Boots, Chaps and Cowboy Hats

Als je denkt aan Texas, denk je automatisch ook aan cowboys en het wilde westen. Het heeft nochtans lang geduurd alvorens ik er eentje had gespot. Tja, een residentiele woonwijk is nu eenmaal niet de typische habitat van die stoere jongens.

Maar vorige zondag heb ik dan eindelijk het echte Texas gezien, omringd door duizenden cowboys and -girls. We waren uit genodigd op de Rodeo!

Op het middaguur trokken we de voordeur achter ons dicht, de kids toevertrouwend aan het buurmeisje. En dan begon de tocht van 1 uur naar Houston centrum. Ja, hier in Texas is alles echt groot. Texas-sized, zeggen ze soms wel. Dus ook de afstanden zijn enorm.

Afin, het was volledig de moeite waard! Aangekomen in het Reliant stadium, moesten we ons een weg banen tussen de cowboyhoeden. Het viel ons op heel veel bezoekers met een soort kleine ham in de hand rondliepen. En maar eten... Bleek dat het kalkoenpoten waren. Texas-sized. Smakelijk.

De sfeer was top, de rodeo echt impressionant. Er zijn 4 disciplines:

- bareback riding: gedurende 8 seconden op een steigerend paard blijven zitten, zonder zadel. 1 hand moet in de lucht blijven, met de andere hand mogen ze zich aan een soort touw vasthouden, maar ze mogen zich dus niet vastklampen aan de manen van het paard; De bedoeling is om een bepaalde vorm aan te houden, de punten worden gegeven op basis van houding en stoerheid (dat laatste verzin ik maar, maar de koelbloedigste wint over het algemeen wel)

- saddle bronck riding: hetzelfde maar dan op een zadel.

- barrel racing: discipline voor cowgirls. Zo snel mogelijk het paard langs 3 tonnen leiden, zonder dat die mogen omvallen, natuurlijk. Ongeloofelijk wat iemand op 12 seconden kan doen.

- bull-riding: de discipline voor de stoerste onder de cowboys. bareback op een stier... geen commentaar.

Een populair gezegde onder cowboys is

"There never was a horse that couldn't be rode;

Never was a cowboy who couldn't be throwed"

Wijze woorden, want we hebben nogal wat kerels letterlijk in het zand zien bijten.


Hier een fiere stier die koppig blijft staan en niet terug het hok in wil...

Na de rodeo zelf was er nog een chuck wagon race (denk aan de geldtransport karretjes van Lucky Luke)
en een calves scramble. In die laatste discipline worden er 30 kalfjes losgelaten tussen 30 jongeren (studenten van 12-15jaar). Die studenten (in witte t-shirt) moeten proberen de kalfjes (zwart) te vangen, met hun blote handen en die naar de jury (alle andere figuren op het terrein) te brengen. De eerste student die een kalf vangt, krijgt blijkbaar een studiebeurs van de sponsor. Ik heb hier veel van geleerd: 1) kalfjes zijn ongelooflijk snel, 2) een kalf vang je het best door aan zijn staart te trekken en 3) kalfjes zijn koppige beesten. De meeste studenten hadden deze ronde thuis geoefend op geiten (!?).

Hoed af voor alle cowboys en cowgirls! Het was een onvergetelijke middag, we kijken al uit naar de rodeo van volgend jaar. Giddy Up!

Back to school

Ik ben momenteel een SAHM. Een Stay At Home Mom. Bij deze wil ik alvast mijn oprecht respect uiten voor alle SHAMs, en een welgemeende dank u zeggen aan onze mama's, die thuis waren toen wij klein waren en altijd voor ons klaarstonden.

Meestal zie ik er zo uit als ik boodschappen ga doen, maar dan zonder haar en make-up gedaan...

Maar eigenlijk speel ik een beetje vals in mijn SHAM zijn. Want ik heb er maar 1tje thuis, Caitlin hebben we gewoon terug naar school gestuurd. Op eigen verzoek. We hebben een heel leuke day care/school gevonden vlak bij ons huis, waar ze na 2 weken toch helemaal ingeburgerd was. Dat is heel wat, want het moet voor haar toch wel een cultuurshock zijn geweest: van een  ieder-doet-z'n-ding sfeertje (in Caitlin's geval: de hele dag van de glijbaan afgaan), naar een super gestructureerde klassikale omgeving. Maar ze doet het ongeloofelijk goed, is super flink en is al helemaal thuis in haar klasje. Het bewijs? In het weekend hebben we hier altijd een klein drama omdat ze dan niet naar "Amok" kan (haar juf).

