Enge dieren

Verjaardagsfeestjes. Daar zien de kinderen altijd enorm naar uit, maar als ouder heb ik er eerlijk gezegd een bloedhekel aan. Ik hou het graag simpel, maar er komt toch altijd meer werk bij kijken dan je had verwacht: activiteiten verzinnen, een locatie vinden, versieringen, goody bags.... En een hele groep kinderen gedurende minimum 2 uren bezig houden is al een prestatie op zich, want er is altijd wel iemand die geen zin heeft om met de groepactiviteit mee te doen.

Wat me is opgevallen is dat de feestjes tegenwoordig steeds groter en imposanter worden. Gewoon 2 uur in de tuin spelen en dan pannekoeken eten...ik heb het nog niet meegemaakt hier. En zelf ben ik daar ook schuldig aan, want het is vaak gewoon makkelijker om voor een vaste formule in een binnenspeeltuin/zwembad/golfbaan/klimmuur.... te kiezen.

Ik was dus bijzonder blij toen we onlangs een uitnodiging kregen voor een feestje, gewoon in een locaal park (publieke buitenspeeltuin) om de hoek. Broertjes en zusjes mochten ook meekomen om te spelen. Super! Eindelijk een normaal feestje, dacht ik.

Maar dat was uiteraard mis gedacht. De ouders van de jarige hadden schrik dat de kinderen zich zouden vervelen in het park en hadden er niet beter opgevonden dan het inhuren van een reptielenman. Die man had allerlei enge dieren mee die de kinderen mochten vasthouden en mee rondwandelen. Slangen, salamanders, spinnen, krokodillen, schorpioenen.... het was er allemaal. En Caitlin vond dat uiteraard geweldig. Die kreeg er echt niet genoeg van.

Voor eens had ook niemand handsanitizer in z'n handtas zitten, dus aten de kinderen daarna gewoon cupcakes met niet gewassen handen. Ik denk dat dat hetgene is waar de andere ouders nu nog steeds over spreken.

Caitlin met Tarantula

Schildpad (OK, niet echt spectaculair)

Een echte schorpioen!

Geen idee welk beest dit is, maar Caitlin was er helemaal verzot op

Economics Fair

Marc is op zakenreis deze week, dus dit is voor mij het ideale moment om een inhaalbeweging te doen wat onze blog betreft. Er zijn in het afgelopen jaar wel een aantal momenten geweest die ik op de blog wou vastleggen, maar waar het nooit van is gekomen.

Een van die dingen was de economics fair voor het tweede leerjaar op school. In 1984 bestond zoiets niet op mijn lagere school in Bassevelde. Ik weet niet hoe het schoolsysteem er tegenwoordig uitziet in Belgie, dus ik weet niet of het in Belgie ook bestaat, maar voor mij was het in ieder geval een nieuw begrip. Na het lezen van de brief die we erover kregen van school, was het ook iets waar ik geweldig tegenop zag...

Het principe is als volgt (voor iedereen die dit ook niet kent): in de maand april zouden de economische basisprincipes aan de kinderen worden aangeleerd. Prijszetting, vraag-en aanbod, inflatie, deflatie, etc (allemaal termen waarmee ik in het middelbaar werd geconfronteerd). Enfin. Om dat in de praktijk aan de kinderen aan te leren, werd een soort markt georganiseerd en ieder kind moest een standje hebben met zelfgemaakte producten. 60 stuks zelfgemaakte dingen -niet eetbaar!. Tijdens de maand april konden de kinderen ook "geld" verdienen met goed gedrag en goede cijfers. Geld dat ze dan zouden mogen besteden op de markt....om prullen aan te kopen die hun vriendjes hadden ineengeknutseld.

Ze moesten voor hun product een poster maken (marketing) en beslissen wat de verkoopprijs per stuk zou zijn, met de bedoeling om op het einde van de markt helemaal uitverkocht te zijn.

