Een verhaal dus over tweedehandsautoverkopers. Den Eclipse moet nu weg en we willen een andere auto. Dan kan je twee richtingen uit. Ofwel ga je naar een officiele dealership waar je een certified (volledige garantie voor 2 jaar of 15,000 miles) car kan kopen, ofwel ga je naar de Amerikaanse Beun De Haas. Die tweede mogelijkheid is een avontuur op zich. Mark Twain heeft ooit geschreven " Travel is fatal to prejudice, bigotry, and narrow-mindedness, and many of our people need it sorely on these accounts". Dat kan allemaal best zijn, maar in de tijd van Mark Twain waren er nog niet veel auto's en zeker geen tweedehandsautoverkopers. Daarmee wil ik zeggen, alle vooroordelen die je al ooit gehoord hebt over US tweedehandsautoverkopers zijn waar.
Alle tweedehandsautoverkopers komen uit hetzelfde dorp ergens aan den andere kant van de wereld. Ik weet niet waar het dorp ligt, maar alle mannen tussen 25 en 45 worden vandaar naar de US gestuurd. Kennis van Engels of een rijbewijs is geen vereiste. Hier aangekomen moeten ze eerst een jaartje taxi-chauffeur zijn, en wanneer ze dan de weg eindelijk beginnen te weten, worden ze tweedehandsautoverkoper.
En daar stonden dan weer vorige week zaterdag. De onderhandelingen verlopen altijd in de meest gesproken taal in de wereld. Slecht Engels. Dat gaat dan als volgt:
" Hello Sir. You need car? I have nice car for you Sir. Very good price."
Betekent: "Er kan nog wel 3,000 dollar van die prijs vanaf"
Of:
"Is Japanese. Very reliable. My sister has same car"
Betekent: "Auto ruikt vanbinnen naar kip-curry"
Of:
"Is German. Me drive this car myself for 2 years"
Betekent: "Er staat 200,000 mijl op den teller"
Of ook:
"This is good car. Only one owner. Old lady"
Betekent: "Drie accidenten mee gebeurd"
Of nog:
"Car is 2000 model. Low mileage"
Betekent: "Auto gebouwd in 1998. Staat hier al 3 jaar stil "
Na wat onderhandelingen kan je dan rechtstaan en proberen door te gaan.
Dat gaat echter niet...
Op dat ogenblik gebeurt er dan namelijk iets opvallends : de verkoper rent weg en haalt de manager erbij. En je bent weer vertrokken met:
"I make special price for you"
Betekent: "Er kan blijkbaar nog 1,000 dollar van de prijs"
of ook:
"I give you free limited warranty"
Betekent: "Alleen de vloermatten vallen onder garantie"
Het gaat deze keer allemaal niet gebeuren. We gaan vandaag een cerfitied car kopen bij een bekende dealer en we kunnen den Eclipse daar ineens achterlaten. Dealer heeft al uitgelegd dat hij den Eclipse gaat doorgeven aan de lokale Beun De Haas.
(*) By the way, Beun De Haas was de centrale figuur in een campagne van de Nederlandse BOVAG (Bond van Garagehouders) tegen allerlei sjoemelende, ritselende, zwartwerkende randfiguren. De rol van dat soort garagehouder "Beun de Haas" werd gespeeld door Maarten Spanjer.
vrijdag 31 oktober 2008
donderdag 16 oktober 2008
Full Circle Tour en Agri-tourism
Vorige week waren grote vriend Frederik en vriendin Annick op bezoek. Ze waren vrijdagavond aangekomen van NYC en na alweer excellente crab cakes in The Sweet Water Tavern - daar hebben ze nu officieel de beste van Northern Virginia - was het tijd om te gaan slapen voor een drukke zaterdag ahead. Inderdaad, het was zaterdag Full Circle Tour - dag; een van de vele hoogtepunten van een bezoekje alhier.
Eerst een beetje geschiedenis. De Full Circle Tour bestaat nu zes maanden. De eerste gasten op de eerste volledige Tour waren Ann en Eric maar de Tour heeft pas zijn officiele naam gekregen bij het bezoek van Elke en Steven. Andere mensen die de Tour al geheel of gedeeltelijk hebben gevolgd zijn de mama van Siri, Julie en Benno, papywa, Ngozi en Greg. In die zes maanden is de Tour fundamenteel weinig veranderd maar wel elke keer een beetje verder geoptimaliseerd. De toilet-break is nu steeds op hetzelfde tijdstip en dezelfde plaats, de parkeerplaats voor de auto is vastgelegd en voor het vertrek wordt er bij de deelnemers gecheckt dat ze hun passport bijhebben.