De school doet erg z'n best. Voor de 2jarigen worden de volgende activiteiten georganiseerd bovenop het standaard curriculum:
- toddler yoga op dinsdag (hoe ze Caitlin stil op een mat kunnen laten zitten in lotushouding is mij een volstrekt raadsel)
- bible study (1 uurtje) op woensdag. Ja, we wonen immers in de US en daarbovenop ook nog eens in de Bible belt. Het thema deze week was "forgiveness". Maar voor een spookje dat het concept "nee" nog niet goed onder de knie heeft, weet ik niet hoeveel forgiveness er zal blijven hangen.
- Spaanse les (1uurtje) op maandag.
- Koken met de chef: 1 keer per maand mogen de kleuters meehelpen in de keuken van de school. Van deze nieuw verworven skill heb ik thuis echter nog niet zoveel gemerkt.

Ook het eten is helemaal anders dan in Belgie. Want hier krijgen ze geen patatjes met een groente en een stukje vlees voorgeschoteld. De afgelopen week heeft Caitlin op school het volgende gegeten: Chicken fried Steak (??), Baked Ziti (??), Mac and Cheese, Chicken Enchilada en Pizza.
Er komt met andere woorden altijd veel kip, kaas en room aan te pas. En ze vindt dit ook super lekker, want ze vraagt blijkbaar altijd om een dubbele portie. Behalve van de Taco's, die vielen minder in de smaak.

Verder heeft ze:
- al veel vriendjes gemaakt (meer dan mama),
- leert ze zich steeds beter uitdrukken in het engels, al zijn Marc en ik de enigen die haar verstaan.
- kan ze op weekdagen een hele dag zonder tuutje - een echte doorbraak
- doet ze haar middagdutje op een dun matje op de grond, waardoor ze nu tegenwoordig ook thuis de hele tijd met kleine tapijtjes in de weer is
- kan ze haar kleuren al (wewwow = yellow, GREEN! (die herkent ze altijd) en Owanch=orange)
- kan ze alle cijfers herkennen (bebben (7), EET! (8) en Foow (4)). Het is echt super schattig om haar bezig te horen.

En natuurlijk is er ook huiswerk, maar dan vooral voor de mama's. Iedere maand wordt er een feestje georganiseerd in de klas, en dan wordt van de kindjes (lees: mama) verwacht dat die bepaalde items meebrengen die passen in het thema (snack, servetjes, ballonnen, activiteit, drank, party favor en decoratie). We hebben het hardleers ondervonden toen bleek dat Caitlin verwacht werd om voor St Patricks day groene cupcakes mee te brengen. Maar haar mama wist dus duidelijk van niks...ocharme het spookje. Dus nu heb ik de lijst mee naar huis gekregen en op 20 maart moet ik zorgen voor 30 eitjes met treats in (snoepjes, koekjes, een prul) en voor het zomerfeest moet ik parasolletjes voor in de drankjes meebrengen. Liefst gepersonaliseerd... Dat belooft voor Kerstmis, want dan worden echt alle registers opengetrokken.

Sweet Caitlin, if you ever read this blog, daddy and I want you to know how proud we are of you! You transitioned so nicely, as if it was the easiest thing to do. You are such a precious, sweet, lovely, smart and happy little girl and we love you so much! (and Jack too, of course).

En na heel deze boterham, nog een paar fotootjes van deze ochtend, klaar om naar school te gaan.

 Wie neem ik mee naar school? Mijn Uki, of die van Jack? Of alletwee?

Komaan mama, opschieten!

Heerlijk, het rijk voor mij alleen!

Home sweet Home

Wij hebben iets met de 3de van de maand als het op verhuizen aankomt.

Op 3 februari 2010 verhuisden we naar ons huisje in Tervuren. Mama en (nonkel) Koen hebben die dag flink geholpen met uitpakken van dozen, en om 7u 's avonds stond er al een stoofpotje te pruttelen op het vuur en kon Caitlin terug in haar nieuwe kamer slapen.

