Back to School 2015-16

Het nieuwe schooljaar is ondertussen 5 dagen oud. Het was iedere morgen nog een beetje moeilijk om op tijd op te staan, en aangezien dit jaar Jack ook voor 8u op school moet zijn, en zijn school verder is dan die van Caitlin, moeten we echt wel op tijd vertrekken. Als we niet om 7.25 op de fiets zitten, zijn we te laat.... Het was deze week nog een beetje wennen aan de nieuwe routine, maar alles is goed verlopen.

De kindjes vinden hun nieuwe klassen geweldig! Caitlin is super blij met Ms. Hake, een juf die uit Colorado komt en haar hele klas met Elanden (Moose) heeft versierd. Er staan wel 100 pluchen elanden op de kast. De juf heeft ook haar eigen wiskundeboek samengesteld en dat heet "Moose Math". Dat alleen al maakt wiskunde dit jaar blijkbaar super leuk. Er zitten slechts 3 kindjes uit haar klas van vorig jaar bij haar, want de school vindt het heel belangrijk om elk jaar de klassen zoveel mogelijk te mixen, (onder meer) zodat er geen kliekjes worden gevormd. Dit jaar zitten er 2 Russische, 1 Noors en 4 spaanstalige kindjes in de klas. Met Caitlin erbij zijn dat 4 talen en 8 meertalige kinderen op 20. Niet slecht, qua internationale invloed voor een publieke school. 

Jack is ook heel blij met zijn klas/juf. Het gaat er al heel serieus aan toe, vandaag moest hij al zijn eerste "spreekbeurt" geven, over zijn familie. Beniewd hoe dat gegaan is, want hij is nog een beetje verlegen in de klas. Hij zit aan een bank bij zijn beste vriend Sawyer, en volgens mij zal de juf dat heel snel moeten veranderen... Gisteren hadden we al ouderavond, en hoewel Jack bij de jongsten is in de klas (de meesten worden 6 en hij moet nog 5 worden), was de juf toch erg onder de indruk van wat hij al weet en kan. Hij is blijkbaar ook de enige die over de middag tijdens het uurtje "quiet time" niet in slaap valt, en alvast zijn huiswerk voor de volgende dag voorbereidt. Helemaal de papa!

Deze week was nog rustig, maar vanaf volgende week beginnen dan ook de buitenschoolse activiteiten: 

- Maandag: Nederlandse School voor beide (15.45 - 18.00)

- Dinsdag: Girls Scouts (Caitlin) (15.30 - 16.30)

- Woensdag: Voetbal (Caitlin) (17.15 - 18.15)

- Donderdag: Voetbal (facultatieve proftraining voor Caitlin) (18.00 - 19.00)

- Vrijdag: Voetbal (Jack) (18.15 - 19.15)

- Zaterdag: voetbal matchen Caitlin+Jack

- Zondag: Catechese Caitlin (16.00 - 18.00)

Phewwww.... ik word al moe als ik er alleen al aan denk.... 

Maar het is in ieder geval leuk te zien dat ze allebei graag naar school gaan en gemotiveerd zijn! 

't Is weer voorbij, die mooie zomer....

Ik herinner me 4 juni 2015 nog heel goed: dat was de laatste dag van Kindergarten en tegelijk de eerste dag van de 11 weken durende zomervakantie. Ik ben een zomerpersoon en kon niet wachten om de zomer in te zetten, maar was tegelijkertijd een beetje bang hoe dat zou lopen. Ik gunde de kindjes de zomer van hun leven - denk: zon, water, watermeloen, vriendjes, BBQ... - maar de realist in mij besefte dat dat als werkende ouders een heel zware taak zou worden. Vooral omdat we dit jaar voor de eerste keer niet op een doorlopende creche konden rekenen.

En plots is het vandaag 23 augustus. Morgen begint een nieuw schooljaar. Dan worden de zwempakken ingeruild voor boekentassen en ochtendstress. Waar zijn die 11 weken zomervakantie naartoe?

Het moet gezegd: het was redelijk ingewikkeld om alles vlot te laten lopen, zowel mijn baas als de kindjes tevreden te houden, maar ik denk wel dat het een top vakantie was (voor de kinderen, althans. Ik snap nu waarom zoveel ouders een hekel hebben aan zomerverlof!).

Dit hebben de kinderen de afgelopen 11 weken uitgespookt:

Weken 1-3: Jack naar de creche, Caitlin naar zomerkamp op Jack's school. Eigenlijk zouden we het ons gemakkelijk kunnen gemaakt hebben, en dit 12 weken aan een stuk hebben kunnen doen, maar eerlijk gezegd ben ik blij dat het maar 3 weken waren. Het leek een nogal saaie bedoening en ik had het gevoel dat Caitlin een beetje geintimideerd was door de oudere kinderen die nogal bazig deden over de kleintjes (en de monitrices die daar niets aan deden).

