The Last Post

Dit is onze laatste post. We zijn terug in Belgie. Tien dagen geleden waren we nog in de US.

We hadden onszelf bij het begin van ons verblijf in de US drie objectieven gesteld.

Objectief 1: “Gelukkig Samenleven”. Klinkt een beetje als een spreuk van de Bond Zonder Naam om in uw keuken te hangen, maar het is serieus bedoeld. Mensen weten dat misschien niet maar Siri en ik hadden eigenlijk nog nooit samengewoond vooraleer naar hier te vertrekken. Dat was dus wel een beetje een gok. Vooral dan voor Siri natuurlijk. We zijn niet van de gemakkelijkste. Maar we hebben objectief 1 bereikt. Het bewijs: Caitlin.

Objectief 2: “When in Rome do as the Romans do”. Al jarenlang ons motto. De quote komt van Sint Ambrosius, bisschop van Milaan in de jaren stillekes (387 AD om juist te zijn). Toen was Sint Augustinus juist aangekomen in Milaan en die zag dat de lokale kerk niet vastte op zaterdag zoals de kerk in Rome. Dat was dus een probleem. Daarom ging St Augustinus naar St Ambrosius , de bisschop van Milaan, voor advies. En die zei :”When I am in Rome, I fast on Saturday, when I am in Milan, I do not. Follow the custom of the Church where you are”. En dat is dan verder verbasterd naar “When in Rome, do as the Romans do”.

We zijn afgedwaald. Ons objectief 2 was dus: “When in Rome, do as the Romans do”. Toen we in Engeland woonden (in Lancaster, daarna in London en tenslotte in Manchester) betekende dat: zo veel mogelijk uitgaan elk weekend en dan zoveel mogelijk drinken, veel naar de voetbal gaan kijken en dan zoveel mogelijk drinken en bij – 10 graden nog steeds in uwe t-shirt buitenlopen en dan zoveel mogelijk drinken. Ja, we konden het daar goed vinden in Engeland.

Nu we hier de US woonden betekende dat zoveel als: Baseball ! Een fantastische sport en America’s favourite pass time. We zijn veel naar baseball gaan kijken, zowel in Washington DC als in Baltimore. En we hebben het vaak op zondagnamiddag (met een goeie fles cola) in detail op TV gevolgd. We zijn de rest van ons leven verslingerd aan baseball. Objectief 2 bereikt.

Objectief 3 was: “US Destinations Only”. Nu we hier toch in de US waren, wilden ook zo veel mogelijk zien van de US. Dat is aardig gelukt. Enkel al in de afgelopen drie jaar zijn we naar 22 staten geweest. Tel daar de staten bij die we op eerdere trips naar de US al hebben gedaan, dan komen we op 29 staten. Dat is meer dan de meeste Amerikanen. Objectief 3 ook bereikt.

In samenvatting, gelukkig samenwonen, naar baseball gaan kijken en veel op reis gaan in de US … we waren al onze persoonlijk objectieven aan het bereiken daar in de US en we waren daar graag ook. Life was beautiful. En dan komt er iemand vertellen dat we terug naar Belgie gaan. En of we daar blij mee zijn ?

Dat is een irrelevante vraag. We hebben een ongelooflijk aangename tijd gehad in de US. In 29 staten. We gaan al die herinneringen voor altijd hebben. En we zijn nu bezig om nieuwe Belgische herinneringen te verzamelen.

Tenslotte, aan iedereen die de blog heeft gevolgd, u was een geweldig publiek. Hartelijk dank om dit allemaal te ondergaan. Het ga jullie goed / all the best.

THE END

And off we go...

Het is vandaag vrijdag, 8 januari, 12:30 in de namiddag. Caitlin ligt in de badkamer van onze hotelkamer nog een dutje te doen, terwijl wij de laatste hand leggen aan de valiezen. 6 valiezen, 3 stuks handbaggage, 3 jassen, de buggy, de autostoel en de nieuwe Kate Spade die ik vandaag nog van Marc cadeau kreeg: dat moet straks allemaal in de auto richting luchthaven.

Het zijn onze laatste uurtjes op Amerikaanse grond en langzaam aan begint ook dat door te dringen. Uit pure nostalgie zijn we gisteren nog voor de laatste keer crabcakes bij Sweetwater gaan eten.

Deze week was hectisch: laatste werkdag, autos verkopen, utilities opzeggen, papierwerk, het vast tapijt laten reinigen, home inspection en natuurlijk de verhuis coordineren.

Al onze spullen, 3.8 ton (!) in totaal, ziten sinds dinsdag in de container en zullen binnenkort de atlantische oceaan overvaren... Volgens de verhuizers was dit maar een kleine verhuis, maar de buren hadden daar ongetwijfeld een ander idee over toen de caravaan trucks in onze straat arriveerde.





Ziezo, binnen een paar uurtjes zijn we terug in Belgie. De volgende blog schrijven we vanuit Brussel!