Running Buddies

Marc heeft de loopmicrobe al een tijdje te pakken, ik loop ook mijn wekelijkse kilometers (niet met hetzelfde enthousiasme als Marc, maar toch) en plots zei Caitlin dat ze ook zin had om te starten met lopen.

We schreven haar dus in bij de Juniors Running Club, een groep voor 3 tot 12 jarigen, die tot 3keer per keer per week samen komen om rondjes te lopen. Op elke loopdag noteert de coach hoeveel kilometers ieder kindje heeft gelopen, en het is de bedoeling dat elk kindje tegen begin februari in totaal 24 mijl (=38km) heeft gelopen. Vervolgens mogen de kinderen de laatste 2 mijl (3km) op de dag van The Woodlands Marathon lopen, en krijgen ze net als alle echte marathonlopers een marathon-medaille.

Caitlin loopt op zaterdag en zondag, en haalt momenteel anderhalve mijl (2.4km) per sessie. Voorlopig heeft ze al 11 mijl op haar naam staan. We zijn al bijna halfweg! Het is echt leuk om samen te doen. Op zaterdag is het een mama-dochter uitje en lopen Caitlin en ik samen. Op zondagmiddag gaat Jack ook meestal mee, en lopen we dus alle vier. Jack doet dat trouwens ook heel goed, en kan al makkelijk een mijl meelopen op zijn "kortere" beentjes. Hij geeft niet op en probeert iedereen voor hem in te halen, vooral als er meisjes voor hem lopen. Dat kan hij niet goed verdragen, haha. Caitlin vraagt al sneller om een rondje te mogen wandelen, maar is dan toch altijd heel fier als je aan de coach haar arm vol streepjes kan tonen (per gelopen ronde krijgen ze een streepje op de arm).

Caitlin en ik zullen dit jaar de Turkey-Trot lopen, een race op Thanksgiving. En Marc en Caitlin zijn alvast ook al ingeschreven voor The Woodlands Marathon in Maart. En daar kijkt ons klein meisje echt al wel naar uit!

Caitlin is het gele lopertje in het midden van de foto. 

Character Trait: Responsibility

In Caitlin's school - en wellicht in iedere basisschool in Amerika - staat iedere maand in het teken van een belangrijke karaktertrek. Zo was September de maand van Responsibility (verantwoordelijkheid) en October staat in het teken van Respect. Aan de leerlingen wordt uitgelegd waarom deze karaktertrek belangrijk is en hoe je verantwoordelijk, respectvol, geduldig, behulpzaam, etc kan zijn. 

Iedere maand kiest elke juf een leerling uit haar klas die de karakter eigenschap van die maand het beste belichaamt. En voor de maand september, de eerste volle maand van haar schoolcarriere, werd Caitlin aangeduid als meest verantwoordelijke student uit de klas! 

Dat ging gepaard met een certificaat, een tegoedbon voor een gratis pizza van de pizzahut, een vermelding van alle gekozen leerlingen in de wekelijkse schoolkrant en een hele ceremonie op school, compleet met schoolfoto van alle verantwoordelijke leerlingen. 

Ze maken er echt een heel ding van op school en vragen ook aan de ouders om ook thuis te benadrukken wat een belangrijke eer dit is voor het kind ("Please praise your child on this wonderful acknowledgement"). Dit was de begeleidende brief bij het certificaat:

Caitlin was terecht erg trots en omdat we niet graag naar de pizzahut gaan, hebben we dan maar lekkere pizzas thuis gemaakt. Iedereen blij! 

Tien op tien voor schatteke: Jack's 4th birthday party (met één minpuntje)

Onze zoon werd afgelopen dinsdag 4 jaar. Dat betekende een verjaardagsfeestje vorige week zaterdag. Siri had alles perfect voorbereid en georganizeerd. We hebben er zelf helemaal niets aan dood gedaan. Siri heeft (waarschijnlijk daardoor) een perfecte tien op tien gescoord op "The Official American Kid's Birthday Party Rules". Zie ook post vorig jaar.

Een korte herinnering aan de tien regels. 

Regel 1: thema is verplicht. Voor jongens tussen 2 en 5 moet dat cars, piraten of dinosaurussen zijn.
Regel 2: thema moet overal terug te vinden zijn (uitnodigingen, goody bags, versiering, etc, ...)
Regel 3: correcte locatie
Regel 4: sfeer zo oncomfortabel mogelijk voor aanwezige papa's
Regel 5: eerst samen activiteiten doen
Regel 6: cadeautjes uitpakken
Regel 7: taart met kaarsjes
Regel 8: Jack blijft als laatste aan tafel omdat hij altijd het meeste taart eet
Regel 9: er moet ne pinata zijn
Regel 10: niet blijven plakken

Jack had er zelf nog een regel aan toegevoegd, namelijk: hij wou alleen maar de jongens van zijn klas uitnodigen. Geen meisjes was zijn uitdrukkelijk verzoek. 

