Beestenboel

Ongeveer een maand geleden leerden we nieuwe - en tot nu toe, voor ons de enige - Belgen kennen in The Woodlands. Joepie! Wel fijn om nog eens Nederlands te spreken. Hier hoor je Engels met alle mogelijke tongvallen, van het smakelijke zuiderse "howdy y'all" (waar het spookje ook al behoorlijk vlotjes in is, want ze vraagt iedere morgen bij het instappen in de auto "where are y'all going"?) tot Australisch, Brits, en dan de typische Europese accenten. Het doet enorm vreemd - maar o zo fijn - om plots vlaams te horen spreken. Op onze creche nog wel! 

En toen we ons diezelfde avond neervlijden op onze premium plaatsen in de opera - we gingen naar de "Barber of Seville" kijken - hadden we er ons niet aan verwacht om plots "Ah, zijde gulle ook van Aantwarpen?" te horen. Hoe vaak kom je dat nu tegen? 

Afin, om terug te keren naar het eigenlijke onderwerp van deze post: we hadden onze nieuw-verworven Vlaamse vrienden voorgesteld om met de kids naar 7acre woods te gaan, een soort kinderboerderij/speeltuin waar we ook meteen de Texaanse fall sfeer konden opsnuiven (veel pompoenen, mais, strobalen, etc). Dus reden we allemaal naar Hillbillyland voor een dagje in de open lucht. 

De kindjes vonden de dieren (geitjes, paarden, lamas, hertjes, konijnen, ...) geweldig!!!! Getuige onderstaande fotos. 

Jack is helemaal verliefd geworden op deze witte kat (en eigenlijk ook op ieder ander diertje):  

Het spookje vond het dan weer fantastisch om in een auto rondgeduwd te worden door haar kleine broertje: 

Wow, die is groot!

Er zit toch een beetje cowboy in onze jongen!

Ik heb het in vorige blogs al geschreven, maar hier in de US zijn verjaardagsfeestjes BIG events. Ik weet ondertussen wel dat in Texas ALLES groot is, maar het verjaardagsfeestje van 2 weken geleden, daar was ik nog niet op voorbereid. Hou er vooral rekening mee dat het hier gaat om een publiek van 3jarigen... In mijn tijd bestonden verjaardagsfeestjes voor min6jarigen, gewoon uit een stukje taart eten met de familie. En cadeautjes open doen.

Maar dat was niet het geval bij Kinsey: haar ouders hadden een heuse kinderboerderij gehuurd (met koeien, varkens, paarden, afin, alle beestjes die je op een doorsnee boerderij in Bassevelde tegenkomt). Die beesten stonden in de tuin! En er werden ritjes op de paarden georganiseerd. Er liepen 3 Mexicanen constant met stoffer en blik keutels en vlaaien op te vegen, als het kon nog voor die op de mooie pelouse zouden vallen... En dit voor 3 jarigen...! Maar het moet gezegd, het was erg leuk. En Jack heeft weerom bewezen dat hij toch een beetje cowboy in zich heeft.

En de sportlessen van het Spookje (basketball, baseball en soccer) werpen blijkbaar ook hun vruchten af... (nvdr: Caitlin is het enige meisje in de klas die samen met de jongens is ingeschreven voor (bal)sporten, en ook het enige meisje dat geen cheerleading doet...).

Girls night out

Marc had tickets kunnen bemachtigen voor het uitverkochte concert van Taylor Swift! Je kent haar zeker, met een liedje over high heels en sneakers en de cheer captain en de bleachers. Tenminste, dat zijn toch altijd de kernwoorden die wij meezingen als het liedje op de radio is.

We keken er enorm naar uit. Zaterdagavond zouden we nog eens naar een concert gaan. Yay! Spijtig genoeg moest Marc op t onverwacht op zakenreis vertrekken zaterdag.... maar niet getreurd, Jacky wou wel graag meegaan en dus maakten we er een onverwachtse girls' night out van. Double Yay! 

Het was een hectische dag want we moesten van 2 tot 5 naar een verjaardagsfeestje, dan onmiddellijk handover doen aan de (nieuwe) babysit, dan snelsnel Jacky ophalen van een ander verjaardagsfeestje en dan het verkeer naar Houston trotseren om tijdig in de concertzaal (allez, het baseball terrein dat voor de gelegenheid omgebouwd was) aan te komen. Phew. 

Maar we waren op tijd! 

