Woof Woof

Iedere ouder hier in de US met beginnende lezertjes kent de boekjes van Biscuit. Het zijn korte verhaaltjes over de avonturen van een meisje met een heel schattig hondje, Biscuit. Het zal niet verwonderen dat Biscuit ook bij Caitlin en Jack een grote hit is.
Na een goeie 4 maanden in Kindergarten heeft Caitlin al heel veel vordering gemaakt met lezen en ze doet niets liever dan verhaaltjes voorlezen voor Jack. Ze moet soms nog de lettertjes uitspellen om een woord te vormen, maar over het algemeen leest ze al vlot en met de nodige intonatie en speciale stemmetjes. Op woensdag is het bibliotheekdag op school en iedere week kiest ze een nieuw boekje. Deze week werd het "Biscuit goes to school" en ze wou het graag voor de camera voorlezen. (Het was trouwens de eerste keer dat ze het boek las).

De UA Speedform Gemini

Sommige mensen weten dat we af en toe wel eens graag een loopje doen. Dat is goed voor onze fysieke en mentale gezondheid. "Mens sana in corpore sano" zei de Romeinse poëet Iuvenalis in den tijd. We zijn het helemaal eens met de brave man. Gewoonlijk lopen we met onze iPhone bij ons. Dan kunnen we tijdens het lopen naar "NPR" (de Radio 1 van Amerika) luisteren en kunnen we onze snelheid en afstand bijhouden met "Map-My-Run" een gratis app voor lopers. Dat gaat allemaal al jaren heel goed. Onlangs zagen we trouwens dat de "Map-My-Run" app ineens de "UnderArmour May-My-Run" heette. UnderArmour is dat merk van slechte sportkledij (onze persoonlijke mening). Soit, de app was nog altijd gratis, dus we gingen er verder geen aandacht aan besteden.

Waar we ook nooit aandacht aan besteden is alle rommel-email in onze inbox elke dag van merken, winkels, restaurants, luchtvaartmaatschappijen, hotels waar we ooit eens iets van gekocht hebben. Soms proberen we weleens op de "unsubscribe" knop te duwen. Om u zogezegd van hun mailing-lijst te schrappen, maar gewoonlijk motiveert dat die vervelende websites nog meer. Allemaal snel deleten is gewoonlijk het minste last. Zo weinig mogelijk last hebben ons leven is een goeie zaak.

Desalniettemin viel ons oog per ongeluk drie weken geleden toch op deze email. Het was nog vakantie, dus we hadden niet zo veel te doen ...

Een email van UnderArmour. De email zei: " Geachte, we hebben gemerkt via onze"Under Armour Map-My-Run App" dat u een van de key runners bent, dus we willen u graag gratis de nieuwe UnderArmour (UA) Speedform Gemini loopschoenen opsturen. Graag uw schoenmaat en adres opgeven en klaar. " 

Allemaal zever natuurlijk, door op zoiets te reageren vangen ze de mensen. Deleten dus. Maar toen zagen dat de mailing-lijst van de email een een echte mailing-lijst was van echte mensen. Gewoonlijk kan je bij die rommel-emails nooit geen mailing-lijst zien. En er was een een echt telefoonnummer en een echt email-adres van een echte persoon bij UnderArmour. We hebben het zelfs gecheckt. Misschien, heel misschien, was dit toch gene zever ?

Wat gingen we hier nu mee doen ? Aan Siri raad vragen dan maar. Het professionele advies van Siri ter zake was dat dit hele verhaal waarschijnlijk echt wel ok was.  Allee dan, dan toch maar schoenmaat en adres opgegeven. Ze vroegen geen credit card of zoiets anders hadden we het natuurlijk nooit gedaan.  We gingen hier nog spijt van krijgen, dachten we nog ...

Een week ging voorbij.  Twee weken gingen voorbij.  We waren het hele gedoe alweer vergeten.

En toen stond er vandaag dit voor de deur.

En in de doos zat dit.

De nieuwe UA Speedform Gemini. De lelijkste loopschoenen ooit ! Van een slecht sportmerk (onze persoonlijk mening) !  Maar wel gratis.

Dus toch geen zever of fraude precies dan.  Allee, we zullen morgen de schoenen eens proberen. Zolang we geen blessure oplopen, zullen we al blij zijn ...

Zo moeder, zo dochter, zo kleindochter

Iedereen die mijn mama kent, weet dat ze een absoluut hekel heeft aan shoppen. Voor haar bestaat er geen grotere nachtmerrie dan op zaterdagmiddag boetiekskes te doen. Maar er is één uitzondering, één winkel waar ze met plezier naartoe gaat, zelfs als ze niks nodig heeft: de Gamma. Of de Brico. Soit, de betere doe-het-zelf-zaak. Ik moet toegeven dat ik die liefde voor doe-het-zelf van mama heb overgeërfd, waardoor [nonkel] Koen mij lange tijd knutselnichtje noemde. 

De appel valt niet ver van de boom, zo blijkt. Ook Caitlin gaat altijd met plezier mee wanneer ik naar The Home Depot moet (bijna wekelijks). Jack gaat daar ook graag naartoe, maar dat is dan meer om op de grastractors te zitten die daar opgesteld staan. Das toch niet helemaal hetzelfde. 

The Home Depot heeft nu een nieuwe manier gevonden om jonge klanten aan zich te binden: iedere eerste zaterdag van de maand worden er [gratis] workshops georganiseerd voor 4 tot 12 jarigen. Een hit bij ons spookje! 

Hier mocht ze met een houtbouwpakket een mini-slee maken (met hamers, houtlijm en al). Daarna een likje verf erop, en kijk, een fiere knutseldochter! Mama, volgende keer als je op bezoek bent, kan je je samen met Caitlin in The Home Depot gaan uitleven...

En in de categorie Doe Het Zelf hoort nog het volgende thuis: de homemade kerststronk. Aangezien er hier geen deftige bakkers zijn en kerststronken al helemaal onbekend zijn, heb ik er mij zelf aan gewaagd. Het zag er beter uit dan dat het smaakte, maar al bij al was het een succes. Ik heb wel zelf de helft ervan opgegeten, dus ik weet niet of iedereen het met die vaststelling eens is. De kinderen wilden er in ieder geval niet van proeven, voor hen zag het er te raar uit. De zelfgemaakte rijstpap viel daarentegen wel in de smaak.