Dat was dus mijn grootste probleem. Wat o wat zou Caitlin knutselen? Ze moest het zelf kunnen doen en ze moest 60 stuks maken.... Maar wonder boven wonder had zij onmiddellijk een idee: zeebloemen! Ze wou absoluut papieren bloemen maken die we de afgelopen zomer ook aan zee hadden gemaakt. Super idee. Alleen was ik vergeten dat er toch best wat werk kroop in zo'n bloem. Het werd dus bandwerk: Papsy sneed de papieren stroken op maat, Jack (en de helft van zijn voetbalploeg) vouwden de stroken in accordeons, en Caitlin plooide alles samen. Het heeft een hele week geduurd, maar zie, het resultaat mocht er zijn.

De avond voor de fair werd de poster in elkaar geknutseld, en zie, weer een geniale ingeving van het spookje: een bloem is inderdaad het ideale geschenk voor moederdag.

 De dag van de fair gingen we met de auto naar school, want op de fiets kregen we dat allemaal niet vervoerd.
Gelukkig maar, want toen ik haar 's avonds ging ophalen was haar bloemenwinkel wel uitverkocht, maar had ze een hele zak rommel mee die ze van klasgenoten had gekocht. De helft zwierde ik gelijk in de vuilbak, want ze had wel zeker 10 potjes "slijm" gekocht! Maar ik moet er wel bijzeggen dat sommige klasgenoten heel origineel uit de hoek kwamen. Jack heeft al meteen ideen opgedaan voor zijn economics fair (dat worden geschilderde keien. super idee!)

Caitlin's buit: allemaal aangekocht met het geld dat ze verdiende met voorbeeldig gedrag...

Originele items: een spaarpotje gemaakt van een waterflesje en een tennisbalportefeuille

vlnr: een gechilderde kurk om op je potlood te zetten, pomponhondjes, vogelmagneten en geschilderde keien

Er zaten ook heel veel zelfgemaakte stressballen bij (een ballon opgevuld met rijst of zand)

De brief die we thuiskregen met informatie over de economics fair

Clearwater 2017: Beach, Dali, extra boter en dan nog iets (niet voor gevoelige lezers)

Ok. De beach en Dali waren super. Van die extra boter kijken we niet meer op. Het 'en dan nog iets' was echt heel vies. Gelukkig was er Siri.

Laten we bij het begin beginnen. Naar Clearwater gaan we graag naartoe. En ondertussen was het alweer 3 jaar geleden dat we er nog eens waren geweest. Hoog tijd dus voor een bezoekje. En we hadden een goeie timing gevonden. Vorige week.

Ja ja, Siri was er natuurlijk ook bij.

Voor Caitlin en Jack was het schooljaar vorige week donderdagmiddag 1 juni namelijk al afgelopen. Ze hebben het uiteraard heel goed gedaan op school.  En om ze een clean break te geven tussen school en grote vakantie, zijn we donderdagmiddag de kindjes snel gaan halen van school, naar de luchthaven gereden en huppekee vliegtuig op naar Clearwater. Vluchten hebben we met punten betaald. Appartement van grandpa In Clearwater was beschikbaar. Hele vakantie ging dus ook bijna niks kosten. Mooi zo.

Het was een leuke (korte) vakantie. Behalve dan een ding.

Clearwater is trouwens een interessante plaats. Je hebt werkelijk twee delen: Clearwater Downtown en Clearwater Beach. Twee delen met een grote brug ertussen. En het verschil is groot.

Clearwater Downtown is niet veel soeps. Oud, grijs, run down en leeg. Altijd bewolkt.

Clearwater Beach. Nieuw, kleurrijk, mooi en levendig. Atlijd mooi weer.

En elk jaar geselecteerd als een van de beste stranden in e US.

En elk jaar ziet Clearwater Beach er mooier en beter uit. Nu hebben ze daar weer juist een prachtig nieuw hotel geopend. Het Opal Sands Resort. Mooi hoor.

En 400 dollar per nacht. Dat is maar 400 dollar meer dan grandpa's appartement.

Vrijdagmorgen gelijk naar het strand. Het strand was even mooi als altijd.

En vrijdagnamiddag nog meer naar het strand.

Vrijdagavond aperitief met uncle Don en aunt Susan. En vrijdavond kwam groooote vriend Joowan, op doorreis van Belgie naar California, ook nog even op bezoek.  Superleuk !