En hadden super goeie plaatsen (zittend - zo een hele avond rechtstaan heb ik nooit graag gedaan). 

En toen viel het ons op.... De gemiddelde leeftijd van de doorsnee concertganger was 8 jaar. Ok, er waren "oudjes" zoals wij, maar dat waren dan de mama's en papa's van die concertgangertjes. Echt, ik heb er daar zien rondlopen van de hoogte van Caitlin. Heel erg vreemd. 

Wellicht waren wij de enigen die die avond Chardonnay bestelden...

Maar we konden wel even hard meezingen als het tienermeisje naast mij (al was ze volgens mij een beetje beschaamd om naast mij te staan).

Taylor was super en we hebben enorm genoten om nog eens "zoals vroeger" te doen...
want nu besef ik des te meer dat de volgende keer dat ik naar een concert zal worden meegevraagd, dat zal zijn in mijn hoedanigheid van mama-taxi/bankcontact/muilezel.

Al blijf ik het wel vreemd vinden dat er zoveel kleine mensjes waren. Dat die al uberhaupt naar een concert mogen...? Ik was 17 toen ik voor de eerste keer naar een concert ging (Patriiiiiiiiiiiiick Bruel). En neen, ik schaam mij daar niet voor. Mocht  Patrick in Houston optreden dan ging ik er zeker nog eens naartoe.

Het zal misschien aan mijn concertkeuze liggen. Ik heb zo'n donkerblauw vermoeden dat Guns 'n Roses, die de avond ervoor optraden, niet met een verjongingsfenomeen te kampen heeft.

Bedankt voor de tickets, schatteke! Jammer dat je niet meekon...

Boooooo!

Een paar maanden geleden heeft het spookje een liedje geleerd over een bumblebee. Sindsdien is ze helemaal gek van alle mogelijke insekten. Zelfs pissebedden en spinnen vindt ze wel tof.  Dat kwam goed uit met Halloween in het vooruitzicht. Toen ik haar vroeg of ze zich wou verkleden als Maya de Bij was ze helemaal blij. 

Oef! Het kostuum voor kindje nummer 1 was een makkie:  

Jack had iets minder in de pap te brokken: 

die moest gewoon het oud kostuum van zijn zus aan.

Caitlin met het kapje op, Jack zonder. Omdat zijn hoofd net ietsje groter is...

Jack, ik beloof dat je volgend jaar een nieuw kostuum krijgt, zodat niet in een gele tutu moet rondlopen tussen de stoere piraten en footballplayers van je klas... 

Riri, het beste vriendinnetje van Caitlin (haar echte naam is trouwens Rhiannon) is ook een fan van ladybugs.

 Op school waren heel veel activiteiten gepland: eerst was er een parade door de gang van de school: 

Jack zijn klas mocht niet meelopen in de parade, omdat nog niemand in Jack zijn klas kan lopen.  Behalve Jack dan ... Jack en zijn klasgenootjes kregen wel een plaatsje op de eerste rij om het schouwspel te bekijken.

Verder waren er er knutselactiviteiten voorzien (pompoen versieren en maskers maken), waarbij een actieve participatie van de ouders werd verwacht.

Eigenlijk wou ik s avonds nog gaan trick or treaten met de kids, maar na een dag vol activiteiten was het moeilijk om ze wakker te houden tot zonsondergang.
We zijn na school dan maar een wandelingetje gaan maken door de straat en zijn op een spontane blockparty gebotst. De buren in de cul-de-sac achter ons hadden een heuse Halloween-BBQ georganiseerd. Ik kon er geen betere fotos van nemen, aangezien ik niet tot de "block" behoor en dus onuitgenodigd was opgedoken met mijn 2 kinderen, durfde ik niet en pleine public mijne camera bovenhalen ;o)

Caitlin vond het wel super om te dansen met de buurtkindjes....

... en hun speelgoed in te pikken 

Terwijl Jack geboeid luistert naar Samantha 

 Ze zijn toch ontzettend schattig samen, onze 2 insektjes...

 

Om 7u lag Jack uitgeteld in zijn bedje. Caitlin kreeg een nieuwe lading energie toen de horden trick-or-treaters begonnen langs te komen. Enthousiast deed ze de deur open en koos zelf wie welke snoepjes zou krijgen. 

Volgend jaar mag ze zelf op pad, dan zullen we meteen ook een paar echte Halloween fotos hebben, met  enge spoken en andere griezelige creaturen. Benieuwd hoe dapper ze dan nog zal zijn.