Dit is hoe het allemaal gegaan is. 

Regel 1: thema is verplicht en voor jongens moet het cars, piraten of dinosaurussen zijn. Jack had "Hot Wheels" gekozen. Dat was perfect voor ons. Hot Wheels zijn autookes zoals wij vroeger matchbox hadden en Hot Wheels kosten maar een derde van al dat Disney Cars gedoe. Goeie zaak dus.  1/1 voor Siri. 

Regel 2: thema moet overal terug te vinden zijn. Kijk maar: uitnodigingen, borden, slingers, goody bags, ....  2/2 voor Siri. 

Regel 3: correct locatie. Er zitten maar vijf jongetjes in Jack zijn klas, dus het feestje konden we nog gemakkelijk bij ons thuis doen.  Vijf jongetjes van 4 + Jack + Caitlin, dat ging wel lukken bij ons thuis. Ook goedkoper dan een zaal afhuren. Mooi zo. 3/3 voor Siri. 

Regel 4: oncomfortabel voor papa's. Gewoonlijk komen de mama's naar de verjaardagsfeestjes en blijven daar dan voor toezicht. Van uwe kleine afzetten en twee uur later komen halen, is hier in Amerika geen sprake. Dat zou overkomen als zeer ontverantwoordelijke ouders. Gewoonlijk zijn er dus op die feestjes 5 tot 10 mama's en gewoonlijk ene zielige papa. We weten dat uit ondervinding. En inderdaad, een van de vijf vriendjes van Jack was met zijn papa. We hebben zelf ons best gedaan. Pintje aangeboden, football op TV opgezet, maar het blijft toch moeilijk voor de papa's. Zie vanachter op de trap.  Ja zeg. 

Regel 5: samen activiteiten doen. We hadden Mrs Trehan, de babysit van de kindjes, gevraagd voor painting en voor de rest .... boys will be boys. Speelkamer, Jack's kamer, buiten, ...  

Regel 6: 5 vriendjes dus 5 cadeautjes voor Jack, we hebben die dan maar zondagmorgen uitgepakt. Niet te veel zoeken achter die Spiderman. Jack moet van die spinnenvent niks hebben dus dat is al terug naar de winkel. 

Regel 7: taart met kaarsjes en Happy Birthday zingen. 

Regel 8: Jack eet het meeste taart. 

Regel 9: er moet ne pinata zijn. Onze pinata was deze keer nen aap. 

Maar jongetjes van vier hebben toch niet echt voldoende tennis of baseball techniek, dus na een half uur kloppen ... 

zag die pinata er nog volledig intact uit. 

We hebben dan maar een handje geholpen.

Regel 10: niet bijven plakken. De belangrijkste regel voor als ge het feestje thuis organizeert. Inderdaad de uitnodiging zei van half drie tot half vijf, dus klokslag half vijf was iedereen er vandoor.  Mooi zo. En 10 / 10 voor Siri. 

Een hele leuke dag voor Jack en perfect georganizeerd door Siri. Op één minpuntje na. Een van de vriendjes van Jack had er niets beter op gevonden dan al het krijt voor op de grond te tekenen, in het zwembad te gooien.  Dat moest er uit en met een net lukte dat niet.  Dus inderdaad, op 11 oktober hebben nog eens een frisse (!) duik genomen.

Zaterdag dus achtereenvolgens nen aap een mep verkocht en krijtjes opgedoken uit het zwembad ... nooit gedacht dat we ooit in ons leven zo een zin zouden neerschrijven. Maar we hebben dan precies Siri toch nog een beetje geholpen ... Maar proficiat schatteke 10 / 10. En Jack vond het allemaal geweldig ! 

En dinsdagmorgen was het dan de echte verjaardag. Met kaartjes en meer cadeautjes (van Caitlin, mama, papa). 

Hier zien we alle kaartjes en cadeaus. 

 Aandachtig kaartjes lezen.

En hartelijk lachen met een kaartje. 

Cadeautjes uitpakken. 

En cadeautjes laten zien en ermee spelen. 

Gelukkige vierde verjaardag jongen. 

De corvee van papsy

Beste klant van de The Woodlands was de afgelopen twee weken weer hier.

Papsy.

We hebben het een keer proberen uit te rekenen. En we denken dat we er niet heel veel naast zitten. Dit is de achtste (of negende) keer dat Papsy ons komt bezoeken in de US, de zesde (of de zevende) keer in The Woodlands. Dat op zich creeert natuurlijk al een probleem. Waarmee kunnen we Papsy nog eens verrassen of welke nieuwigheid kunnen we met Papsy nog eens doen ? Papsy zegt wel altijd dat hij alleen maar voor Caitlin en Jack komt en dat we zeker niets speciaals moeten organizeren, maar we proberen toch altijd iets te vinden.