Weken 4-5: Gezinsvakantie naar Punta Cana! Heerlijk!!!!

Week 6: Science/legokamp voor Caitlin en Jack (halve dagen). Ze zaten in dezelfde groep, wat erg moeilijk te vinden is hier, aangezien kampen meestal starten vanaf 6 jaar. Ze vonden het super om experimenten  te doen en om met robotics te beginnen.

Week 7: na Punta Cana: het hoogtepunt van de vakantie: ZOOKAMP (camp Zoofari). Een hele dag (week) doorbrengen in de zoo. Dieren eten geven, op excursie gaan in de zoo, spelletjes spelen, gekke dierenliedjes leren.... dit was echt fantastisch. Het betekende wel dat we daarvoor iedere dag voor dag en dauw moesten vertrekken en naar downtown Houston moesten rijden. Ik kon daar gelukkig vanuit ons saleskantoor werken, maar het ochtend en avondverkeer was echt niet om te lachen. De kindjes vonden dat echter geen probleem en weten nu al dat ze volgend jaar weer op zookamp gaan.

Er waren uiteraard ook echte dieren op kamp, niet enkel knuffelbeesten, al was het wel erg leuk om elke dag door een rij van knuffelbeesten te worden begroet op weg naar kamp.

Week 8: Frozen kamp (Jack naar de creche). Zie vorige post. Ik moest tijdens deze week onverwachts op zakenreis naar Virginia, maar gelukkig kon ik op een vriendin hier rekenen om Caitlin om 8.30 op te halen aan de creche van Jack, haar naar kamp te voeren, haar om 15u terug op te halen, haar eten te geven en bezig te houden tot 18.45 en haar dan naar swimteam te voeren, waar Marc haar kwam ophalen. Eeuwige dank heb ik voor Kim, die ons uit de nood heeft geholpen.

Week 9: soccer kamp (halve dagen). Wat een hitte. Scheenlappen en hoge kousen en syntetische voetbalkleren zijn niet leuk om te dragen bij 36graden en in de brandende zon. Er was geen streepje schaduw, geen zuchtje wind. De kindjes hebben afgezien en waren blij als de week voorbij was.... Zodra ze thuiskwamen om 12u, sprongen ze in het zwembad en kwamen er tot s avonds niet meer uit.

Caitlin en Jack op het einde van de rij (in blauw en wit t-shirt)

Week 10: basketball kamp: heel wat beter dan soccerkamp, want dit was tenminste binnen... ze vonden dit al een pak leuker.  De Bonnie was toen ook aangekomen, dus dat maakte het al een pak leuker in de namiddag.

Week 11: Gymnastiek kamp. Hoe vinden ze het toch uit? Afin, het is eigenlijk meer een soort creche, waar de kinderen de hele tijd op trampolines kunnen springen.  Zowel Caitlin als Jack vinden het super leuk, dus als zij content zijn, zijn wij ook blij.

Naast een druk dagschema had Caitlin ook nog dagelijks zwemteam: van 18.45 tot 19.30 baantjes trekken in het plaatselijke zwembad. Ze heeft heel veel geleerd (crawl, rugslag, duiken, ...) en had er echt plezier in. Jack vond het minder leuk om iedere avond in de warmte naast een zwembad te zitten wachten tot zijn zus klaar was. Maar ja, meneer wou zelf niet meedoen, dus dat komt er dan van.

Caitlin duikt onder de witte vlag (voorlaatste baan)

Op het einde van swimteam was er ook een "swim meet", een mini zwemwedstrijd, en Caitlin werd 2de van haar groepje.

TROTS!

Maar gelukkig was er deze vakantie ook nog veel tijd voor watermeloen en plezier met vriendjes!

Het was een mooie zomer, niet te geloven dat het alweer voorbij is.

Moederdag 2015 (den echte)

De echte moederdag is 15 augustus. Dat is al eeuwig zo. Al die andere "moederdagen" in mei zijn geen echte. Uitgevonden door bloemisten in samenwerking met pralinewinkels en Hallmark. Het is maar dat ge het weet.

De moederdag van 2015 beloofde speciaal te worden. De bonnie was namelijk in Amerika. De woorden van broer Eric waren als volgt: "na tien jaar is het nog eens aan u". Broer Eric is gekend voor zijn wijze uitspraken.

Allee dan. En we hebben dan maar fantastisch gedaan. Al zeggen we het zelf. 's Morgens was de tafel voor dag en dauw gedekt met een kaartje, een bloemetje, een snoepcadeautje en een echt cadeautje voor de twee mama's aanwezig: Siri en de bonnie.

Na het uitgebreide ontbijt, tijd voor de dagtrip. We gingen naar Galveston. Galveston is geen achtste wereldwonder, maar het is dichtbij en we kennen daar goed onze weg. Plus, naar de zee gaan is altijd leuk voor iedereen, zeker voor de kindjes.  Voor de bonnie ging het zelfs de eerste keer zijn met de voeten in de Golf van Mexico.

