In 2018 hadden de kinderen voor hun goed rapport gevraagd of ze een diertje mochten hebben. We gingen overstag en op 1 september 2018 werd ons gezin 2 hamstertjes rijker (Nacho en Taco). De 2 diertjes was jammer genoeg maar een erg kort leven beschoren, omdat ze blijkbaar al op leeftijd/ziek waren toen we ze kochten.
Op 13 oktober 2018 werd ons gezin dan uitgebreid met Queso, het allerliefste hamstertje ooit. Qua kleur paste ze ook heel goed in ons interieur. Officieel was Queso het hamstertje van Caitlin, want Jack had na zijn verdriet na het overlijden van Nacho besloten geen hamster meer te willen, al zorgden ze er wel samen voor.
Het is grappig dat die kleine diertjes toch ook allemaal een eigen karakter hebben. Queso was eigenlijk de rustigste en geduldigste van de 3, wellicht omdat ze ook jonger was. Je kon haar makkelijk vasthouden en ze beet echt nooit.
Caitlin kon uren met haar spelen. Ze veranderde de layout van haar kot voortdurend, zodat het diertje zich niet te veel zou vervelen. Bij het opstaan haalde Caitlin Queso uit haar kotje en liet ze haar rondlopen in onze dressing, waar ze zich het liefste verstopte achter of in mijn schoenen. Na het avondeten, als we nog rond tafel zaten, haalde Caitlin haar ook altijd uit haar hokje en liet ze Queso op de trap spelen. Na een paar dagen kon ze al makkelijk 10 treden op en af springen. Ze had de allergrappigste manier van lopen: ze maakte zich dan lang en plat en kon heel snel wegschieten. Het liefste verstopte ze zich onder de zetel in de living, en kon daar alleen maar vanonder gelokt worden met zonnebloempitten.
Ze at graag kokosnoot en watermeloen, maar verafschuwde banaan. Caitlin was een goed hamstermoedertje: ze wist echt alles over hamsters. Onlangs maakten de kinderen nog een hamsterpizza (stukje appel met daarop een stukje blauwe besjes en wortelkruimels). Het is alsof de kinderen voelden dat Queso iets lekker verdiend had, want het beestje was al wat ouder aan het worden. De dagen erop -volledig onverwachts - ging ze steeds meer achteruit, ze werd blind en kon nog moeilijk bewegen... op 13 juni 2020 gebeurde dan het onvermijdelijke... "she crossed the rainbow bridge" zoals Caitlin het zo passend en in tranen aan haar vriendinnetjes vertelde. Ze hebben nog wel afscheid kunnen nemen voor Queso in haar hokje haar oogjes voorgoed dichtdeed.
Slaapwel Quesootje, je was een fantastisch hamstertje en we zullen je nooit vergeten.
Marc heeft een prachtige eerbetoon video gemaakt: hou de zakdoeken maar klaar....
1 opmerking:
ocharme Caitlin en Jack.
Afscheid nemen is altijd moeilijk maar de leuke herinneringen maken het allemaal de moeite waard...echt waar.
Klaar voor een nieuwe hamster of ander huisdier ?
Een reactie posten