Zaterdagmorgen ook weer naar het strand. Met groote vriend Joowan.

En zaterdagnamiddag zijn we nog naar het Dali Museum in St Petersburg gegaan. Een Dali museum in Florida ? Ja hoor.  Met een collectie van 96 schilderijen, waarvan 7 van de 18 meesterwerken van Dali, is dit de grootste collectie van Dali's in de wereld, na het museum in in zijn geboorteplaats Figueras in Spanje. De collectie is bij elkaar gebracht door de Amerikaanse philantropen Albert en Eleanor Morse. Goed gedaan van den Albert en Eleanor.

En de kindjes vonden het ook bijzonder leuk.  Zeker en vast de prijs (en klein Dali ding) dat ze kregen als ze de hele quiz van het museum goed hadden ingevuld. En dat hadden ze natuurlijk gedaan.

Trouwens, we hebben de kindjes in de afgelopen maanden meegenomen naar:
* Museum of Fine Arts Houston: mooie collectie van Fra Angelico, Memling, Rembrandt, ...
* Speciale tentoonstelling van Edgar Degas
* De Menil Collection met mooie collectie van Picasso, Magritte, Rothko, ...

En nu dan Dali.

Om naar even te zeggen dat we niet echt rekenen op het Texaanse Public Education System om onze kinderen een beetje cultuur en de humanistische waarden en normen bij te brengen.

Het gebouw zelf is ook prachtig.  Gebouwd in 2011.

Naast de beach en de cultuur was er ook elke dag tijd om spelletjes te spelen. 

Spijtig genoeg hadden we ook een dag regen. Wat dan gedaan ? Cinema dan maar. We gaan niet vaak naar de cinema en doen dat ook niet graag. Maar de kindjes wilden het graag, dus allee dan maar.  Die cinema's zijn trouwens ook niet meer wat ze zijn geweest. We konden onze zetels op voorhand reserveren on-line en de zetels gingen volledig plat. Kijk eens aan.

Het gebruikelijke aanbod van eten was ook beschikbaar.

En als je vond dat er te weinig boter op je popcorn was ?  Geen probleem. Een speciale boterkraan voor de hongerige Amerikaan .... (dat rijmt)

Beach, Dali en extra boter allemaal heel goed dus. Maar dan was er nog een ding. We hadden het al gezegd. Vluchten waren gratis. En appartement van grandpa kostte 400 dollar per nacht minder dan het Opal Sands Resort.  Maar er was in het appartement ook een speciale zaak. Een zeer delicate zaak. En we gaan de zaak proberen uitleggen zonder te vervallen in platte beschrijvingen.

De zaak was ...

Een zachte WC bril.

Een wat ?

Een ... zachte ... WC ... bril ...

Een ... zachte ...

En niet op een van de twee toiletten maar alle twee.

Hier een close-up.

En nog een. 

Vies ! Vies ! Dit is een WC bril. Die zacht was.

We moesten een oplossing vinden. En daar kwam Siri in beeld.  Telefoontje naar grandpa hielp al wel een beetje.

Dit was dus niet grandpa's idee. Oef. Het was namelijk de vorige huurder van grandpa's appartement die dan maar had beslist om zijn eigen WC brillen te installeren. Zachte. We willen echt niet weten waarom. Maar wij zaten er dan wel mee.

Maar grandpa wist ook nog even te vermelden dat hij al twee normale (harde) WC brillen had gekocht. Die lagen in de kast. En die heeft Siri dan maar even snel geinstalleerd. Zachte WC brillen eraf. Nieuwe harde WC brillen erop. We hebben de zachte weggegooid. Denk niet dat we er nog iemand een plezier mee konden doen.

Siri ? Echt een goei geriefke om bij te hebben ...

En ook met dit verhaal was het natuurlijk een hele leuke vakantie. Heel leuk om nog eens in Clearwater Beach te zijn. Fijn om Don en Susan nog eens te zien. En super om groote vriend Joowan weer te zien natuurlijk.

Wij zijn klaar voor de zomer.