Over de details van de Tour ga ik niet te veel zeggen, ik wil wel graag een aantal algemene kenmerken vermelden:
1) De naam is gerelateerd aan het verhaal: belangrijke informatie bij het begin van de Tour komt terug bij het einde van de Tour.
2) De Tour kan zowel te voet of per fiets worden afgelegd. Gelieve uw voorkeur wel bij vertrek uit Vienna te melden.
3) Ongeveer 75 % van wat de gids vertelt is correct; de rest is er een beetje bij verzonnen om het verhaal te doen kloppen.
4) Er is tot hier toe nog maar een deelnemer geweest die de Tour heeft proberen te boycotten.
5) De favouriete bezienswaardigheid van de gids is een must en kan niet geskipt worden.
We denken dat grote vriend Frederik en vriendin Annick in ieder geval hebben genoten van de Tour en we zijn heel blij dat ze erbij waren.
Na de Tour was er zaterdagavond nog NHL Hockey - Washington Caps tegen Chicago Blackhawks - in Verizon Center en toneel - Shear Madness - in Kennedy Center. Allebei topevenementen.
Naast de bekende uitstapjes hier (Full Circle, Mount Vernon, Great Falls Park, Leesburg Outlet Center, etc ...), was het zondag tijd om ook een keertje nieuwe paden te verkennen: agri-tourism in Virginia. Agri-wat ? Yes, inderdaad agri-tourism, den boer op ...
The Virginia Vineyards beginnen al een beetje bekend te worden:
- Landschap? Prachtig. Te vergelijken met Toscane.
- Witte wijn ? Gemiddeld. Te vergelijken met ne gemiddelde Franse witte wijn.
- Rode wijn ? Tja. California hoeft zich nog geen zorgen te maken.
Maar dat houdt ons natuurlijk allemaal nooit tegen om met onze gasten een bezoekje te brengen aan een van de vele wijngaarden hier in Virginia. By far onze favourite vineyard is Breaux - prachtig gelegen, goeie witte wijn en lekkere snacks (voldoende eten is belangrijk hier in de US). Met een bezoek aan de wijngaard gaat natuurlijk ook altijd een wijnproeverij gepaard. Altijd leuk en in ons geval worden we ook niet gehinderd door enige kennis van zaken ... "Bier hebt u niet zeker?"
Anyway, op naar de Virginia Orchards dan.
Een interessant concept: een appelwijf geeft u een paar emmers en stuurt u huppakee de boomgaard in. Alnaargelang het seizoen kan je appels, peren, pechen, tomaten, etc. gaan plukken. Vermits er al veel mensen voor u zijn geweest, is het laaghangend fruit natuurlijk al geplukt en hangt het beste fruit al redelijk hoog in de boom. Probleem dus ..... maar we gelukkig hadden we grote vriend Frederik bij. Frederik paste twee interessante technieken toe: de eerste is obvious: in de boom klimmen (en dat op zijn 35). De tweede methode is minder conventioneel: appel of peer van de grond rapen en gooien naar fruit in de boom, en door de impact hopen dat er de appel ... heu .. niet ver van de boom valt ... Beide methodes zorgden voor hilarische taferelen. Fun ! - dat agri-tourism.
Enige downside, we eten nu al een week appels, appelsmoes, appeltaart,
appelsalade, ... Maar we troosten ons met "An apple a day, keeps the doctor
away"; wij zijn al gerust tot mei 2017 ....
We denken dat grote vriend Frederik en vriendin Annick in ieder geval hebben genoten van het agri-tourism en de worst met appelsmoes 's avonds.
Eerst een beetje geschiedenis. De Full Circle Tour bestaat nu zes maanden. De eerste gasten op de eerste volledige Tour waren Ann en Eric maar de Tour heeft pas zijn officiele naam gekregen bij het bezoek van Elke en Steven. Andere mensen die de Tour al geheel of gedeeltelijk hebben gevolgd zijn de mama van Siri, Julie en Benno, papywa, Ngozi en Greg. In die zes maanden is de Tour fundamenteel weinig veranderd maar wel elke keer een beetje verder geoptimaliseerd. De toilet-break is nu steeds op hetzelfde tijdstip en dezelfde plaats, de parkeerplaats voor de auto is vastgelegd en voor het vertrek wordt er bij de deelnemers gecheckt dat ze hun passport bijhebben.
Over de details van de Tour ga ik niet te veel zeggen, ik wil wel graag een aantal algemene kenmerken vermelden:
1) De naam is gerelateerd aan het verhaal: belangrijke informatie bij het begin van de Tour komt terug bij het einde van de Tour.
2) De Tour kan zowel te voet of per fiets worden afgelegd. Gelieve uw voorkeur wel bij vertrek uit Vienna te melden.
3) Ongeveer 75 % van wat de gids vertelt is correct; de rest is er een beetje bij verzonnen om het verhaal te doen kloppen.
4) Er is tot hier toe nog maar een deelnemer geweest die de Tour heeft proberen te boycotten.
5) De favouriete bezienswaardigheid van de gids is een must en kan niet geskipt worden.
We denken dat grote vriend Frederik en vriendin Annick in ieder geval hebben genoten van de Tour en we zijn heel blij dat ze erbij waren.
Na de Tour was er zaterdagavond nog NHL Hockey - Washington Caps tegen Chicago Blackhawks - in Verizon Center en toneel - Shear Madness - in Kennedy Center. Allebei topevenementen.
Naast de bekende uitstapjes hier (Full Circle, Mount Vernon, Great Falls Park, Leesburg Outlet Center, etc ...), was het zondag tijd om ook een keertje nieuwe paden te verkennen: agri-tourism in Virginia. Agri-wat ? Yes, inderdaad agri-tourism, den boer op ...
The Virginia Vineyards beginnen al een beetje bekend te worden:
- Landschap? Prachtig. Te vergelijken met Toscane.
- Witte wijn ? Gemiddeld. Te vergelijken met ne gemiddelde Franse witte wijn.
- Rode wijn ? Tja. California hoeft zich nog geen zorgen te maken.
Maar dat houdt ons natuurlijk allemaal nooit tegen om met onze gasten een bezoekje te brengen aan een van de vele wijngaarden hier in Virginia. By far onze favourite vineyard is Breaux - prachtig gelegen, goeie witte wijn en lekkere snacks (voldoende eten is belangrijk hier in de US). Met een bezoek aan de wijngaard gaat natuurlijk ook altijd een wijnproeverij gepaard. Altijd leuk en in ons geval worden we ook niet gehinderd door enige kennis van zaken ... "Bier hebt u niet zeker?"
Anyway, op naar de Virginia Orchards dan.
Een interessant concept: een appelwijf geeft u een paar emmers en stuurt u huppakee de boomgaard in. Alnaargelang het seizoen kan je appels, peren, pechen, tomaten, etc. gaan plukken. Vermits er al veel mensen voor u zijn geweest, is het laaghangend fruit natuurlijk al geplukt en hangt het beste fruit al redelijk hoog in de boom. Probleem dus ..... maar we gelukkig hadden we grote vriend Frederik bij. Frederik paste twee interessante technieken toe: de eerste is obvious: in de boom klimmen (en dat op zijn 35). De tweede methode is minder conventioneel: appel of peer van de grond rapen en gooien naar fruit in de boom, en door de impact hopen dat er de appel ... heu .. niet ver van de boom valt ... Beide methodes zorgden voor hilarische taferelen. Fun ! - dat agri-tourism.
Enige downside, we eten nu al een week appels, appelsmoes, appeltaart,
appelsalade, ... Maar we troosten ons met "An apple a day, keeps the doctor
away"; wij zijn al gerust tot mei 2017 ....
We denken dat grote vriend Frederik en vriendin Annick in ieder geval hebben genoten van het agri-tourism en de worst met appelsmoes 's avonds.
woensdag 15 oktober 2008
herfstkleuren
De herfst heeft z'n intrede gedaan in Virginia: alle bomen beginnen langzamerhand geel en felrood te worden, echt heel mooi. Eind oktober is het ook halloween, dus het ligt hier ondertussen overal vol met pompoenen, spinnewebben, doodskoppen, geraamtes, etc. Heel gezellig allemaal. Wij hebben de tuin nog niet versierd - en ik betwijfel ook of we dat gaan doen - maar onze buren doen lustig mee aan de halloween hype. Zelfs op kantoor zijn die voorbereidingen al te merken: de volledige juridische bibliotheek werd versierd met pompoenen (die blijven trouwens staan tot voor kerst, tot wanneer ze letterlijk zijn weggerot) en al mijn collegas zijn al volop aan het oefenen voor de pumpkincarving contest... die wordt volgende week gehouden op de parking voor ons gebouw! Tradities hooghouden kunnen ze goed, die Amerikanen. Al heb ik toch een beetje schrik voor kerst, want dan gaan ze helemaal uit de bol met rood/groene versieringen, knipperlichtjes, reuze kerstbomen en drijft de kaneel/denneboom/speculoos geur een hele maand door het hele gebouw.