Precies 1 jaar later, op 3 februari 2011, namen we het vliegtuig richting Texas, om - na een aantal weken in "interim living" (= tijdelijk apartement), op 3 maart 2011 naar onze nieuwe stek in The Woodlands te verhuizen. Dit jaar waren mama en Koen er niet bij...dus diezelfde avond konden we hier wel slapen maar Marc heeft wel nog een paar dagen op verhuisdozen moeten kijken. Niet voor lang, want 3dagen later was alles klaar, tot het ophangen van alle gordijnen en kaders toe. Ik moet zeggen, we hebben de discipline "snelheidsverhuizen" al helemaal onder de knie.

We zijn super blij in ons huis. Al was het even wennen eerst, en dan vooral aan het hebben van een slaapkamer op de gelijkvloerse verdieping. Wij slapen beneden, de kids boven. Ik vond het een beetje een gek idee, maar volgens de realtor is dat de gewoonte in deze streek. 1. omdat je als je tieners hebt, de hormonen beter op een ander verdiep verblijven (ok, zo ver zijn wij nog niet), en 2. omdat het in de zomer dan lekker aangenaam blijft in de master bedroom....(dat de kindjes het warm krijgen is blijkbaar niet zo erg...). Afin, het is ondertussen al aardig aan het opwarmen en we beginnen het voordeel van de slaapkamer naast de living in te zien...

Caitlin en Jack slapen dus boven en hebben "Jack and Jill rooms" oftwel "a Hollywood bath": tussen hun kamers ligt de kinderbadkamer en ze hebben daar elk access toe via hun kamertje. Caitlin vindt het prachtig om na het bad in Jack's kamer binnen te stormen via de badkamer en keihard "Koekoe" te roepen.

We zijn helemaal geinstalleerd en klaar om de eerste bbq van de straat te hosten.

Want we hebben het weer eens getroffen in de straat: onze buren hebben een dochter van 15 (en 2 zonen van 14 en een dochter van 13...!), dus we hebben meteen ook een betrouwbare babysit gevonden. Dat is belangrijk als je geen omas en opas in de buurt hebt. Haleigh heeft dit weekend trouwens al de volledige zondag overdag op de 2 kinderen gebabysit - zodat wij een middagje wegkonden - en is met vlag en wimpel geslaagd. Ik vind dat wel knap want had dat zelf op die leeftijd niet gekund.

Mijn sociaal leven is nog een beetje stilletjes, ik heb mijn Isabel of Caroline hier nog niet ontmoet. Ik heb wel al 2 vriendinnen gemaakt (op de speeltuin, waar anders?) met wie het goed klikt, maar nu we eindelijk gesetlled zijn wordt het tijd om serieus te gaan mommy-netwerken. In de States is het wel iets makkelijker om een vriendengroep te maken, hier is het niet zo vreemd om iemand op straat aan te spreken en GSM nummers uit te wisselen. Al voelt het soms wel aan alsof je terug 15 bent en stuntelig elkaar aankijkt en twijfelend vraagt "misschien kunnen we eens afspreken?"..."op een andere speeltuin?".

Verder stellen we het alle 4 heel goed. Jack is een flinke kerel, en begint een eigen willetje te krijgen. Hij wil meer doen dat gewoon plat in zijn park liggen. Ik weet zeker dat er binnen een paar maanden heel vaak ruzie zal worden gemaakt over speelgoed, zodra hij sterk genoeg is om zijn mannetje te staan tegen zijn grote zus, die hem overigens adoreert. Maar soms spelen ze ook al schattig samen. Oordeel maar zelf:

Happy St Paddy's Day!

We zitten nu al 4 dagen zonder Internet, TV en telefoon. Het heeft maandag geregend en 20km verderop heeft het geonweerd...en volgens de kabelmaatschappij is die "storm" de oorzaak van onze problemen. Hmm, dat belooft voor als het hurricane season straks begint.

Ik tokkel deze post vanop mijn iPhone, het zal dus maar een kort bericht worden want er zit een engelse spellcheck op dus ieder nederlands woord moet ik manueel confirmeren, anders geeft het de gekste alternatieven. Ik ben het nu al een beetje beu.

In ieder geval, het is vandaag St Patricks day dus iedereen draagt groen. En Jack leert rechtop zitten. Maar hij valt nog veel om. Al wordt hij daarbij vaak geholpen (lees: omgeduwd) door zijn zus die zich bedreigd voelt omdat hij nu ook met HAAR autootjes probeert te spelen. "A MOI!" blijft een favoriete uitspraak van het spookje....

