Wij wonen in Texas, het Zuiden van de US, en hier zijn iewat gedateerde "Southern" gewoontes en gebruiken er nog heel erg ingebakken. Typische dingen zoals daar zijn: alles wordt gefritureerd, iedereen drinkt sweet tea, ook op een sjieke nieuwjaarsreceptie, op zondag zit iedereen in de kerk, line dancing & two step zijn nog in, je schrijft handgeschreven thank you kaartjes, er is maar 1 dessert, namelijk pecan pie en iedereen wordt aangesproken met sir en ma'am. En y'all.
Beleefdheid is hier heel strikt. Je spreekt met 3 woorden. Punt. Zelfs op t werk heb ik collegas die steevast antwoorden met "thank you ma'am" ipv gewoon "thank you'. Ik moet bekennen dat ik die "ma'am of sir" niet over mijn lippen krijg. Beleefdheid en etiquette zijn uiteraard een goede deugd, dus we gaan daar niks van zeggen.
Die beleefdheid is iets dat kinderen thuis krijgen aangeleerd, maar er worden ook standaard "junior cotillion" lessen georganiseerd. Etiquette-les voor het 5de en 6de leerjaar. Het woord cotillion stamt uit de Frans/Engelse 18de eeuw. Het was een groepsdans, een soort voorganger van het square dansen. Cotillion is geevolueerd naar een seizoen van etiquette lessen dat wordt afgesloten met een groot bal. Het is te vergelijken met het debutantenbal, maar het verschil is dat het debutantenbal bedoeld is om de jongeren voor te stellen aan de "society", terwijl cotillions meer zijn gericht op etiquette ipv op het bal.
We weten dat het allemaal heel ouderwets klinkt, maar het kon voor onze kinderen helemaal geen kwaad om daar een paar lessen van te volgen, dus Caitlin werd samen met 80 andere jongens en meisjes ingeschreven voor de junior cotillion lessen van The Woodlands. Afgelopen zondag was de eerste les.
Er zijn 40 jongens en 40 meisjes. Iedereen moet op zn paasbest komen: juffrouwen dragen een kleedje, dansschoenen met een klein hakje en witte handschoenen. Jongens dragen een beige broek, hemd, das en sportvest (die kledij van de jongens ziet er echt niet uit!). Wanneer ze bij de les aankomen moeten ze zich voorstellen aan de juf, ze leren hoe ze zich introduceren, hoe je iemands' hand schudt, hoe je je partner begeleidt in een zaal, hoe je iemand ten dans vraagt en hoe een dans te weigeren, hoe je beleefd zit, hoe je thank you notes schrijft, je bestek vasthoudt, een gesprek gaande houdt, etc... En ze leren natuurlijk ook dansen: de wals, foxtrot, line dance, etc...
Caitlin is gelukkig niet alleen, haar vriendinnetjes Alexa en Elise zijn er ook. En een jongen uit haar klas. Kleine wereld.
Het was ontzettend schattig om al die 10 jarige meisjes en jongens bezig te zien. Ze waren allemaal zo nerveus! Caitlin kijkt enorm uit naar de les over tafelmanieren, want zij kan namelijk -in tegenstelling tot de meeste Amerikanen - al met mes en vork eten. Jack ziet er enorm tegen op dat hij dit binnen 2 jaar ook moet doen. 2 uur lang met een meisje praten en dansen...zijn ergste nachtmerrie.
Na afloop voerde ik 3 meisjes naar huis en de meisjes waren het er allemaal over eens dat het heel raar en akelig is om met een jongen te moeten dansen. Het jaarlijks bal is op Caitlin's verjaardag... ze heeft nog een paar maanden om te oefenen ... wordt vervolgd
 |
| Amerikaanse (volwassen) mannen kleden zich nog steeds op deze manier.... |
 |
| Caitlin's partner moest haar eerst vragen of ze graag een koekje en een drankje wilde, en moest haar dan een glas aanbieden. "Would you like a refreshment?" "yes, please" (gevolgd door gegiechel). |
 |
| vlnr: Elise, Alexa en Caitlin al 8 jaar vriendinnetjes (en de mamas komen ook goed overeen). |
