ASL

oftewel American Sign Language.

ASL is hier een hot topic. Als op babyforums enquetes worden gedaan over meertaligheid bij babies/peuter/kleuters, antwoordt de meerderheid van de trotse ouders dat hun kindje meertalig is. Op de vraag welke talen worden aangeleerd, verwacht ik hier dan standaard te lezen: Engels/Spaans. Toch blijkt dat meestal Engels te zijn, gecombineerd met een of andere aziatische taal (Chinees/Japans/Vietnamees/Koreaans/...). Maar de koploper is wel degelijk Engels/ASL.  

Toen we Caitlin in Februari vorig jaar inschreven op school in de US, sprak ze nog niet zo veel. Haar zinnetjes bestonden maximaal uit 2 woorden. En dan nog. De juffen bleven vragen of Caitlin wel Engels (lees Texaans) verstond "want ze is toch erg stilletjes". En kan ze kan geen sign language? neen? gasp!

Jack is qua taal net zoals zijn zus. En dan nog ietsje trager. Op 15 maanden zegt hij nog geen enkel woord. Niks. Nada. Hij zegt wel "mamamamamamaamaam"op bijna smekende toon, als hij iets wil en helemaal gefrustreerd wordt omdat niemand naar zijn geschreeuw luistert. Al heeft hij sinds vorige week officieel een eerste half woord: "ba". Dat betekent "bal". Yay, way to go Mr. Jack! 

MAAR, dat was natuurlijk buiten ASL gerekend. Nu blijkt onze jongste toch een vlotte prater te zijn, want hij is volgens zijn juffen serieus onderlegd in sign language. Een echt kwetteraar. En ook ontzettend beleefd, blijkbaar. 

En inderdaad. Die gekke gebaren die hij al een tijdje maakt en waarvan ik dacht dat het een tik was, blijken wel degelijk gebarentaal te zijn. Ocharme Jack, die al maanden probeert dingen te vertellen en dan de pech heeft dat zijn ouders daar geen iota van begrijpen. 

De meest gebruikte tekens (en overigens de enige tekens die ik begrijp) zijn : 

More (vooral gebruikt aan tafel) - en hij eet graag en veel, dus dit teken wordt VEEL gebruikt.

Please (met de hand over de borstkas wrijven). 

Jack doet dit soms met 2 handen tegelijk (bedoelt hij dan "please-please-pleeeaaaase?")

Thank you (hand naar de kin brengen)

En ook dit teken doet Jack meestal met beide handjes, vooral als je hem eten hebt gegeven. 

Yep, hij is inderdaad heel beleefd. 

Ziehier Jack in actie:

We krijgen nu iedere week de "woordjes van de week" mee van de school, zodat we samen met Jack kunnen oefenen. Deze week stonden: broer, groot, klein, varken, lopen en zus op het menu. Dat worden interessante verhaaltjes deze week. 

Wel interessant is dat de pediater niet zo'n voorstander is van sign language, omdat het blijkbaar de taalontwikkeling zou vertragen… Al ben ik heimelijk wel blij dat het momenteel nog relatief stilletjes is in huis.

Toen en nu

Ik had mij vorige week voorgenomen om veel te bloggen, maar dat is er natuurlijk weer niet van gekomen.

Nadat Mr. Jack na 2 dagen er iets begon door te komen - dank u antibiotica! - werd het spookje een beetje slapjes. Met als gevolg dat we hier met 2 dutskes thuis zaten. Een geluk dat ze zo goed overeenkomen. 

Het waren dus pyjama dagen, bestaande uit ongelimiteerd tv-kijken, pudding eten en spelen. Een van de favoriete speeltjes van Jack is de roze poppenbuggy, daar vliegt hij mee door het huis met Caitin die erachter loopt en roept "MY TURN, ITS MY TURN DJEK!". Ze kan heel hard roepen, believe me.

En kijk, dan valt het plots op hoeveel de kids zijn veranderd op een klein jaar tijd:

Het favoriete spel is elkaar voortduwen, maar nog leuker is het om ….

... de andere eruit te kieperen…

Waarop Jack begint te huilen en zij poeslief zegt: "I didn't mean to do that, Djek". 

Dat hebben ze er wel goed ingepompt op school. 

Wat er ook goed inzit, zijn tafelmanieren. Maar dat is dan weer onze verdienste. Bestek gebruiken is een hele opdracht - op school eten ze uitsluitend fingerfoods, dus met de handjes - maar vragen om van tafel te gaan, kan ze als de beste. Extreme cutie alert.

Om groter beeld te zien, klik op de hoek rechtsonder 

Let erop hoe ze TWEE tuutjes vast heeft… Nu iedereen genezen is, is het tijd voor de meest dramatische opdracht van dit jaar: 2 kindjes binky-vrij te krijgen. Dat is een project voor de volgende weken. Wordt vervolgd.

De voordelen van thuiswerken...

Jack is vandaag een zielig hoopje ellende, heeft koorts en wil niet eten. Verkoudheid? Tandjes? Of misschien nog eens een oorontsteking? Ik had het kunnen weten, het was alweer van september geleden dat we bij de pediater op bezoek gingen.

