komkommertijd

T is komkommertijd voor onze blog…we hebben niet zoveel uitgespookt de laatste tijd. Maar daar komt binnenkort verandering in: mid augustus hebben we een weekendje New York gepland (daar spreken we af met Ophelie en Laurent – ik tel de dagen af!), daarna komt Mr. Triplehelix, aka Steven, met Elke op bezoek, daarna de papa van Marc en mid september vertrekken wij voor een weekje naar California, met als afsluiter Las Vegas, waar we de verjaardag van Marc gaan vieren! Het leven is mooi.

Wanneer we niet op uitstap zijn, hebben we de gewoonte om ‘s avonds naar 1 aflevering van een serie te kijken. Na de Westwing, Grey’s Anatomy, Studio 60 en Lost, zijn we een paar weken geleden aan Desperate Housewives begonnen. Gisteren was er in Desperate Housewives een scene waar Susan - de lichtjes gestoorde brunette - de postbode binnenvraagt voor een drankje (wat natuurlijk aanleiding gaf tot een gigantisch misverstand en de postbode meer liet zien dan de inhoud van zijn brieventas).

Ik vroeg me af waar de makers van de serie het idee van de wandelende postbode met brieventas hebben gehaald… Wij wonen immers ook in Wisteria Lane-achtige suburbs, maar bij ons komt de postbode niet aan huis. Nergens gebeurt dat eigenlijk, want bijna niemand heeft hier nog een persoonlijke brievenbus. Als Marc zegt “ik ga de post halen” dan betekent dat letterlijk: schoenen aandoen, naar het begin van de straat wandelen en daar het kastje #12 openen van de gemeenschappelijke brievenbus. Het gebeurt wel dat we de post niet dagelijks gaan ophalen, vooral als het regent of sneeuwt, of als we heel erg lui zijn, wat vaker voorkomt dan ik wil toegeven ;o).

Er is slechts 1 uitzondering op dit principe van “gemeenschappelijke postbedeling”: FedEx en andere belangrijke postpakketten… die worden gewoon aan de voordeur achtergelaten (een kennisgeving van aangetekend schrijven wordt gewoonlijk aan de voordeur gekleefd!) . Aangezien wij altijd langs de garage binnengaan, missen we de voordeur wel eens waardoor relatief belangrijke post (meestal tickets voor baseball of andere evenementen) vaak een nachtje voor de voordeur doorbrengt. Of zoals deze keer, een volledig weekend… Toch zijn we nog nooit iets kwijtgeraakt… t zijn toch allemaal eerlijke zielen hier!









De volgende serie die klaarstaat op het programma is Katarakt (gekregen vanuit Belgie, want die is hier nog niet verkrijgbaar) – benieuwd of daar ook halfnaakte postbodes in voorkomen...