Naar het moederhuis

Het Fairfax Inova Hospital organiseert voor aanstaande moeders en vaders een rondleiding van de maternity-afdeling. De rondleiding was gisteravond. Aangekomen in de lobby hoefden we niet lang te zoeken naar de groep. Die was redelijk makkelijk te herkennen. Dikke buiken bij de aanstaande moeders, stoere blikken bij aanstaande vaders (zoiets van, "ik vind dit allemaal een beetje eng maar ik ga mij hier niet laten kennen"). De groep telde 17 mensen. Vreemde zaak. Acht koppels en een man alleen. Wat was zijn verhaal? Gevraagd, maar hij sprak geen Engels. Vreemde vogel. Voor de rest was de groep redelijk politiek correct. Evenveel vrouwen als mannen en alle ethische groepen netjes vertegenwoordigd (Afro-American, Latin-American, Asian-Amercian, Arab-American en wij). Mooi zo.

De nurse van dienst begon vol enthousiasme aan haar verhaal. Wanneer je hier binnen een aantal weken aan zal komen moet je je beneden in de lobby registreren. Duidelijk. Daarna ga je met de speciale lift naar de derde verdieping. Naar de Bunny Desk. De wat? De Bunny Desk. Daar moet je je nog eens registeren. Ok, ook helder. Groep vond het allemaal fantastisch. Wat een duidelijke rondleiding. By the way, als iemand je probeert wijs te maken dat in "Het Land Van De Onbeperkte Mogelijkheden En De American Dream" administratief alles veel eenvoudiger is dan in Europa...onjuist. Op dat gebied is de US de natte droom van een Belgische ambtenaar uit de jaren 70. Je vult hier dubbel zo veel formulieren in voor alles en nog wat. Anyway. De Bunny Desk klinkt aanlokkelijker dan het werkelijk is. Het is dus gewoon een registratie-desk.

De nurse was er redelijk trots op dat ze wel dertig delivery rooms hebben. Dat was het meeste in de hele streek. En het bezoek van de delivery room is het hoogtepunt van de rondleiding vertelde ze er nog bij. Groep heel benieuwd. Maar we konden er geen van bezoeken - allemaal vol. De nurse heeft alles dan maar in gang staan uitleggen. Toch niet hetzelfde. Er volgden talloze gedetailleerde uiteenzettingen (sommige met tekeningen - aarrggh) over alles wat maar te maken had met aanstaande moeders, weeen, bevallingen, babies, complicaties, medicaties, voeding, dokters, verpleegsters,... het bleef maar komen. Drie uur lang. We bezochten ook nog de private rooms en de nursery. Groep heeft het allemaal uitgebreid geinspecteerd. En omdat alles tegenwoordig interactief moet zijn, besliste de nurse om een aantal verhalen te vertellen aan de hand van individuen in de groep. Oei. Beter een beetje naar achter gaan staan...te laat...plots ging het verhaal over de kledij van de man in de delivery room. Is dat dan van enig belang? Nee natuurlijk, maar je moet drie uur vullen he. In ieder geval, zo vertelde de nurse, is de manier waarop ik daar gekleed stond (in kostuum en das, was recht van het werk gekomen), een voorbeeld van hoe het niet moest. Groep lachen. Wat een leuke rondleiding is het toch. En wij hebben weer iets bijgeleerd. We hadden al een valiesje gemaakt met kleren voor Siri en Charlie. We gaan er nu maar een voor Marc maken ook.