Teacher Appreciation Week

Amerikanen zijn oprecht dankbare mensen en tonen hun dankbaarheid ook graag en vaak. Het summum van dankbetuiging is het Thanksgiving feest in november. Maar ook tijdens het jaar wordt iedere aangelegenheid aangegrepen voor een heuse Thank You. Het gaat dan om kleine gestes, een kaartje, een bloemetje, maar het is wel erg fijn. Wij kregen onlangs in de brievenbus een "dank u om ons te hebben gekozen" kaartje van de spoeddienst waar ik met Jack was langsgegaan. Een kaartje gericht aan Jack, ondertekend door alle medewerkers op de dienst. Met de melding: "bedankt om bij ons te zijn langsgekomen en hopelijk voel je je beter". Handgeschreven. Dat laatste is uiterst belangrijk. PS - met Jack gaat alles prima nu.

We kregen ook een handgeschreven kaart van onze makelaar, om ons te bedanken dat we naar een receptie voor haar nieuw kantoor waren gekomen. Het was een beetje een vreemd gevoel, we waren hier nog maar een maand en kenden nog niemand, behalve dan die realtor. Zij stond bij mij op speeddial, en was zo ongeveer mijn beste vriendin toen. Op de receptie zouden we zeker niemand kennen, een beetje een saaie zaak dus. Maar nee, hoor, we waren nog maar goed en wel het restaurant binnengelopen of een jonge man zwaaide enthousiast naar ons (naar mij). Het bleek onze pediater te zijn, ook een klant van de makelaar. En dan nog een collega van Marc. En dan ook nog Todd, de tuinman, die eigenlijk piloot is maar in zijn vrije tijd een tuinbedrijf runt. Plots hadden we daar een gezellig groepje. Maar ik dwaal af. Punt is, de makelaar zal heel lang aan het schrijven zijn geweest, want ze heeft een indrukwekkend klantenbestand, zo bleek toch op de receptie.

We kregen van de buren een taart als dank omdat we hun dochter laten babysitten bij ons. En op school kregen de ouders 2 weken geleden een donut, omdat het Parent Appreciation Day was.
Ik nam watertandend de donut aan, niet wetende dat er ook van de ouders een gelijkaardig geste zou worden terug verwacht. Maar vorige week kwam de aap dan tenslotte uit de mouw.
Iedere dag krijgen alle ouders (mama EN papa) een email van school met weetjes over die dag, zoals: wat de kindjes die dag te eten krijgen, dat de klasfotos moeten besteld worden, dat er nog zonnecreme moet meegebracht worden, etc.

In de email van vorige week stond echter ook te lezen dat het deze week Teacher Appreciation Week is. Een beetje zoals secretaressendag, maar dan voor leerkrachten. En dat een week lang.

Het volgende wordt van de kindjes (lees ouders) verwacht:

Teacher Appreciation: Next Week - May 2nd - May 6th

We love our teachers! Please help us fill their beach bags to show them how much we appreciate them. Thank you.

Monday: Bring your teacher a flower
Tuesday: Bring your teacher her favorite drink
Wednesday: Bring your teacher her favorite snack
Thursday: Make your teacher a card or picture
Friday: Bring your teacher a gift card to one of her favorite places

Het is ondertussen donderdag. De bloemen, drank en snacks waren niet zo'n probleem. De gift card ook niet, al vind ik dat er persoonlijk een beetje over. Die zelfgemaakte kaart, dat was andere koek.... voor 6 juffen (2 klasjuffen, avondklasjuf (dat wil zeggen, na 3u in de namiddag), de kok en de receptiejuffen). Het spookje had alleen maar interesse in het plakken van stikkers op haar handen, dus het gevolg was dat ik een avond lang met lijm, stikkers, papier en lintjes in de weer is geweest. Ik heb mij helemaal laten gaan, want laten we eerlijk zijn, ik knutsel eigenlijk wel graag... maar toch zal ik blij zijn als Caitlin binnenkort zelf haar opdrachten kan uitvoeren...

Ziehier de zelfgemaakte kaarten (met binnenin een foto en handgeschreven tekstje):

En voor de geinteresseerden, nog een paar fotos van de kids.

Papa nadoen

Jack op playdate met vriendje Nicolas, het zoontje van vriendin Jacky