Flash Flooding and Torrential Downpours

We hebben er onze buik van vol, van regen en onweer. Het regent hier al een heel lang, ongewoon lang, maar vorig weekend en afgelopen week overtrof alles. Op het nieuws, op de radio, op facebook waren de belangrijkste kenwoorden: Flash Flooding en Torrential Downpours. Het klinkt allemaal overdreven en dramatisch, maar als je de hele nacht wordt wakker gehouden door donder en bliksem, en de volgende ochtend Houston Downtown helemaal blank staat, dan weet je dat het voor echt is. Zeker als het dan nog steeds aan het onweren is.  Het feit dat het zelfs op het VRT nieuws kwam, zegt toch iets.

In de bubbel, waar wij wonen, hebben we gelukkig geen materiele schade of andere last gehad van overstromingen, al hielden we toch onze adem in toen het zwembad tot minder dan 2cm van de rand vol was...en toen was het nog steeds aan het regenen. En het einde leek nog niet in zicht

Onze buren hadden minder geluk en hebben toch een hele nacht water geschept om te vermijden dat het binnen zou lopen. Bij ons zijn hoogstens een paar plantjes verzopen. Oef.

Deze fotos kwam ik tegen via de sociale media, en ze beschrijven exact wat meetste mensen hier dachten:

Maar kijk, na regen komt zonneschijn, en vandaag was er geen wolkje meer aan de lucht te bespeuren. Wat mij betreft mag de verzengende zomerhitte, met daaraan gekoppelde droogte, nu beginnen... We kregen vandaag een voorsmaakje van hoe het er hopelijk de rest van de zomer(vakantie) aan toe zal gaan. 

SCHOEGA !

Onze kindjes hebben waarschijnlijk evenveel muzikale kwaliteiten als hun ouders. Twee keer niets dus. Siri had vroeger op school niet veel aanleg voor muziek en dans.

Wijzelf hadden zelfs grote problemen met muziek. Er was in die tijd in het eerste en tweede middelbaar verplichte muziekles. Een nachtmerrie. Voor onszelf maar mogelijk nog meer voor leraar en medeleerlingen. Notenleer was een ramp. Op het examen speelde die leraar dan een noot op zijn piano en wij moesten opschrijven welke noot. Ik had ongeveer 1 op 20 gemiddeld. Muziek spelen was nog erger. Voor het examen moesten we dan een liedje naar keuze op de blokfluit spelen. Ik koos altijd het allergemakkelijkste liedje uit het boek. Ik vergeet het nooit. Twee jaar hetezelfde liedje.  "A, a, a, de winter is weer daar".  Geen enkele keer juist kunnen spelen. Resultaat 2 op 20. Twee punten gekregen voor vlijt denken we. Vanaf het derde middelbaar was muziek een keuzevak.  De PMS - dienst, met de steun van de directeur, de prefect, alle leraren en het volledig oudercomite,  raadde ten zeerste af dat wij nog muziek zouden volgen.  Gemakkelijke beslissing hoor.

Sindsdien is alles nog verder bergaf gegaan. Toen we een beetje begonnen uitgaan, werd er wel eens ten dans gespeeld. We vielen dan altijd en overal op door ons volledig gebrek aan ritme.  Onze vrienden konden soms echt niet stoppen met lachen. Ja zeg. Een slow ging nog wel.  Het feit dat we Siri hebben leren kennen op een slow (Purple Rain - Prince) is geen toeval.

Terug naar de kindjes.  Onze kindjes zijn eigenlijk nooit echt in muziek geinteresseerd geraakt toen ze jonger waren: geen K3 of Kinderen voor Kinderen voor hen.

Maar nu ze een beetje ouder zijn, beginnen ze meer en meer naar de radio, i-Tunes en You Tube te luisteren en heeft Caitlin al haar favoriete artisten: Taylor Swift (zoals elk Amerikaanse meisje tussen 5 en 12) en Pink (Pink is eigenlijk niet slecht). Dus hier in huis worden de liedjes "Shake it Off" (Taylor Swift) en "Give me a reason" (Pink) vaak gespeeld.

En toen werd Jack op een avond door de mama van zijn beste vriend Sawyer thuis afgezet. Hij had een liedje in de auto gehoord en bleef maar zingen "SCHOEGA !" of zoiets in den aard .  Hij zong dat de volgende drie dagen - we werden er helemaal gek van.

