Vorige week zondag werd Caitlin om 6u wakker, en daarmee ook het hele huis. "IT'S YOUR BIRTHDAY, JACK", riep ze wel tien keer na elkaar. Net alsof het haar eigen verjaardag was. Prompt kreeg het mannetje een kroon op zijn hoofd - we zijn hem al 2 weken aan het laten wennen aan de kroon, want mijnheer draagt niet graag "verkleedkleren" - en mocht hij de kaartjes openmaken die uit Belgie waren aangekomen. Het blijft altijd leuk om post te krijgen, zeker als er cars opstaan:
"Hoeveel jaar ben je vandaag, Jack? "
"TOE!"
De cadeautjes volgden al snel. Het werd een treinstel van Thomas & Friends, een idee van de papa, want Jack hield het koppig bij "car" als we hem vroegen wat hij voor zijn verjaardag wou. Het opendoen van cadeautjes verliep niet zonder slag of stoot, want zoals gezegd, Caitlin was heel enthousiast en vond het niet meer dan normaal dat ook zij een aantal cadeautjes mocht opendoen…
's Middags hadden we een dubbel verjaardagsfeestje in het park gepland. Met vriendje Kyle, die ook 2 werd.
Niet dat Jack dat zo plezant vond, want hij liep de hele tijd met een boos gezicht rond en als we vroegen of hij taart wou eten dan riep hij boos "NO". Een trekje dat hij van zijn papa heeft, want Marc vertelde mij op dat ogenblik dat hij als kind ook altijd boos in een hoekje zat te mokken op zijn eigen verjaardagsfeestje. Dat van die appel en de boom klopt dus wel. Al een geluk dat ik altijd een zonnetje was op mijn verjaardagsfeestjes en het spookje dat heeft geerfd.
Na voldoende happen suiker te hebben binnengewerkt, vonden de kinderen er niet beter op dan de heuvel hard op en af te rennen. Caitlin op kop. Jack in de staart. Maar hij was natuurlijk wel de jongste van de bende.
Na dat 5 keer te hebben gedaan zei het spookje wel dat ze nu "very tired of running" was. Het licht ging bij alletwee uit: tijd om terug naar huis te gaan en daar verder met de nieuwe treintjes te spelen.
Het is trouwens opmerkelijk hoe Jack sinds hij 2 is, plots een taalsprong heeft gemaakt. Waar het tot vorige week beperkt bleef tot ma-ma en pa-pa en heel wat gebrabbel, zijn er plots echte woorden te horen (hij zei deze morgen zelfs naaimachine!) en 2-woord zinnetjes ("icht aan", "Caitin komen", "poepoe e-daan")…
't Is een cliche, maar het gaat plots toch wel allemaal heel snel…. Gelukkige tweede verjaardag, klein mannetje.
1 opmerking:
Jason was ook helemaal niet happy op zijn tweede verjaardagsfeest. 't Is misschien de leeftijd? Gelukkige verjaardag aan jouw kleine man!
Een reactie posten