De website zei het nog. Kemah Boardwalk:
" Just 20 miles south of Houston ''
" A spectacular boardwalk "
" Imagine a getaway for the entire family "
" Evolved from a waterfront dining-experience to a weekend destination "
" Where the fun never stops "
Dat wilden we dan wel eens gaan afletten (dialect uit Beveren, vraag ons niet hoe we dat nu weer weten).
Allee dan. Op een uurtje rijden van The Woodlands. Dat is hier in Texas niks natuurlijk. De kindjes, Papsy en wij in de auto. Naar Kemah.
Hier waren we er al.
En we hebben het alle feiten van de website daar dan eens niet zo grondig onderzocht.
" Just 20 miles south of Houston " ? Klopt inderdaad. 2 punten.
" A spectacular boardwalk " ? Er was inderdaad een mooie boardwalk.
In totaal zeker 250 meter lang denk ik. Oei ! Amerikanen wandelen niet graag. Gelukkig was er dit.
" Imagine a getaway for the entire family " ? Wel eerder voor een kermisfamilie dan. Bij ons in de familie lijkt het sommige dagen ook wel op een kermis, maar zo vaak of graag gaan we eigenlijk niet naar de kermis. Maar het is natuurlijk wel heel leuk voor de kindjes. Ze vonden het allemaal geweldig. Caitlin mocht overal in. Jack ongeveer de helft. 1 punt.
De coolste attractie was toch wel de "Boardwalk Bullet".
Een bijzonder snelle rollercoaster. Te snel voor ons. Te traag voor Caitlin. Caitlin vond het fantastisch en wilde direct nog eens. Wij staan nog altijd op onze benen te trillen. Qua kermis zijn we nooit van de dapperste geweest. In Walibi durven we ook in de helft van de dingen niet in.
Voordat we gingen vertrekken in de "Boardwalk Bullet" trokken nog even een selfie.
Die jongen daar zei nog: hela, niet filmen tijdens de ride he. Dacht die nu echt dat we dat gingen doen. Wij wilden ons vooral met twee handen goed vasthouden. Waarschijnlijk heeft die vervelende millenium generatie al wel heelder ritten gefilmd.
" Evolved from a waterfront dining-experience to a weekend destination " ? Euh, neen dus. Ne rollercoaster, een reuzerad, een treintje, en een paar draaidingen is niet genoeg voor een weekend door te brengen. Althans toch niet voor een niet-kermis-familie. 0 punten.
O ja, er was ook een aquarium. Elk dorp in Amerika dat zich een beetje respecteert, heeft tegenwoordig een aquarium. En elk acquarium is ook helemaal hetzelfde; bestaat uit drie delen:
1) Nen bak met wat uitgehongerde roggen erin die je dan mag eten geven. Aan 3 dollar per piepklein visje
2) Een paar visbakken met een paar Finding Nemo's en Dory's erin.
3) Een mislukt nagemaakt regenwoud met een opgezette gorilla wiens hoofd beweegt en constant een enerverend oerwoudgeluid maakt.
Om maar te zeggen, alle kinderen vinden het allemaal geweldig. Ouders iets minder.
" Where the fun never stops ". Tja, er is natuurlijk altijd een groot probleem met onze kindjes. Hoe ervoor te zorgen dat ze na een bezoekje aan een aquarium of pretpark, weer niet met een extra pluchen beest naar huis gaan. Ze hebben er nog maar een stuk of 100 ... Elk ! Deze keer ging het goed gaan. We hebben nauwkeurig alle giftshops en kramen met beesten vermeden tot ze op het einde nog een spelletje mochten spelen: kikkers vangen. Lukte dat toch nog wel zeker. De prijs: elk een pluchen hagedis. O jee. Weer een paar pluchen beesten erbij. De pret kon niet op natuurlijk. Allee dan 1 punt.
Onze score voor Kemah Boardwalk 5/10. De kindjes hun score voor Kemah Boardwalk: 10/10.
Dat is goed genoeg voor ons. Het was een heel leuke dag. En merci aan Papsy voor de sponsoring van de hele gelegenheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten