Paaskuikentjes

Pasen is alweer gepasseerd, en zo ook de klokken en de easter bunny.

In assortie outfit en met paasmandjes (en assortie uki) onder de arm, gingen deze 2 kapoenen gretig op zoek naar eitjes in de tuin.

Ze liepen gelijk naar hun speelhuis, net alsof ze wel doorhadden dat de paashaas moeite zou hebben om meer originele plekjes te bedenken…

Yep, buit binnengehaald door Jack!

Door de warmte hebben echte chocolade eieren hier geen overlevingskans buiten (zelfs 's morgens vroeg is het al te warm/vochtig daarvoor - maar mij hoor je niet klagen over dit heerlijk weer!). De paashaas was in ieder geval zo slim om plastieken eitjes te brengen, met in ieder eitje een speelgoedje.

Caitlin piepte opvallend-stiekem in de eitjes om te zien of ze niet beter met Jack kon ruilen...

En zo geschiedde… deze auto's bijvoorbeeld… Jack helemaal blij!

 De rest van de buit werd binnen open gedaan.

Maar het zou geen pasen zijn zonder een echt chocolade figuur, iets wat de paashaas gelukkig in de ijskast had achtergelaten. Ze zijn al een hele week zoet met hun paasmand (elke avond mogen ze een klein eitje eten na de obligatoire boterham met kaas). Mijn voorliefde voor zoetigheid is duidelijk doorgegeven aan de kiddos…Jack heeft een echte chocolade verslaving, het spookje kunnen we nog afleiden met een stikker met een bunny erop.

Daarna gingen we met onze kleurrijke kroost naar de Paasmis. Ondanks het feit dat we er een half uur op voorhand waren, zat de kerk afgeladen vol. We wisten dit al langer, kerk en geloof in Amerika zijn - ook bij jonge mensen -  heel sterk aanwezig in het dagelijks leven. En het feit dat we in het conservatieve zuiden wonen (de zgn "bible belt"), maakt dat alleen maar duidelijker. In ons gebied (bevolking 100,000) zijn maar liefst 53 kerken, met voor elk wat wils: Presbytarian, Katholiek, Lutheran, Baptist, Mormoons, Episcopalian, etc…
Wij mochten weer eens plaats nemen op de tribune in de sportzaal van de school die aan de kerk is verbonden. Op zich is dat wel goed, want onze kindjes hebben moeite om anderhalf uur stil te zitten… Dat valt minder op in de sportzaal, al was de Indische priester wellicht toch een beetje afgeleid door die 2 op-en-neer springende gele vlekken op de tribune …

Tot slot gingen we naar de Franse bakker voor de bruch (echte dunne pannekoeken "crepes"…hmmmmm)

En sprongen we voor de eerste keer dit jaar in het zwembad (behalve ikzelf dan - voor mij mag het water iets warmer zijn!).