Paper Rosie by the wereldberoemde Gene Watson

Wie ? Gene Watson ! 

Gene Watson is die aan de linkse kant. Die aan de rechtste kant is Papsy.

Siri zat twee weken in Belgie.  Papsy zat twee weken in Texas. We gingen toen met Papsy naar Dosey Doe.

Dosey Doe is een oude tabakschuur uit Kentucky uit 1856.  Honderdzestig jaar oud. En in 2006 stukje per stukje uit elkaar gehaald, en verhuisd naar de The Woodlands. Staat nu langs de I-45. De autosnelweg tussen Houston en Dallas. Tussen een naftstation en een pandjeshuis.  Daar doet de schuur nu dienst als concerthal. Vooral voor country-artisten.

Papsy houdt bijzonder veel van country-music. Niemand weet waarom. Dienen mens komt uit Deurne-Noord. Laatste keer dat ik heb gecheckt, weinig country-invloeden daar.

Anyway. Als Papsy op bezoek komt, checken we altijd even de concertagenda van Dosey Doe.  En ons oog viel toen op: Gene Watson.  Snelle Google liet al direct zien dat dit iets voor Papsy ging zijn.  Old school Willie Nelson type of country. Generatiegenoot van Papsy ook. Geboren op 11 oktober 1943. Dat is twaalf dagen verschil met Papsy.  Kon dus niet verkeerd gaan.  Een uitstekend plan, vonden we zelf.

Papsy en wij dus naar Dosey Doe. Uberke gedaan. Konden wij ondertussen bier drinken terwijl de Papsy naar Gene Watson kon luisteren. Ons uitstekend plan was net zo mogelijk nog beter geworden.

Toen we Dosey Doe binnenkwamen, wisten we helemaal zeker dat het plan meer dan uitstekend was. Alleen maar grijs en purper haar in het publiek.  Wij waren met twintig jaar voorsprong de jongste daarbinnen. Papsy (op zijn 73) was zeker ook nog bij de jongeren.  Veel cowboy-hoeden ook. En jeans-salopetten. Er waren daar een paar mensen bij die recht van de farm uit de 19e eeuw naar hier waren gekomen. Pasten dan ook uitstekend in het interieur van de zaal.  We denken dat er nog een paar bijwaren die de originele schuur in 1856 nog mee hebben helpen bouwen.

Eerst nog het voorprogramma. De lokale artist die nog wacht op de grote doorbraak. Naam ben ik al vergeten, maar hij zag er wel grappig uit in zijn fifties-kostuum en dito kapsel.

En als die ooit even beroemd wordt als pakweg U2, dan kunnen wij zeggen dat wij die nog hebben gezien in een kleine concerthal, Dosey Doe.  Dan gaan we misschien wel zijne naam weer moeten herinneren. 

Soit. Op naar het hoofdprogramma. Gene Watson.  Papsy wist dat tot dan nog niet dat we naar Gene Watson gingen kijken, maar hij kende hem wel. Heel goed zelfs. Kon direkt vijf of zes nummers van hem opnoemen.  Indrukwekkend Papsy.

 Papsy's favoriete nummer: "Paper Rosie". Hier een kort stukje.

Ja, ja sorry, een paar problemen met dat filmke.  
1) Het is maar een kort stukje. Ik had namelijk maar op het einde van het nummer door dat dit nummer Paper Rosie was ...
2) En we hebben precies onze telefoon gedraaid in het midden ...  of we waren omver gevallen ... ik weet het niet meer ... toch maar wat geminderd met het bier vanaf dan ...

Maar het moet gezegd zijn. Die Gene Watson was een bijzonder goeie zanger. Goeie entertainer ook. Heel goeie band bij.  Het publiek (incl Papsy) kon het wel smaken. Beste avond voor velen in de laatste 30 jaar denken we.

Nadien nog tijd om CD te kopen, Gene Watson handtekening en foto erbij.

Het was een meer dan uitstekend plan.  En nu maar wachten tot Emmylou Harris naar Dosey Doe komt he.   Wie ?  Emmylou Harris !

En merci aan Papsy voor de sponsoring van de gelegenheid.