En toen hoorden we zelf iets op de radio ....  Het was Maroon 5 met "Sugar".  's Avonds op You Tube aan Jack laten zien, en ja, dat was zijn liedje vanuit de auto van de mama van Sawyer.

En sindsdien horen we hier in huis naast Taylor Swift en Pink, nu ook "Sugar" van Maroon 5.  Eigenlijk geeneens een slecht nummerke en een leuke clip.

Hier zien we onze kindjes bezig op zondagmorgen.

Zoals gezegd,  onze kindjes hebben waarschijnlijk evenveel muzikale kwaliteiten als hun ouders. Vooral den Jack heeft wel erg veel van zijn vader ...

Papsy in The Woodlands - deel kweet niet meer hoeveel

Papsy was de afgelopen twee weken weer in The Woodlands. Papsy komt graag naar The Woodlands. Wij allemaal (kindjes, Siri, wijzelf) vinden het ook altijd heel leuk als papsy komt.  En hoewel papsy nooit vraagt voor enig entertainment, willen we toch altijd iets speciaal doen voor onze gasten. Daarover later meer.

Naast het entertainment heeft Papsy natuurlijk ook zijn dagelijkse taken. Daar horen bij:

* Op tijd opstaan
* Ontbijt
* Kindjes naar school brengen

* Fietstochtje maken door The Woodlands (altijd dezelfde weg)
* iPad tijd

* Lunch
* Voetbal (Premier League of Champion's League) kijken
* Voetbal op pauze zetten om Caitlin te gaan halen
* Verder naar de voetbal kijken
* Jack gaan halen
* Met Caitlin en Jack naar het ice cream salon gaan (ik denk dat geen een van de drie weet dat het eigenlijk frozen yoghurt is - soit)
* Aperitief
* Dinner
* Op tijd gaan slapen

Qua entertainment was het deze keer weer prijs voor papsy.

Hij was op maandag aangekomen. We hebben hem een dag rust gegeven (dindag) en woensdag moest   hij klaar zitten om half zeven. In een lange broek. We gingen namelijk naar een rijke-mensen-diner / presentatie van Merrill Lynch.

Merrill Lynch is een zakenbank en die deden die woensdag een (gratis !) diner in een van The Woodlands beste restaurants. Tijdens het diner was er dan een presentatie over goede investeringsopportuniteiten in 2015. Het was allemaal niet heel verrassend, maar wel goed gegeten en gedronken op kosten van Merrill Lynch. Na !

Donderdag had papsy een rustdag en vrijdag moest hij alweer klaar zitten om half zeven. In korte broek deze keer. We gingen namelijk naar een concert van Elton John.  Dienen Elton John trad die avond op hier in The Woodlands in het Cynthia Mitchell Pavillion.

Een heel goed concert vonden papsy en Siri het.  Mooi zo.

Maar geen tijd voor een rustdag de zaterdag. Toen was het de laatste voetbalwedstrijd van het seizoen voor Caitlin en Jack.

We hadden altijd gezegd dat Jack altijd heel geconcentreerd en goed voetbalde en Caitlin soms een beetje afgeleid was.  Het was die dag precies het omgekeerde.  Jack speelde een redelijk zwakke wedstrijd, Caitlin speelde haar sterkste wedstrijd van het seizoen.

Zondag was rustdag rond het zwembad.  Maandag en dinsdag alles zijn normale gangetje en woensdag moest ons vader alweer klaarzitten om half zeven. Hij mocht kiezen welke broek.  We gingen namelijk naar de NBA playoffs kijken in Houston.

Het plaatselijke ploegje doet het heel goed en zit al in de halve finale van de Western Conference.  Tweede match van een best-of-seven tegen de Los Angeles Clippers.  Die Clippers zijn dit seizoen heel sterk. Maar de Rockets hebben het supergoed gedaan en de wedstrijd gewonnen. Mede dankzij Papsy's vocale steun :

Donderdag was rustdag. Vrijdag zijn we nog samen met de kindjes op restaurant geweest en het laatste weekend van papsy zijn verblijf hier was vooral terras en zwembad.

Jawadde, dat is hier weer voorbijgevlogen. Zowel voor ons als voor papsy. Maar het was allemaal weer super aangenaam.  Merci om te komen papsy.  We kijken al uit naar het volgende bezoek.