De Citizenship Awards

Het schooljaar voor Jack en Caitlin zit er dus bijna op. Donderdag 31 mei is het gedaan. Nog drie dagen dus. Maandag is hier Memorial Day. We hebben trouwens de indruk dat er al niet veel meer gebeurt op school de laatste dagen. Vrijdag was het “jump day”. Een springkasteel op school.  Dinsdag is het “Kona Ice”. De ijscreme-kar op school. Het is daar dus al feest op school. Volgende week krijgen Caitlin en Jack ook hun rapporten. We zullen eens zien of het dan nog altijd feest is. Waarschijnlijk wel. Ze doen het al heel het jaar heel goed. 

De school van Caitlin en Jack, Deretchin Elementary, is ook een goeie school. Ze hebben zelfs een goed uitgedachte visie.  De visie is “Pillars of Character”. Zie hieronder. 

Alle leerlingen worden gevraagd om altijd de volgende karaktereigenschappen te tonen:
* Respect
* Responsibility
* Fairness
* Generosity
* Integrity
* Kindness
* Self discipline
* Perseverance
* Citizenship

Dat is allemaal ok voor ons. En als we naar de lijst kijken, en we zien “Responsibility” en “Self discipline”, dat snappen we dan nog wel.  Maar “Citizenship” ?   Geen idee wat dat is.  Leerlingen zijn zeker nog te jong om te gaan stemmen.  Soit.  Trouwens, en geheel op Amerikaanse wijze, hebben ze ook awards (prijzen) voor al die dingen. Elke maand wint er per klas 1 leerling de award voor die maand. Dus in september wint een leerling de award voor “Respect”. In oktober wint een ander (je kan maar een award per jaar winnen) kindje de award voor “Responsibility”. Enzovoort.  Het kindje krijgt dan een mooi papier mee naar huis.  En zo kwamen in de voorbije jaren Caitlin en Jack af en toe wel eens thuis met de award voor “Responsibility” of “Integrity”.  We hebben er eigenlijk nooit veel aandacht aan besteed.  En we waren er dit jaar ook weer niet op aan het letten.  De rapporten (!), de punten (!!)  zijn veel belangrijker dan al dat softe gedoe ….

En toen kwam er een bericht van de school. Caitlin had in mei de “Citizenship” award gewonnen.  Ja zeg, juist dienen award die we niet snappen …  Dus we hebben dat eens even onderzocht.  De “Citizenship” award is blijkbaar de laatste award van het jaar (wordt uitgereikt in mei) en de belangrijkste van allemaal. Hola !   “Citizenship” is zogezegd de combinatie van alle andere karaktereigenschappen. Die award wordt dan gegeven aan de leerling die gedurende het hele jaar het beste alle (!) karaktereigenschappen heeft getoond.  De juffrouw ziet gewoonlijk al in het begin van het jaar welke kindjes daarvoor in aanmerking zullen komen, houdt die kindjes goed in het oog, en spaart dan de “Citizenship” award op voor het kindje dat alles het beste doet gedurende het hele jaar. Jawadde ?  Hallo ? Onze Caitlin ? 

Maar er was meer ...

Omdat dat de belangrijkste award van het jaar is, wordt die uitgereikt met een hele ceremonie op school voor de ouders.  In plaats van gewoon een stuk papier mee naar huis voor de andere awards.  Jawadde ? Caitlin ? Allee ja dan he, Caitlin heeft dus dit jaar de “Citizenship” award van haar klas gewonnen !  Jawadde ! Hallo ! Bravo Caitlin !

Maar er was meer ...

Er kwam nog een bericht van de school.  Jack had in mei voor zijn klas ook de “Citizenship” award gewonnen.  Wat ? Hallo ? Onzen Jack ?  Inderdaad, Jack heeft dus dit jaar ook de “Citizenship” award van zijn klas gewonnen !  Jawadde ! Hallo !   Bravo Jack !  

Dus konden wij als ouders naar de ceremonie gaan niet voor een kindje, maar voor twee kindjes !  Wie kan dat zeggen ?!  Ha, niemand denken we. 

Naar de ceremonie dus afgelopen week.  Die ging als volgt.  Van elk jaar (Kindergarden tot zesde leerjaar) mocht dan van elke klas (elk leerjaar heeft 5 of 6 klassen), de winnaar van de “Citizenship” award naar voor komen.

Hier zien we Caitlin voor het derde leerjaar. 

En hier zien we Jack voor het eerste leerjaar. 

En dan werd ook voor elke winnaar het certificaat voorgelezen met de redenen waarom ze hadden gewonnen.

Hier zien we Caitlin.  

En hier zien we Jack. 

Maar er was meer ...

Omdat wij dus twee winnaars hadden, wou de juffrouw die ouders nog eens extra feliciteren.

Dat applaus was dus helemaal voor ons he. Allee ja, vooral voor Siri he ...  wij hebben er we zelf, zoals gewoonlijk weer niet veel mee te maken ... Denk niet dat vroeger, moesten die awards toen hebben bestaan, wij ooit in aanmerking zouden zijn gekomen voor eender welke award.  Maar we zijn natuurlijk nu wel heel trots ! 

En hier zien we de certificaten zelf. Getekend door juffrouw en directrice. Die trouwens voor deze ceremonie niet naar de coiffeur was geweest. Toch een minpuntje. 

Goed gedaan kindjes !! 

Allemaal goed en wel dus maar dan hebben we nu wel een aantal vragen voor Caitlin en Jack: 

Vraag 1: Caitlin: waarom heb jij die Citizenship award nooit in de voorbije drie jaar gewonnen ? 
Vraag 2: Jack: waarom heb jij die Citizenship award vorig jaar in Kindergarden niet gewonnen ? 
Vraag 3: We gaan er nu wel vanuit dat jullie die award de komende jaren ook elk jaar winnen he !  
Vraag 4: Waarom kunnen jullie inet wat meer “Citizenship” thuis tonen ?

Sportweekend

Het schooljaar van Caitlin en Jack loopt op zijn einde, en zo ook het sportseizoen.  Het was een mooi sportseizoen.  Jack heeft weer even hard en veel gevoetbald en Caitlin heeft weer eens superveel vooruitgang gemaakt bij tennis.  Trotse papa and mama dus. Op een normale week speelt Caitlin ondertussen 4 keer tennis.  Dinsdag en donderdag met coach Chavez, zaterdag met coach Tammy en zondag match met papa.  

Ze is ook al rustig opgeschoven naar een grotere, zwaardere racket, speelt nu met de groene ballen en we staan nu ongeveer een meter voor de baseline. Bijna full court.  

Het is duidelijk dat er daar bij Caitlin echt wel een tennistalent in zit.  Haar slagen gaan echt bijzonder makkelijk en natuurlijk.  We hebben eens geprobeerd om te filmen terwijl we aan het spelen waren, maar dat lukte niet echt. Meer beelden van de lucht en de grond, dan Caitlin aan de andere kant van het terrein.  Maar dit geeft ook een goed idee. 

Gaat zo gemakkelijk.  En pas op he, tegen de muur spelen is niet zo gemakkelijk. Die muur klopt namelijk altijd terug. Een van papa’s favoriete momenten van de week.  

Over naar de kleine Kevin De Bruyne dan.  Die speelt op een normale week 5 of 6 keer voetbal.  Dinsdag, donderdag en vrijdag training. Zaterdag een of twee matchen. En zondag met papa. 

Die occassionele tweede match op zaterdag is dan (eindelijk) op een groter veld en met grotere goalen, welwiswaar met allemaal 2009 en 2008 jongens.  Dat verschil zie je wel. 

Maar Jack doet rustig mee.  Heeft zelfs een match 3 keer gescoord plus penalty.  De penalty zien we hier. 

Netjes.  

Naar de matchen van Jack gaan kijken. Ook een van papa’s favoriete momenten van de week.

Ook leuk natuurlijk is de andere kinderen (en ouders) in het oog houden tijdens match of training. Op zaterdagmorgen speelt Caitlin met een jongen genaamd, de Grant.  Niet van de sportiefste. Gaat op een uur training toch 4 of 5 keren op de grond liggen. “Van uitputting”, zegt hij zelf. En moet na 3 slagen altijd even stoppen om te drinken.  We snapten dat allemaal niet zo goed tot we de vader leerden kennen. Die zet het liefst de Grant zo snel mogelijk af om dan ‘boodschappen  te gaan doen’.  Ja dat zal wel, die kruipt gewoon een uur terug in zijn bed. Ben ik zeker van.  Zou het gedrag en de genen van ouders dan toch wat afstralen op de kinderen ?  Maar wel leuk voor Caitlin en ons, wij hebben elke keer voor de training een weddenschap over hoe veel keer Grant op de grond gaat vallen. 

En Jack speelt soms een match tegen een jongen genaamd, den Brogan. Rare naam al om te beginnen en een heel vervelend ventje. Jack kent hem al lang vanop de trainingen.  Brogan kan wel goed voetballen, maar altijd duwen, trekken, slide tacklen en gemene opmerkingen maken. Den Jack wordt er helemaal onnozel van. Vorige week speelden we nog een match tegen den Brogan. Het werd een rechstreeks duel Jack en Brogan. De adrenaline stroomde eraf en de tranen van opwinding stonden in allebei hun ogen.  Maar den Brogan is eerst gekraakt.  Moest halverwege eerste helft even gaan rusten wegens te veel wenen.  Maar zijn ploeg stond wel 3-1 voor bij de rust. Dus Jack stond ook aan rand van wenen.  Maar …. Jack en zijn ploeg hebben het de tweede helft goed gemaakt, en 4-5 gewonnen. Twee goalen Jack.  Hij was zo blij. Alhoewel wij eigenlijk stieken ook wel heel blij waren, hebben we wel een goed gesprek gehad met Jack.  Hij mag zich niet zo laten opjutten door andere (etter) jongens. Hij moet daar leren bovenstaan.  Hopelijk lukt het hem.  Het lukte ons vroeger in ieder geval niet.    Wat zeiden we nu weer eerder van gedrag en genen van ouders en kinderen ?