De allereerste dag van de grote vakantie zou een erg bewogen dag worden. Zoals Jack nadien zei, was dit een dag met 3 belangrijke events:

1/ Daniela
Onze nanny, Daniela, hebben we sinds 6 maart, het begin van Covid hier, niet meer gezien. Ze zorgde het afgelopen schooljaar elke schooldag voor de kinderen van 15-18u en is echt een super leuk meisje waar de kinderen dol op zijn (veeeeeeel meer dan op onze vorige nanny, mevrouw Castro).  Ik moest gisteren voor een paar uur naar het kantoor, en Marc is al lang terug op kantoor, dus als verrassing voor de kids had ik gevraagd of Daniela een paar uur langs kon komen. De kinderen wisten van niks en waren in de straat aan het fietsen, maar toen ze haar auto zagen aankomen kon ik hun geroep tot binnen horen. Ze waren super gelukkig om haar terug te zien en zij duidelijk ook.

2/ Scottie
In de namiddag werd de kinderen een jobje aangeboden om voor de hond van de buren, Scottie, te zorgen voor het weekend. Whoohoo! Betaald worden om met het braafste hondje van de straat te gaan wandelen en op de trampoline in hun tuin te spelen. "De zomer ziet er veelbelovend uit" aldus Jack. Ze zijn meteen elk 10 dollar rijker geworden.

3/ Morty
Op vrijdagavond wandel ik meestal niet meer, maar na mijn dag op kantoor had ik toch behoefte aan wat frisse lucht en beweging. Toen ik voorbij ons huis wandelde, zag ik een doos voor de deur staan. "Aha, Jack's zwembroeken zijn gearriveerd", dacht ik nog (ik was nog redelijk ver weg). Tot ik iets zag bewegen...
Bleek dat iemand een kleine kitten te vondeling had gelegd bij ons.... Het meest schattigste poesje ooit van 6 weken oud, met een heel zielig briefje en een zak eten erbij.

Toen ik ermee binnenwandelde, konden de kinderen hun geluk niet op. Het poesje werd vertroeteld en verzorgd en nog nooit hadden C&J minder aandacht voor tv of iPad als die avond. Marc was minder gecharmeerd, want hij is meer een hondenpersoon...

We kunnen echt niet begrijpen waarom iemand dit beestje bij ons heeft afgezet. Wie doet nu zoiets? Marc is ervan overtuigd dat de persoon die dit gedaan heeft de kinderen bij de katten in de straat heeft zien spelen, en hen naar huis is gevolgd...???? Onze buurvrouw denkt dat het is omdat wij een van de weinige mensen in de straat zijn die geen hond hebben...? In ieder geval, zeer vreemd...

We hebben het beestje uiteraard met veel liefde opgevangen. Hij heeft heel de nacht op Caitlin's bed geslapen en vond het fantastisch om op de trap te spelen met Jack.

De kinderen vonden het geweldig, maar wisten ook dat we het beestje niet konden houden. Het was papa of de kat.... Dan wint papa natuurlijk. Al heeft Jack toch wel even de voor- en nadelen van Morty/Papa in een powerpoint presentatie op een rijtje gezet (zoals Nonkel Eric opmerkte heeft Jack veel aandacht voor persoonlijke hygiene):

Maar Morty kon natuurlijk niet blijven. Hoe vind je een goede "forever home" voor een poes? Facebook to the rescue. Amper 1 uur nadat ik een oproep had gelanceerd op onze buurt facebookpagina, had ik een gezin gevonden. De mama in kwestie was al een tijdje op zoek naar een kitten voor haar dochter, die onlangs haar papa verloren had. De kinderen en ik zijn Morty gaan afleveren als verrassing, en het meisje was helemaal overdonderd. Caitlin was gedurende een paar uur ontroostbaar, maar beseft ook wel dat dit de beste oplossing was voor Morty. Jack had het ook wel moeilijk met het afscheid, maar toont dat helemaal anders. Hij zat stilletjes op de trap en heeft zijn homescreen van zijn ipad veranderd met fotos van Morty.

s'Avonds stuurde de mama mij een berichtje dat zowel Morty als haar dochter in de zevende hemel zijn (ze stuurde me ook de foto hieronder).

Eind goed, al goed, maar wat een bewogen dag!