2014 Turkey Trot

Jack, Caitlin en Siri hebben vanmorgen de Woodlands Turkey Trot gelopen. Jack en Caitlin deden de 1 mile kids race en Siri deed de 5 mile race. Ze hebben het allemaal heel goed gedaan.

De Turkey Trot dus. Turkey is kalkoen in het vlaams, trot is een drafje. Het "kalkoen-drafje" dus is een loopwedstrijd hier in Amerika op de morgen van Thanksgiving. Kwestie van de calorieen er alvast af te lopen voor iedereen hier aan tafel gaat. Thanksgiving is de belangrijkste feestdag in Amerika en de traditionele Thanksgiving schotel is turkey.  Met een dikke stuffing natuurlijk, mashed potatoes, sweet potatoe casserole, cranberries (dat zijn erellen), cornbread en pecan pie en pumpkin pie.

De oorsprong van Thanksgiving is eigenlijk een oogstfestival. Een feest om te bedanken voor de goede oogst van het jaar.  De traditie komt van Engelse puriteinen, de Pilgrims, die zich in de jaren 1620 vestigden in Plymouth, Massachusetts. De eerste Thanksgiving zou hebben plaatsgevonden in 1621 in Plymouth.

Soit, terug naar het kalkoen-drafje. De kindjes gingen eerst, Siri ging daarna. Wijzelf gingen met de kindjes meelopen en daarna supporteren voor Siri.

De kindjes waren er klaar voor.

En de kerstman was ook nog snel een beetje aan het bijverdienen.

Hier waren we dan vertrokken.

Caitlin in volle actie.

Jack in volle actie.

Spijtig genoeg had Jack een volledige off day vandaag. Dat kan de beste atleten overkomen natuurlijk.

En over de finish-line.

Caitlin en Jack waren superblij ? met hun medaille.

En Siri heeft daarna de 5 mile gelopen.

De resultaten dan.

Jack was nummer 37 van de 54 in zijn leeftijdscategorie: male 5 and under. Jack had misschien wel beter kunnen doen, maar hij had een off day.
Caitlin was nummer 25 van de 48 in haar leeftijdscategorie: female 5 and under. En Caitlin had misschien ook wel beter kunnen doen, maar ze wou het liefst wachten op Jack.
Siri was nummer 52 van de 98 in haar leeftijdscategorie: female 35-39. Super goed schatteke !

En hele leuke (vroege) ochtend dus. Maar dit vonden de kindjes het leukste.

Bomb Cyclone

Super Typhoon Nuri passeerde begin november ten oosten van de Filipijnen en ten zuiden van Japan en en bewoog zich verder richting Beringzee. Deze Typhoon veroorzaakte vlakbij Alaska een lage druksysteem dat zich in korte tijd zo snel had versterkt dat de term "bomb cyclone" werd bovengehaald. Deze storm had tot gevolg dat de ijskoude arctische lucht naar het zuiden werd geblazen en in de straalstroom terecht kwam...
Op zich is dat allemaal Armand Pien praat waar ik in principe niet zoveel van versta, maar deze keer dus wel. Omdat wij hier in Houston ook het gevoel hebben plots op de noordpool te zijn terecht gekomen. Op het nieuws spreken ze alleen maar over de koude in Montana en de sneeuw in de Midwest, maar geloof me als ik zeg dat ook het "zuiden" niet is gespaard.  Als je van 25 graden plots zakt tot net boven het vriespunt, dan gaat dat niet onopgemerkt voorbij.

Ik vind dat in ieder geval niet normaal dat wij in November in onze skijas naar school fietsen....en morgen moeten de kinderen van mij zelfs hun helm niet meer opzetten. In de plaats mogen ze lekker warme muts met oorflappen opzetten. Ik ben er nog niet uit of het ook echt nodig is om Moonboots aan te doen (Caitlin's verzoek).

Caitlin is echt de dochter van haar mama, want ze vroeg deze ochtend of de winter nu eindelijk bijna gedaan was en dat ze niet kon wachten om terug zomerkleren aan te doen. Doe voor mij ook maar gewoon 40graden en 100% vochtigheid. Caitlin en ik tellen ongeduldig af tot mei 2015...

Update: geen moonboots deze ochtend. Wel een muts en extra trui...En morgen doe ook ik handschoenen aan. Ziehier de familie skivest...in Houston.

Bonnie op Bezoek

De bonnie was de afgelopen tien dagen hier op bezoek. Dat op zich is al een beetje bijzonder, want het was al drie jaar geleden, sinds de bonnie nog eens naar de US was gekomen. Drie jaar geleden was dat nog met nonkel Eric. Nu is de bonnie helemaal eigen houtje gekomen en zonder enig probleem. Mooi zo. Vanaf nu kan de bonnie dan veel vaker komen.

Dit bezoek werd er een van eerste keren en scherpe analyses.

Eerste keer Halloween: " Die Halloween is hier in de US groter dan in Belgie "
Eerste keer NBA: " Die NBA is hier veel beter dan die basket in Belgie "
Eerste keer NASA: " Dat hebben ze niet in Belgie "
Eerste keer kindjes naar school brengen (met de fiets): "Amaai die Jack fietst snel "

Het leverde ook mooie foto's op.

Het begon allemaal op de tweede dag met Halloween. Eerst parade op Jack zijn school.  Hier is het filmpje. Waarschuwing: het is een echte diarree van superheros en princessen (met af en toe een wesp ertussen). 

Inderdaad, alle jongetjes waren superheros en alle meisjes waren princessen. Behalve één kindje: Jack. Die was verkleed als "Finn McMissile", zijn favoriete "car".

Op Caitlin haar school hetzelfde liedje. Alle jongetjes superheros, alle meisjes princessen. Behalve één kindje: Caitlin. Die was verkleed als pinguin.  

En 's avonds konden we dan natuurlijk op pad. Dit hadden de kindjes alvast zonder problemen van buiten geleerd. 

" Trick or treat, smell my feet, 

give me something good to eat, 

if you don't, I don't care
I'll pull down your underwear. " 

Dat zullen ze wel van hun mama hebben geleerd. 

En hier waren we dan op stap. 

Wie die mislukte pelikaan in onze straat was, weten we niet. 

Siri was in ieder geval "Cat in the Hat". 

Na al dat Halloween-gedoe waren de dag erop naar een NBA wedstrijd gaan kijken. Altijd leuk.

En twee dagen later hebben ook NASA bezocht.  Caitlin moet al officieel naar school, maar Jack niet, dus die hebben we meegenomen.

Jack in cockpit van de Space Shuttle.

Jack in Mission Control. 

Jack voor het nieuwe NASA-programma: "Orion".  Om astronauten naar Mars en verder te brengen. Zeggen ze zelf ...

En de bonnie voor de Space Shuttle.

We hebben ook The Woodlands zelf rondgetrokken natuurlijk.

Er was ook tijd voor cafe / restaurant bezoek. 

Maar niets komt voor niets natuurlijk. De bonnie was ook van corvee.  Elke dag met de fiets de kindjes naar school brengen. 

Wij vonden het in ieder geval heel leuk dat de bonnie op bezoek is gekomen. En we denken dat de bonnie het ook bijzonder aangenaam vond. Hopelijk komt de bonnie wat sneller dan binnen drie jaar nog eens terug. Dankjewel voor je bezoek bonnie !