Naar de vierde grootste stad van de US.
Naar de stad met de meeste nieuwe jobs gecreerd in de US sinds 2008.
Naar de stad met de grootste concentratie van petrochemische bedrijven in de wereld.
Inderdaad, u raadt het al, Mark Rutte en Kris Peeters hadden Houston gekozen als hun eerste bestemming.
Een uitstekend keuze vinden we zelf. Logisch ook. Welk gebied heeft, na Houston, de tweede grootste concentratie van petrochemische bedrijven ter wereld ? Inderdaad: Antwerpen / Rotterdam. Of zoals de heren Rutte en Peeters het hier kwamen verkopen: de Flemish – Dutch Delta, the Gateway to Europe. De havens van Rotterdam en Antwerpen zijn natuurlijk van groot belang voor Nederland en Vlaanderen. Maar ook voor Texas. Een paar cijfers:
- Antwerpen is goed voor 19 miljard euro of 5% van het Belgische BNP
- Rotterdam is goed voor 21 miljard euro of 4 % van het Nederlandse BNP
- Nederlandse investeringen vorig jaar in Texas waren 13 miljard dollar en Nederlandse handel en industrie zorgt voor 100,000 jobs in Texas
- Vlaamse investeringen vorige jaar in Texas waren 9 miljard dollar en Vlaamse handel en industrie zorgt voor 55,000 jobs in Texas
Voor de mensen die nu nog altijd aan het lezen zijn, hieronder het verhaal van de receptie.
Op zondag rond vier uur waren de heren met hun gevolg geland in Houston en om zes uur begon de receptie voor de hele groep. De lokale Nederlandse en Vlaamse business gemeenschap was daarvoor ook uitgenodigd. Dat zijn wij dus. Altijd leuk: gratis eten en drinken. Dat laten we niet voorbij gaan. Het werd een gezellige bedoening.
We kwamen ook tot vijf conclusies over de handelsmissie:
1) De wereld is klein.
2) Vlaamse bedrijfsleiders giechelen veel.
3) Siri kent overal wel iemand.
4) Kris Peeters had grote honger.
5) Vietnam-veteranen kopen hun petjes allemaal in dezelfde winkel.
We waren goed op tijd. Het eerste wat we deden toen we binnenkwamen ?
Pintje gedronken.
Naar de speech van Kris Peeters geluisterd.
Pintje.
Pintje.
Naar de speech van Mark Rutte geluisterd.
Nog een pintje.
En daar was al snel de eerste bedrijfsleider om met ons te praten. Hij noemde Bedrijfsleider 1. Voor de mensen die dat niet weten, zo een gesprek gaat dan ongeveer als volgt.
Bedrijfsleider 1: Hallo, ik ben bedrijfsleider 1. Ik werk bij Bedrijf 1. We zullen maar eens kennismaken zeker he ? Giechel.
Wij: Hallo, wij zijn Marc. Dit is Siri. Wij werken bij … bla bla bla … En wat doet uw bedrijf precies ?
Bedrijfsleider 1: Wij doen ..... bla bla bla ...
En zo ging het gesprek voort. Bedrijfsleider 1 bleek al snel niet zo heel interessant te zijn. Maar hij kende wel twee goeie vrienden van ons. Onze vrienden bleken concurrenten van Bedrijfsleider 1. Dat brengt ons tot conclusie 1 van de avond: De wereld is klein.
Maar belangrijker voor ons was: hoe geraken we weg van Bedrijfsleider 1 ? Inderdaad. Nog een pintje.
We waren nog niet goed en wel bediend of daar was al direct Bedrijfsleider 2. Hetzelfde gesprek.
Bedrijfsleider 2: Hallo, ik ben Bedrijfsleider 2. Ik werk bij Bedrijf 2. We zullen maar eens kennismaken zeker he. Giechel.
Wat is dat toch met dat gegiechel van die bedrijfsleiders. Het brengt ons tot conclusie 2 van de avond: Vlaamse bedrijfsleiders giechelen veel.
Wij: Hallo, wij zijn Marc. Dit is Siri. Wij werken bij … bla bla bla … En wat doet uw bedrijf precies ?
Bedrijfleider 2: Wij doen ..... bla bla bla ...
Hetzelfde gesprek dus. Bedrijfsleider 2 bleek ook al snel niet zo heel interessant te zijn. Hoe geraken we weg van Bedrijfsleider 2 ? Door te zeggen dat we dringend iemand moesten gaan spreken.
De persoon die we wilden spreken was het hoofd van het Flanders House in New York. Bijzonder aangename en interessante persoon. De Kris. En Siri kent hem goed. Dat brengt ons tot conclusie 3 van de avond: Siri kent overal mensen. Kris stelde onmiddellijk voor om ook even met Kris Peeters te gaan spreken. Ok dan maar. Dat gesprek ging als volgt.
Kris Peeters: Hallo, ik ben Kris Peeters.
Wij: Aangenaam. Wij zijn Marc. Dit is Siri.
Kris Peeters: En jullie wonen en werken hier ?
Wij: Dat klopt. Twee en half jaar in Houston nu, daarvoor in Virginia.
Kris Peeters: Dan zullen jullie al wel gewend zijn aan het leven hier in de US ?
Wij: Zeker en vast. We zijn hier heel graag.
Wij: Trouwens een uitstekend idee om een gezamelijk handelsmissie Vlaanderen en Nederland te doen. Jullie moeten dat meer doen. En een uitstekende keuze om naar Houston, Texas te komen. Veel succes nog Mr Peeters.
We wilden inderdaad snel het gesprek afronden. Waarom ? Omdat we onze wereld kennen. Kris Peeters had namelijk juist zijn bord volgeschept met Texas BBQ en was duidelijk klaar om daaraan te beginnen. We geven hem geen ongelijk. We hopen dat het gesmaakt heeft Mr Peeters. Conclusie 4 van de avond: Kris Peeters had grote honger.
Nog een pintje voor ons.
En daar waren al bedrijfsleider 3, 4 en 5.
Dan gingen we zelf ook maar ons bord Texas BBQ halen. Het was bijzonder lekker. Bij het eten leerden we ook nog een Amerikaanse Vietnam – veteraan kennen die geweldig deed denken aan Joe Beno. Zelfde uiterlijk, zelfde manier van doen. Hij had zelfs hetzelfde petje op.
Conclusie 5 van de avond: Vietman-veteranen kopen hun petjes allemaal in dezelfde winkel. Hoe deze meneer op de receptie van de handelsmissie was binnengeraakt is niet duidelijk.
Nog een pintje. Daarna geraakten we ook nog in gesprek met Vlaamse bedrijfsleider 6 met wiens vriendin het juist gedaan was. Blij dat we dat weten. En we spraken nog met bedrijfsleiders 7, 8, 9, enzovoort maar we moeten daar eerlijk in zijn, we weten daar niet veel meer van.
Soit. Het was in ieder geval een hele gezellige avond. Merci voor de uitnodiging Mr Rutte en Mr Peeters. Die gemeenschappelijke handelsmissies van Nederland en Vlaanderen ... ze moesten dat meer doen – we zijn daar grote fan van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten