4th of July is een big deal hier, en iets wat je je als Belg moeilijk kan indenken. Het raakt mij iedere keer weer: de trots, overtuiging, enthousiasme en liefde van Amerikanen voor hun land. Een land waar het goed wonen is, waar alles mogelijk is, waar vrijheid hoog in het vaandel wordt gedragen. En dat samenhorigheidsgevoel wordt door iedereen - jong en oud, arm en rijk - gedeeld, ongeacht politieke overtuiging, ras of godsdienst. De volgorde zal voor iedereen wel anders zijn, maar 4th of July vormt samen met Kerstmis en Thanksgiving de top 3 van feestdagen hier.
Het enthousiasme voor deze feestdag werkt altijd heel aanstekelijk en dit jaar hebben we er dan ook ten volle aan deelgenomen.
De festiviteiten begonnen de avond ervoor - op 3 juli - met de Star Spangled Salute, een concert gebracht door de Houston Symphony in het lokale concert pavilioen. Dit -gratis- concert brengt patriottische liederen, muziek en Texaanse klassiekers. Denk aan: "God bless America", "Star Spangled Banner", "America the Beautiful", Deep in the Heart of Texas", etc…. Bij afloop worden de kanonnen afgevuurd: het is echt een hele show op zich. Ik kon niet mee vanwege Jack's slaapmoeilijkheden (verhaal voor een andere blog), maar Marc en Papsy vonden het fantastisch. Iedereen uitgedost wit/rood/blauw, en maar zingen met het hand op het hart. Volgens Marc viel papsy helemaal in de target audience van gepensioneerde patriotten, maar dat werd ernstig tegengesproken door onze vrienden, die daar blijkbaar ieder jaar met het hele gezin, incl babies, naartoe trekken.
De volgende dag gingen we naar de traditionele parade: een 2 uur durend spektakel met allerlei praalwagens. De marines en war hero floats werden met veel geklap verwelkomd en enthousiast begroet. Wanneer de Democratische (Obama) praalwagens langskwamen, bleef het ijselijk stil… Tja, we zijn hier in Texas natuurlijk in republikeins gebied.
De parade begon al vroeg, om 9u, en gelukkig maar, want het was heet, heet, heet. Jack was helemaal oververhit, maar we waren toch blij dat we erbij waren.
Oververhit in de schaduw - de zweetdruppeltjes vielen uit zijn haar.
We hadden onze vrienden in de namiddag uitgenodigd voor een typische 4th of July BBQ: hotdogs en burgers en veel "sides" (slaatjes, dips, fruit,…). Een BBQ organiseren in de US is echt geen werk, want iedereen brengt altijd een deel van de maaltijd mee. Zo ben ik een uurtje voor het "evenement" de bordjes en versieringen beginnen klaarzetten, de BBQ leenden we van de overburen (die ook waren uitgenodigd) en klaar was kees. 12 volwassenen en 11 kids, in Belgie zou ik toch lichtjes nerveus zijn geworden de avond ervoor.
De pit master met fantastische (gas)BBQ
Het enige stressmoment van de dag was toen onze airco besloot om de geest te geven. Wij houden ons huis - naar amerikaanse normen - redelijk warm (79F = 26C), maar desondanks draait onze AC toch op volle toeren. Toen het in de namiddag in de slaapkamers op 2 uur tijd van 79 naar 99F (37.5C) ging, begon ik lichtjes te panikeren. Maar geen nood, zelfs op deze feestdag vonden we na 1 telefoontje een technieker die het zag zitten om op onze zolder aan de AC te prutsen (op de zolder is het makkelijk 43C) en die terug in gang te krijgen! Zonder gemopper en zonder "surcharge" (= extra tarief voor zon-of feestdag) aan te rekenen. De legendarische excellente Amerikaanse service. Klasse.
Het was dikke pret in het zwembad en achteraf keken de kindjes naar Nederlandstalige smurfen op de DVD. Humor is duidelijk iets universeel, want geregeld lagen alle 3jarigen plat van het lachen.
vlnr: Alex, Carter, Ally, Caitlin, Jack & Riri
Geen opmerkingen:
Een reactie posten