Maar ik heb er al helemaal zin in, in de herfst! En deze ochtend heb ik dan ook heel symbolisch mijn laarzen uit de kast gehaald, weg met de zomerspullen. Alleen het weer wil nog niet helemaal mee: hoewel er 's morgens wel wat dauw is en de dag ook frisjes begint (12graden), loopt de temperatuur rond de middag toch nog steeds op tot een heerlijke 25graden. Nee, ik wil jullie in Belgie niet jaloers maken met deze zomerse toestanden, maar ik moest vandaag wel hard lachen met mezelf toen ik in de auto zat met mijn winterlaarzen en rokje aan, maar tegelijkertijd ook mijn zonnebril en de airco op had ;o).
Fotos van de kleurenpracht en halloweengekte volgen later.
Maar ik heb er al helemaal zin in, in de herfst! En deze ochtend heb ik dan ook heel symbolisch mijn laarzen uit de kast gehaald, weg met de zomerspullen. Alleen het weer wil nog niet helemaal mee: hoewel er 's morgens wel wat dauw is en de dag ook frisjes begint (12graden), loopt de temperatuur rond de middag toch nog steeds op tot een heerlijke 25graden. Nee, ik wil jullie in Belgie niet jaloers maken met deze zomerse toestanden, maar ik moest vandaag wel hard lachen met mezelf toen ik in de auto zat met mijn winterlaarzen en rokje aan, maar tegelijkertijd ook mijn zonnebril en de airco op had ;o).
Fotos van de kleurenpracht en halloweengekte volgen later.
maandag 6 oktober 2008
Fraude
Nooit gedacht dat het mij zou overkomen, maar voila, ik ben dus het slachtoffer geworden van internetfraude. Toen ik gisteren mijn bankrekeningen nakeek, viel het op dat er iedere maand 10$ van mijn rekening verdween naar een zekere “reservation rewards”. Ik had die transacties in het verleden al eens gezien, maar daar toen niet veel aandacht aan geschonken. Nu was mijn nieuwsgierigheid wel gewekt. En die van Marc ook, want hij heeft een heilige schrik voor identity theft en andere vormen van oplichterij.
Na een korte google zoektocht bleek het inderdaad een scam te zijn: blijkbaar is dit bedrijf (reservation rewards) met meer dan 150 internetsites verbonden waar gewone mensen zoals u en ik wel eens iets op aankopen (zoals expedia.com, flowers.com, movies.com, etc.). Als je die sites bezoekt en iets koopt, bv bloemen, dan komt er een pop-up die je vraagt of je in de toekomst kortingen wil ontvangen voor dat soort goederen. Mij kennende heb ik daar wellicht eens “ja” op geklikt , en dan begint het spelletje! Die ene vrijblijvende “ja” is blijkbaar de ondertekening van een abonnement, ze nemen je kredietkaartgegevens via de site waar je net die bloemen hebt gekocht en ze halen iedere maand de “membership fee” van je rekening. Ik wist niet wat ik zag!!!! Te bedenken dat je hier geen bestendige opdracht voor de huur kan opgeven bij de bank, maar dat ze wel dat soort van fraude abonnement systeem automatiseren!
Afin, k heb vandaag met die oplichters gebeld, en wellicht hadden ze allang begrepen dat hun praktijken niet zo legaal zijn, want ze hebben onmiddelijk aanvaard om de volledige 100$ terug te betalen die ze me in de afgelopen maanden al afhandig hadden gemaakt. Ik heb mijn lesje ondertussen wel geleerd: lezen die kleine lettertjes…en dat voor een advocaat…
Na een korte google zoektocht bleek het inderdaad een scam te zijn: blijkbaar is dit bedrijf (reservation rewards) met meer dan 150 internetsites verbonden waar gewone mensen zoals u en ik wel eens iets op aankopen (zoals expedia.com, flowers.com, movies.com, etc.). Als je die sites bezoekt en iets koopt, bv bloemen, dan komt er een pop-up die je vraagt of je in de toekomst kortingen wil ontvangen voor dat soort goederen. Mij kennende heb ik daar wellicht eens “ja” op geklikt , en dan begint het spelletje! Die ene vrijblijvende “ja” is blijkbaar de ondertekening van een abonnement, ze nemen je kredietkaartgegevens via de site waar je net die bloemen hebt gekocht en ze halen iedere maand de “membership fee” van je rekening. Ik wist niet wat ik zag!!!! Te bedenken dat je hier geen bestendige opdracht voor de huur kan opgeven bij de bank, maar dat ze wel dat soort van fraude abonnement systeem automatiseren!
