En toen begon dag 3. Voor vandaag, een bezoek aan Arches National Park. We hebben daar vier geweldige trektochten met de kindjes gedaan. Eerst naar "Balancing Rock".
Het is duidelijk dat die rots daar een van de dagen gaat afvallen als ge het ons vraagt ...
Dan naar de "North and South Window". De hele tocht daar naartoe was geweldig. De kindjes vonden het geweldig en deden het supergoed.
En Caitlin was de fotograaf van dienst.
We hadden zelfs gezien dat er een pad was langs de achterkant van de Windows dat ons zou terug leiden. Dat gingen we dan ook eens proberen. En dat bleek uiteindelijk nog een heel avontuur te worden. Alles was allemaal ondergesneeuwd.
Door alle sneeuw en ijs was het pad moeilijk te vinden. Maar de voetsporen en de steentjes die het pad markeren volgen, hielp wel. We vonden uiteindelijk onze weg dankzij onze scoutservaring. Reden #3 dat papa niet zo een grote onnozelaar is. Soms moest er echter ook wel echt geklommen worden. Kijk maar eens hier naar Siri.
Wij waren er met kindjes al op geraakt. Het meest zorgwekkend was wel dat er een groepje Japanse mensen dachten dat wij wisten waar we mee bezig waren ... en die volgden ons dus op de hele tocht, in hun moccassins en all-stars ... zie achter Siri. Deze tocht bleek uiteindelijk echt wel een avontuur maar onze kindjes hebben het geweldig gedaan.
Daarna volgde de tocht naar de "Delicate Arch".
Hier was Jack fotograaf van dienst.
En daarna de tocht naar de "Landscape Arch". Allemaal heel indrukwekkend.
Tijd voor dinner dan. In plaats van de micro-brewery (sorry Siri) hadden we iets anders gepland. Lunch bij "Susie's Branding Iron" - old fashioned American comfort food, was de slogan. Een familie-restaurant met de Susie, de vrouw, in de keuken, man achter de bar en dochter als dienster.
En wat kwam er dan nog bij voor de kindjes: ze mochten een cadeautje kiezen uit de grote kist. Kindjes helemaal blij. Wat een goeie keuze van restaurant. Reden #4 dat papa niet zo een grote onnozelaar is. En na dinner bij Susie ? Einde van dag 3. Tijd om te gaan slapen.
En toen begon dag 4. Voor vandaag, de terugrit van Moab naar Denver om nog een bezoekje te brengen aan groooote vrienden Nic, Stacy, Ella en Noah en dan woensdagmorgen terugvliegen naar Houston. Wel een klein probleem. Het Amerikaanse weerbericht had een sneeuwstorm voorspeld voor East Utah en West Colorado met 3-4 feet (een meterke) sneeuw en een advies dat "het verkeer heel gevaarlijk of onmogelijk zou zijn". We zijn dus maar op tijd vertrokken die morgen. Na een uurtje rijden, Caitlin reisziek, overgeven, en daar reden we weer met ons lekkend zakje langs de buitenkant van de raam.
Alnaargelang we hoger en hoger geraakten in Colorado begon het inderdaad wel heel hard te sneeuwen. Ter hoogte van Vail, moesten alle vrachtwagens aan de kant om hun kettingen erop te leggen. We zagen al drie gewone auto's (met twee-wiel aandrijving) in de gracht liggen ... Met de 4x4 konden we echter redelijk gemakkelijk verder. Duidelijk de juiste auto gehuurd. En niet ne lompe Dodge minivan, met zeven plaatsen ... pfff. Inderdaad reden #5 waarom papa niet zo een grote onnozelaar is.
In de namiddag waren we al bij de Nic. Nog een frisse neus gehaald en de kindjes laten spelen in het ballenbad en op de dansvloer. Inderdaad, allemaal aanwezig in hun nieuwe huis. 's Avonds heeft Nic dan nog een geweldig feestmaal gemaakt. Die heeft duidelijk zijn kookkunsten nog niet verleerd. De Nic is nog altijd ne fantastische kok.
Kijk maar eens.
Maar vrijdag zijn we voor Kerstmis gaan eten bij Svea. Daar was het ook een geweldig feestmaal. Svea (en Rosita) is ook een fantastische kok. We kunnen voorlopig echt niet zeggen wie nu de beste kok is, Svea of de Nic. Ik denk dat we zeker nog een hondertal extra testen zullen nodig hebben om dat uit te maken ...
Anyway, onze jaarlijkse trip was een geweldig success. Caitlin en Jack vonden het fantastisch en ze hebben het ook supergoed gedaan. Zoveel gelopen en geklommen ... heel knap van de kindjes. En Siri ...
We zijn nu terug thuis, maar we zijn er even helemaal uit geweest en zijn vele leuke ervaringen en herinneringen rijker. Dat is de bedoeling van de trip.
En nu hebben we nog een hele week vakantie ... heerlijk ... Vrolijk kerstmis iedereen !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten