Tussen kerst en nieuw maakten we met het hele gezin een weekenduitstapje. Dat is ondertussen alweer een maand geleden…sorry dus voor dit veel te late blogje. Ik had mij voorgenomen om in het nieuwe jaar iets meer te bloggen, maar kijk, dat voornemen is in Januari dus al gesneuveld.
Afin. Vorig jaar gingen we tijdens de kerstvakantie naar San Antonio, dus dit jaar was Austin aan de beurt. Texas zo immens groot (695.621 vierkante kilometer = Belgie x 23!) en eigenlijk hebben we van deze staat nog maar bitter weinig gezien. Hoog tijd dus voor een tripje in eigen staat.
Austin is ongeveer 3uur rijden van Houston. Dat valt op zich wel mee, maar niet voor het spookje, want nu blijkt dat zij nogal snel wagenziek wordt en na 20 minuten al lijkbleek in haar autostoeltje zat misselijk te wezen. En als je om de 10 minuten de vraag krijgt "zijn we er bijnaaaaaa?", dan weet je dat het een lange rit gaat worden. Wij gaan in ieder geval nooit een roadtrip maken met onze kinderen, dat staat nu al vast.
Het uitzicht tijdens de rit was niet erg gevarieerd:
Qua couleur locale is er heel af en toe een grote ranch te zien, een veld vol paarden, of een baanwinkeltje waar je ondermeer een grote rode keramieken longhorn stier kan kopen om in de voortuin te zetten
Er was ook bitter weinig te eten onderweg. De keuze tussen McDonalds en een plaatselijke BBQpit "Southside Market" gekend voor Texas hotsauce, brisket en smoked sausage, was snel gemaakt. Behalve aardappelen en koolsla, staan daar geen groenten op de menu:
Gelukkig viel dat reuze in de smaak bij onze vleesliefhebbers:
4 uur nadat we thuis waren vertrokken, reden we Austin binnen. Austin is de hoofdstad en dus ook het politieke en administratieve hart van Texas. In het Capitool zetelen de gouverneur, de kamer en de senaat van Texas. Het is vooral ook een mooi gebouw met een leuk park eromheen:
De Senaat:
De Kamer (de kinderen waren meer geinteresseerd in de kerstboom en de pakjes die eronder lagen, dan in de uitleg van ons…)
Daarna brachten we een bezoek aan het Texas State History Museum, een mooi en heel interessant gebracht museum over de geschiedenis van TX. Echt een aanrader!
Er was ook een soort cinemazaal waar ze een 20 minuten durende filmpje draaiden over de Texaanse geschiedenis. Meteen de eerste keer voor de kindjes in een filmzaal. Caitlin was een beetje bang van de special effects en was zwaar onder de indruk van alle orkanen die over TX zijn geraasd. Jack lag uitgeteld te slapen.
Buiten staat de gigantische "lone star" van Texas. Die ster staat ook op de vlag van deze Staat en geeft de solidariteit en eenheid van de Texanen weer. Ze wordt vandaag nog steeds gezien als het symbool van de onafhankelijke geest van Texas en haar inwoners.
Mini-fotoshoot voor de ster:
Daarna was het geduld van de kinderen op en was het hoog tijd voor het hoogtepunt van onze reis: inchecken in het hotel. Daar keken de kids nog het meest naar uit. Wanneer wij op hotel gaan, blijven wij altijd in dezelfde keten en blijkbaar is dat zelfs de kindjes opgevallen, want bij het binnenkomen van de kamer, liepen ze recht op de televisiekast af en trokken de onderste lade open. "Toys, Jack, lets get the toys"! (vorig jaar hadden we in die lade hun speelgoed opgeborgen). De ontgoocheling was bijzonder groot toen ze zagen dat de lade leeg was… echt heel zielig.
We zijn nog snel bij de chinees gaan eten, Caitlin heeft al haar edamame met chopsticks opgegeten en Jack heeft een hele goeie poging gedaan maar om 7u ging het licht uit bij die twee.
Ze sliepen voor de eerste keer samen in een groot bed, en dat ging goed tot een uur of 2, maar vanaf dan hielden ze elkaar wakker en moest ik ertussen gaan liggen om de vrede te bewaren. Dat was voor niemand gezellig en nu weet ik weer waarom ik zo blij ben dat ik geen kinderen in onze kamer/bed laat slapen.
Op zondag verkenden we downtown Austin, trokken we naar een mislukte kerstmarkt (waar geen gluwein te verkrijgen was en ook geen kerstman in velden of wegen te bekennen was) en naar Zylker Park. Een heel mooi, groot park, waar ook een treintje door rijdt. We konden geen neen zeggen tegen de smeekbede van de kindjes om op Thomas de trein te rijden.
En na dat ritje, zat onze kerstweekend uitstap erop… Austin is echt de moeite en zeker voor herhaling vatbaar! Maar niet volgend jaar, want dan trekken we naar Dallas. Maar dan nemen we wel genoeg Touristil mee.