Al zeggen we het zelf, het was een succes deze keer. We hebben Papsy zo goed beziggehouden dat hij naar eigen zeggen zelfs geen enkele dag de tijd heeft gehad om de krant te lezen of om een volledige Champion's League match te kunnen zien.

Inderdaad. Dit verblijf werd ne hele corvee voor Papsy. Maar wel een hele leuke. En hij heeft nu tijd om een beetje bij te komen. Hij moest hier elke dag al zijn corvees af werken en dan waren er nog eens de verrassingen.

De dagelijkse taken van Papsy gingen ongeveer als volgt:
* Op tijd opstaan en ontbijt
* Caitlin en Jack met de fiets naar school brengen

* Dagelijkse fietstoer door The Woodlands

* Even zwemmen om af te koelen

* Lunch thuis of bij Caitlin op school

* Beetje vrije tijd

* Caitlin en Jack met de fiets van school gaan halen

* Naar de plaatselijke cremerie voor een ijsje

En dan waren er nog de verrassingen.

Dag 2 / 3: de hele familie de auto in en naar Louisiana gereden, naar L'Auberge Casino and Resort.

Een mooi hotel-casino-complex net over de grens met Texas. Vooral geliefd bij mensen die graag golfen en gokken. Twee dingen die wij en papsy helemaal niet doen, maar er was een mooi zwembad bij met 'lazy river' en het was gewoon ook een mooi hotel.

Dag 5: met Papsy naar downtown voor een lekker diner in Bistro Lancaster en dan een voordracht van Kai Ryssdal.  De voordracht was trouwens in de Wortham Center, downtown Houston. Dat is dezelfde zaal als voor de opera en het ballet.

Die Kai Ryssdal is hier in Amerika, bij de iets beter opgeleide bevolking, een populair figuur.

Hij presenteert elke dag om half zeven 's avonds op NPR (de radio 1 van Amerika) het programma "Marketplace", een economisch / financieel overzicht van de dag.  Kai Ryssdal is dus eigenlijk een beetje de Paul D'Hoore of tegenwoordig de Michael Van Droogenbroeck van Amerika.

Dag 7: Papsy de nieuwe Houston Campus van ons werk laten zien. Dat is allemaal nog niet helemaal af, maar hij vond het wel heel indrukwekkend. Blij dat we dat eens konden laten zien.  

Dag 9: 's avonds naar Dosey Doe.

Wat is Dosey Doe ?  Dosey Doe is een stal. Een echte. Gebouwd in 1850 in Kentucky, steeds dienst gedaan als stal of schuur en dan in 2006 in zijn geheel verhuisd van de boerenbuiten van Kentucky naar de I-45 een beetje ten zuiden van The Woodlands, waar het nu dienst doet als restaurant en concertzaal voor country-muziek.

Papsy vind country-muziek fantatstisch dus we dachten dat hij dit misschien wel leuk zou vinden. En inderdaad, het werd een hele leuke avond.  Goed gegeten en gedronken en dan concerten van Jamie Wilson en Asleep at the Wheel.

Dit is Jamie Wilson. Country-zangeres. Heel grappig trouwens die Jamie Wilson. Een van de grappigste vrouwen die we al hebben ontmoet.

We hebben zelfs haar laatste CD gekocht. Eerste CD die we hebben gekocht in ongeveer 15 jaar denken we. Soit. Nog een gesprekje gehad met Jamie. We hebben haar uitgelegd dat we de voorzitter zijn van de Belgische Jamie Wilson fanclub. De fanclub heeft op dit moment 1 lid. Ze vond ons ook grappig.

Hier zijn wij allemaal samen.

En dit is de Ray, de lead singer van Asleep at the Wheel.

Asleep at Wheel is een country-groep. Bestaan al sinds de jaren 70, en negen Grammy Awards gewonnen.

Een opmerkelijke figuur trouwens, die Ray.  Kan zelfs gitaar spelen boven / achter zijn hoofd.

Daarnaast staat Katie Holmes, de fiddliste van Asleep at the Wheel. Speelt dus op de fiddle, een soort van viool.

Hier wij met Katie op de foto. De Ray was spijtig genoeg al weg.  

Verder hebben aan paar keren ge-BBQ'ed met Papsy. Papsy is ook meegeweest naar de soccer-training van Jack en de loop-training van Caitlin.

Twee weken zijn voorbijgevlogen. Caitlin en Jack waren superblij dat papsy hier was. Wij ook trouwens. En we denken Papsy ook wel. Ondanks dat hij van corvee was. Merci om te komen papsy !