Na de lunch in Fishtales, op naar het strand. Hier zien de tewaterlating van de Bonnie. Voor de eerste keer in Golf.

Daarna was het tijd om aan het werk te gaan. We gingen een kasteel maken.

Dat al snel meer op de Mont St Michel begon te lijken.  Ook goed natuurlijk.

Na al die strandarbeid, tijd voor een snack. Op naar de oude stad Galveston. De oude stad Galveston is eigenlijk maar een straat: The Strand.

Daar gingen naar La Kings. Een traditionele confectionary.  Dat ziet er dan zo uit.  Prachtig eigenlijk.

En ze hebben er ook superlekkere cream glace.

Siri haar favoriete smaak is butter-pecan. De bonnie haar favoriete smaak is pistache.

De mama's vonden het een geweldige dag. En niet alleen de cream glace ... denk ik ...   Maar dat maakt natuurlijk niet uit. Siri is een fantastische mama voor Caitlin en Jack. De bonnie was en is een fantatische mama voor Marc en Eric. Bonnie, Eric en ik zeggen dat niet genoeg, maar dank je wel om vroeger zo goed voor ons te zorgen en om ons zo goed opgevoed te hebben. Dat moet ook af en toe eens gezegd en gevierd worden. Op 15 augustus wel te verstaan.

Camp Frozen (Let it go, let it go)

Ok, ok. Een combinatie van Disney, 31 meisjes (en 2 jongens), princessen, een Woodlands Summer Camp, enthousiaste (!) (zoals alleen Amerikanen dat kunnen) vrijwilligers, een musical, ... wat vind Jack daarvan ?

Soit.

Hoe het allemaal begon. Net zoals broer Eric, hebben wij ook een hele spreadsheet voor de zomer. En bij gebrek aan grootouders in het schema, gaan de kindjes elke week naar een zomerkamp. Keuze genoeg hier in The Woodlands. Voetbal, tennis, zwemmen, toneel, poezie kampen, dat lijkt allemaal nog normaal.  Schermen, lego, robots, science, paardrijden, golf kampen, dat kunnen we ook nog snappen.  Maar Minecraft-kamp ?  Fashion-kamp ? Baby-ballet-kamp ? Superhero-kamp ? Barbie-kamp ? Alleen maar in Amerika.

Wij hebben voor de kindjes ook zomerkampen gekozen: omnisport camp, soccer camp, science camp, Houston Zoo camp, ....

En voor Caitlin afgelopen week: Camp Frozen. Over de disney film "Frozen" met overbekende hit-song "Let it go".  Als ge het liedje niet kent, niet naar luisteren ! Want ge zit er de rest van uw leven mee in uwe kop. Let it go ... let it go ...

Caitlin ging dus afgelopen week elke dag naar Camp Frozen met haar vriendinnetjes Rihanna, Ally en Sam.

En deze vrijdagavond, laatste avond van het kamp, was de grote voorstelling. O jee.

Voor de organizatoren van het kamp hebben we eeuwig respect. Ge moet het maar doen, 5 dagen lang aan 31 meisjes (en 2 jongens), een hele week de liedjes van Frozen te leren. Let it go, let it go, ...

En hier zien we dan Caitlin op haar optreden.

Let it go, let it go, ....

Ook gezien dat Caitlin in het begin eerst nog eens spingt (doef) en dan bijna valt ? Maar op het einde was ze wel heel overtuigend.

En toen was het gedaan. Oef.

En wat gebeurde er toen we buiten stapten ? De Kona Ice bus had zich strategisch bij de uitgang opgesteld.

Daar gingen we nooit zonder problemen voorbij geraken. Allee dan. Tien minuten in de rij en zes dollar armer, voor twee Kona Ice, de smerigste snack van Amerika, maar alle kindjes vinden het lekker.

Je krijgt voor die drie dollar een beker met gewoon gemalen ijs erin, en de kindjes mogen dan aan de achterkant van de bus daar zelf smaken opdoen.  Smaken zijn er zoals: berry blast, bubblegum, cotton candy, blueberry monster, tutti frutti, very cherry, ...  Allemaal vloeibare kleurstof dus gemengd met suiker.

Hier zitten ze met hun vriendinnetjes.

De vraag is, waarom hebben onze kinderen al zoveel gesmost (zie plassen onder hen) en die andere kindjes niet ? We weten het ook niet. Wat we wel weten is dat Caitlin en Jack, na Kona Ice, volledig plakken en in bad moeten. Dat hebben we dan maar gedaan.

Maar Caitlin heeft wel een superleuke week gehad en een heel mooi ogetreden in haar eerste musical.

Let it go, let it go, ....