Living in America: Houston Chronicle This Weekend " Boston Red Sox Fan Throws Like a Girl "

De Houston Chronicle is lokale gazet hier. Caitlin is 2 jaar en 5 maanden oud. Jack is 9 maanden oud. We hebben een zwembad en het is hier altijd tussen de 35 en 40 graden. We hebben dus nog niet veel city trips gedaan sinds we terug in de US zijn. Maar date night (vrijdagavond), zonder kinderen, bestaat nog wel. En naar den baseball gaan, doen we ook nog steeds, zonder kinderen. Oei, oei, wie zorgt er dan voor de kinderen ?

Onze baby-sit natuurlijk. Onze baby-sit is het 16-jarig meisje van naast de deur, Haleigh. Uitgesproken zoals de komeet. Een win-win situatie. Haleigh verdient geld, haar mama woont naast de deur in geval onze kinderen den ezel zouden uithangen. En wij zijn gerust. Indien er iets zou mis gaan, we weten waar ze wonen. Eigenlijk hebben we hier dezelfde win-win situatie als in Vienna. Toen kwam het 17-jarig meisje van over de deur baby-sitten, Liz. Hoe zou het daar trouwens mee zijn ? Met Liz ? We hopen altijd dat het heel goed gaat met onze vroegere baby-sitters. Het gaat heel goed met Liz. Ze zit nu op de universiteit. En is nog steeds cheerleader. Ze is zelfs reserve-cheerleader voor de Redskins, de American Football ploeg van DC. Omdat mensen de Redskins Cheerleaders misschien niet zo goed kennen, hier, louter voor educatieve redenen, een foto. We wensen Liz natuurlijk heel veel success. En we dwalen af.

We gingen dus naar de baseball-game. Baseball is een fantastische sport, en " America's Favourite Passtime ". We zijn ook grote van fan van baseball, zie oude blog " Take me out to the ballgame, May 2009". Baseball games zitten altijd vol met taktiek, veel statistieken, en vaak erg spannend. Toen we in DC woonden gingen we vaak kijken naar de lokale ploeg, de Washington Nationals. Die waren toen de slechtste ploeg van alle dertig baseball ploegen in de MLB, de Major Baseball League. Er was toen ook altijd veel taktiek, veel statistieken, maar het was nooit spannend. De Washtington Nationals verloren altijd. Nu gaan we vaak kijken naar de lokale ploeg, de Houston Astros. De Houston Astros zijn nu de slechtste ploeg van alle dertig ploegen in de MLB. Echt waar. Het is duidelijk dat wanneer wij verhuizen naar een nieuwe stad, de lokale baseball ploeg daar het meeste last van ondervindt.

Afgelopen weekend gingen we kijken naar de Houston Astros tegen de Boston Red Sox. De Boston Red Sox zijn het Manchester United, de Tom Boonen van baseball. Een instituut. Een fanbase wereldwijd. Het stadium van de Houston Astros, is Minute Maid Park. Inderdaad van de fruitsap.

Minute Maid Park was niet altijd het stadium van de Astros. Ooit was het stadium van de Houston Astros, de Astrodome, een wereldberoemd ? monument, zo zeggen ze hier. Het achtste wereldwonder ? zeggen ze hier ook.

Het verhaal van de Astrodome is een beetje zielig. Het was het eerste volledig overdekt, en airconditioned ! baseball stadium in de wereld. Geopend in April 1965 voor de lokale baseball-ploeg, de Houston Colts 45's (tja Texas). Later werd hun naam gewijzigd naar de Houston Astros. In 2000 kregen de Astros dan een nieuw stadium, Enron Field, en dat heet nu Minute Maid Park. Nadat het een beetje was mis gegaan met Enron. De Astrodome is sinds 2000 nog een keer gebruikt. In Augustus 2005. Om vluchtelingen van Hurricane Katrina vanuit New Orleans een dak boven hun hoofd te geven. Dat kon toen wel maar tot September 2005. Toen moesten alle vluchtelingen ophoepelen. Want ze hadden de Astrodome parkeerterreinen nodig voor de eerste match van de Houston Texans, de lokale football-ploeg. De gastvrijheid van Texas gaat ver, maar er zijn grenzen. De Houston Texans zijn trouwens ook heel slecht. Sindsdien staat de Astrodome leeg, en weet niemand goed wat ze met het achtste wereldwonder moeten doen. In Houston is dat normaal niet zo een probleem, ofwel gewoon laten verkommeren, ofwel afbreken die zaak. Maar het achtste wereldwonder is in de sixties gebouwd en zit dus vol met asbest. Dus nog geen beslissing gemaakt. En we dwalen af.

We waren dus bij de Houston Astros tegen de Boston Red Sox. En topmatch. Normaal komen er ongeveer 20,000 mensen kijken naar de Astros, nu waren er 40, 000 mensen. Een uitverkocht stadium.

En we hadden goeie seats.

De 20,000 extra mensen waren ook allemaal Boston Red Sox fans. We zijn zelf ook grote fan, sinds we ooit naar Boston zijn geweest. Zie blogs "Boston Day 1 and Boston Day 2 in July 2009".

We waren er op tijd en hadden dus tijd voor nog een beetje entertainment. We wilden wel eens weten hoe snel we een baseball kunnen gooien. De beste pitcher van Boston, Jonathan Papelbon, zie foto hieronder, kan 98 mph.

De beste pitcher van Houston, niemand weet wie dat is, kan 85 mph.

Wij konden, zie foto hieronder, 50 mph. " This Boston Red Sox fan throws like a girl " werd er gefluisterd in de wandelgangen van Minute Maid Park. Zeg, zeg, ...

Pfff. Daarna kwam er een meisje van 12 jaar, die duidelijk al wel weer baseball had gespeeld dan ons, maar toch, 52 mph. Ok, dan maar. De " This Boston Red Sox fan throws like a girl " statement bleek wel een beetje te kloppen. Omdat we toen toch in de mood waren, hier nog een foto van Siri naast nen baseball Mickey Mouse.