En ja, we zijn ondertussen verhuisd naar ons nieuw huis en Caitlin gaat opnieuw naar school. Maar daarover meer in een latere blog.

Houston Livestock and Rodeo 2011

“ Caitlin en ik hebben juist een kuikentje uit een ei zien komen "
“ Jack en ik hebben juist een biggetje zien geboren worden “

Deze conversatie hadden Siri en ik nog niet gehad. Het is dan ook een conversatie die je eerder hebt op de betere kinderboerderij dan thuis. Of op de Houston Livestock Show and Rodeo 2011 !

De Houston Rodeo is het event van het jaar in Houston. Al een geluk dat we er dan al ziijn. En het grootste livestock en entertainment gebeuren ter wereld. Het gaat door van de eerste tot twintigste maart en er komen ongeveer 2 miljoen bezoekers. Dat vinden we veel.

Wat is er dan zoal te doen op de Houston Rodeo ? Voor elk wat wils. Er zijn de Rodeo-kampioenschappen natuurlijk met bull riding en livestock judging, maar ook de livestock show, concerten, een BBQ-wedstrijd, pig racing, een wijnfestival, ne kermis, etc …

Al dit moois wordt voorafgegaan door de ‘Go Texan Day’, op de vrijdag voor de Rodeo van start gaat.

Laten we even wat verder ingaan op het concept van de ‘Go Texan Day’. Omdat iedereen heel blij is dat de Houston Rodeo er weer aan komt, gaat iedereen de vrijdag vooraf naar zijn werk "op zijn Texaans". Als u iemand bent die graag over uw secretaresse fantaseert in cow-girl outfit inclusief boots, of over uw collega met verkeerd karojen hemd en lederen lintjes in plaats van nen deftigen plastron, of over een andere collega met cowboy-hoed en lasso, dan is dit de dag van het jaar voor u. Als u werkt voor een bedrijf dat niet bekend staat voor zijn mooie mensen, is de hele dag een eerder minder smaakvol tafereel.

Maar goed, terug naar de Rodeo. De hele familie dus zaterdag naar de Houston Rodeo. We hadden ons natuurlijk geinformeerd. 2 miljoen mensen op 20 dagen, dat is 100,000 mensen op een dag (en dit was een zaterdag). De kans dat het wat druk zou zijn was groot. Op zo een moment moet ge al eens geluk hebben. Twintig minuten moesten we aanschuiven om op de parking te komen, en 20 auto’s na ons werd de parking afgesloten. Vol. Geen probleem dus. We waren er.  Op het treintje van de parking naar de Rodeo.

En hier gaan de rodeo-kampioenschappen en concerten door. Reliant Stadium. 75,000 mensen kunnen erin. Het dak kan open of dicht. De Rodeo-wedstrijd  komt eerst en daarna treedt de artiest op. Dit jaar concerten van Janet Jackson, Selena Gomez, Keith Urban, Lady Antebellum, Kid Rock, KISS en top-of-the-bill ... op de laatste dag, 20 maart ..…. Jason Aldean !!!  En daar gaan we natuurlijk volgende week naartoe.  Naar Jason Aldean !!! We hebben er inderdaad zelf ook nog nooit van gehoord ... maar we zijn uitgenodigd … zonder kinderen … hopelijk vinden we een babysit … Voor Jason Aldean !!!

Dat is voor volgend weekend. Terug naar dit weekend. Aan de ingang van de Houston Livestock Show and Rodeo 2011.

Met allerlei vlaggen. En natuurlijk onze double-buggy.

En dan maar eerst gaan kijken naar de Livestock Show. Hier zien we de Texas Longhorn. Een koe of stier met grote horens en een van de symbolen van de staat Texas.

Caitlin vond het allemaal bijzonder interessant. Jack ook.

Toen kwamen we bij de schapen-en-honden competitie. Dit was een zeer formele aangelegenheid. Een hond moet drie schapen binnen het hekje jagen. Een officiele jury zal dan beslissen welke hond dit het beste heeft gedaan. U ziet de hond en de drie schapen. En de jury op de achtergrond.

Caitlin vond het uiteindelijk de konijnen (?!) het leukste.

Verder in het paviljoen hebben we dan inderdaad nog de de kuikentjes zien uitkomen en de zeug zien werpen. Helaas geen foto’s. Maar het was allemaal wel geweldig. De Houston Rodeo. En volgende week Jason Aldean !!!