Afin, k heb vandaag met die oplichters gebeld, en wellicht hadden ze allang begrepen dat hun praktijken niet zo legaal zijn, want ze hebben onmiddelijk aanvaard om de volledige 100$ terug te betalen die ze me in de afgelopen maanden al afhandig hadden gemaakt. Ik heb mijn lesje ondertussen wel geleerd: lezen die kleine lettertjes…en dat voor een advocaat…
zondag 5 oktober 2008
A night out on the town
Al mijn (vrouwelijke) collegas zijn een beetje jaloers op mij...omwille van Marc en vooral zijn attenties. Om de 2 maanden organiseert hij immers een verrassing en neemt hij mij een avondje uit. Ik moet er wel bijzeggen dat die verrassingen meestal ook in zijn interesseveld liggen, zoals een avondje baseball, basket of hockey, maar hij heeft toch ook al eens klassiek ballet en opera georganiseerd. Mij hoor je in ieder geval niet klagen!
Deze keer had hij me al in augustus gevraagd om 4 oktober vrij te houden. Spannend! Dus gisteren was het zover. Hij in kostuum, ik in coctailjurkje, reden we om 5u naar DC. Dit kon onmogelijk een sportwedstrijd worden ;o)
Toen we over Memorial Brigde reden en het John F. Kennedy Center for the Performing Arts in zicht kwam (prachtig gebouw trouwens), wist ik dat het een cultuur uitstapje zou worden.
Om 5u30 schoven we onze voeten onder tafel in het Roof Terrace Restaurant & Bar, oftewel het restaurant op de hoogste verdieping met een mooi zicht over de Potomac, waar je nog snel voor de voorstelling een Early Bird degustatiemenu kan krijgen.
We komen wel vaker in het Kennedy Center (Marc is immers steunend lid), dus ik dacht dat ik in de meeste zalen wel al was geweest. Niet dus. Dit was een heel bijzonder weekend (getuige ook het feit dat het restaurant afgeladen vol zat, wat zelden gebeurt), want de Eisenhower zaal, die in 2007 voor verbouwingswerken werd gesloten, werd dit weekend voor het publiek geopend. Als openingsvoorstelling werd het "Broadway, 3 generations": 3 musicals (voor de prijs van 1, goed gezien Marc), eentje uit de jaren '30 ("Girl Crazy", mijn favoriet, want er werd in getapdanst), eentje uit de jaren 60 ("Bye bye Birdie") en last but not least, een cultstuk uit de jaren '90 ("Side Show").
Een geslaagde avond dus!
(Watergate op de achtergrond)
Deze keer had hij me al in augustus gevraagd om 4 oktober vrij te houden. Spannend! Dus gisteren was het zover. Hij in kostuum, ik in coctailjurkje, reden we om 5u naar DC. Dit kon onmogelijk een sportwedstrijd worden ;o)
Toen we over Memorial Brigde reden en het John F. Kennedy Center for the Performing Arts in zicht kwam (prachtig gebouw trouwens), wist ik dat het een cultuur uitstapje zou worden.
Om 5u30 schoven we onze voeten onder tafel in het Roof Terrace Restaurant & Bar, oftewel het restaurant op de hoogste verdieping met een mooi zicht over de Potomac, waar je nog snel voor de voorstelling een Early Bird degustatiemenu kan krijgen.
We komen wel vaker in het Kennedy Center (Marc is immers steunend lid), dus ik dacht dat ik in de meeste zalen wel al was geweest. Niet dus. Dit was een heel bijzonder weekend (getuige ook het feit dat het restaurant afgeladen vol zat, wat zelden gebeurt), want de Eisenhower zaal, die in 2007 voor verbouwingswerken werd gesloten, werd dit weekend voor het publiek geopend. Als openingsvoorstelling werd het "Broadway, 3 generations": 3 musicals (voor de prijs van 1, goed gezien Marc), eentje uit de jaren '30 ("Girl Crazy", mijn favoriet, want er werd in getapdanst), eentje uit de jaren 60 ("Bye bye Birdie") en last but not least, een cultstuk uit de jaren '90 ("Side Show").
Een geslaagde avond dus!
(Watergate op de achtergrond)
Abonneren op:
Posts (Atom)