Jack mag natuurlijk niet binnen op de creche en wil alleen maar tegen mama aanliggen. En die moet nu net een rapport buitenkrijgen. Gelukkig dat ik met 1 hand kan typen en dat Jack deze pose wel gezellig vindt. En ik eerlijk gezegd ook wel.

Zo zielig…ik heb er echt compassie mee.

En toch twijfel je altijd: wel of niet naar de dokter gaan? Want uiteindelijk is het verdict bijna altijd hetzelfde: "het zal er wel uitgroeien. En geef hem in afwachting nog een lepeltje ibuprofen".

Maar kijk, zo heb ik ook eens ge-experimenteerd met de mogelijkheden van photo-booth op onze computer. Ongeloofelijk wat dit machien allemaal kan. Nu nog een app uitvinden die diagnoses kan stellen.


Update: Ik ben dan toch maar naar de dokter gegaan en het verdict luidt als volgt: dubbele oorontsteking en virale infectie, dus nog maar eens een rondje antibiotica. En 4 dagen thuisblijven. Ocharme dat ventje. 

Hello 2012!

We hebben in stijl (en in matching pj's) afscheid genomen van een heel mooi jaar en kijken vol verwachting uit naar wat 2012 voor ons in petto heeft. 

De kindjes vonden de kerstvakantie heel plezant, en ik ook, want de crea bea in mij kreeg carte blanche. We hebben koekjes gebakken. Koekjes gegeten. Dan nog meer koekjes gebakken. En peperkoekenhuisjes versierd. Caitlin was ultragemotiveerd en heeft een uur lang M&Msen op het huisje geplakt. En ieder snoepje dat ze plakte zag Jack als een teken om dat er terug af te halen en op te eten. Sindsdien is hij M&M verslaafd. Een beetje zoals de mama. 

We hebben Jack dan moeten verbieden om nog verder mee te helpen om het huisje te kunnen afwerken. En het resultaat mocht er zijn: 

"Dit was 2011" in kernwoorden: 

- Verhuisdozen

- Nieuwe job/school/auto/huis/you-name-it…

- Pottytraining. In 7 dagen. woohoo! 

- Snot uit Jack's neus zuigen met dank aan Nosefrida

- De langste, droogste en heetste zomer ever

- Caitlin evolueert van 1-woord-zinnetjes naar volledige monologen en kwettert erop los. Ze heeft een heel grappig accent in t nederlands

- Jack leert lopen. En gebarentaal

- ons gezin ontdekt  

- Dankzij de iPhone4s kijkt tegenwoordig niemand nog op van mijn voornaam

- Herontdekking van de gym. Yay bootcamp!

- Nieuwe vriendjes voor mama en kiddos, playgroups, GNO (girls-night-out) en weekelijkse koffiekransjes

Wat 2012 te bieden heeft weten we natuurlijk nog niet, maar ik verwacht in ieder geval toch het volgende: 

- Nog even in dit huis blijven

- Jack pottytrainen. Hij is er nu al klaar voor zegt zijn juf. Excuseer? Hij kan nog niet eens zijn neus snuiten.

- Jack leren om zijn neus te snuiten. Byebye Nosefrida.

- Een lange lange lange warme zomer. Doe maar een voorbeeld aan 2011

- Jack's eerste woordje? 

- Caitlin voor de eerste keer op klasuitstap. En ook leren lezen en schrijven. 

- Elke dag minstens 7 Dora-plakkers op imaginaire "auwies" kleven

- Druiven en kerstomaatjes in 2 snijden

- Minstens 2 liter water per dag drinken

- een upgrade naar de iPhone4s, en eindelijk zelf eens een vraag aan Siri kunnen stellen

- Iedere maand minstens 1 dinnerparty/BBQ organiseren. 

De eerste dinnerparty van dit jaar was gisteren voor oud/nieuwjaar, samen met onze schotse vrienden. Om 12 uur stak de hele straat vuurwerk af, ondanks het uitdrukkelijke verbod in deze regio. Dat vuurwerkverbod is nog steeds een overblijfsel van de droogte dit jaar. Wij hebben het zelf niet zo voor vuurwerk, maar zijn toch gaan aanschuiven om van die "knetterstokjes" te gaan kopen (hier noemt dat trouwens "sparklers", de nederlandse benaming weet ik niet). 

Vuurwerk kan je alleen kopen in van die tijdelijke vuurwerkkraampjes langs de kant van de weg:

En vandaag, op 1 januari, zijn we aan het opruimen geslagen. De boom die we een maand geleden met veel liefde zijn gaan uitkiezen, is buitengevlogen en de hertjes worden opgeborgen. Na een maand overdosis aan rood-groen en jingle bells, doet het eigenlijk wel deugd om alles op te bergen en terug naar de orde van de dag te gaan. Een nieuw jaar, een fris opgeruimd huis.

De zon schijnt, het is lekker warm (22graden!), tijd om een frisse neus te halen en ons klaar te maken voor de zomer…

Onze allerbeste wensen voor een gezond, gezellig, gelukkig en vooral plezant Nieuw Jaar!