zondag 29 mei 2011

Night Owls

Niet te geloven dat we al sinds 5 mei niks meer gepost hebben... mea culpa.

Het is nu zondagochtend 4u28 en dus het ideale moment om tussen 2 huilbuien van beide kids door (Caitlin heeft koorts en Jack heeft tanden), even familie en vrienden, ex-collegas en toevallige passanten op deze blog te informeren over de afgelopen maand.

- Papsy is op bezoek geweest! Ons eerste echt bezoek sinds we hier wonen. Het was een super leuke week (full version verslag volgt later) en Papsy heeft z'n handen vol gehad met z'n 2 kleinkinderen.
Qua culturele bezienswaardigheden is Houston minder aantrekkelijk dan DC, maar we hebben toch NASA bezocht en verder veel gezwommen -het spookje heeft duidelijk geen zwembadangst meer. We konden er wel aan gewoon worden, een permanente babysit in huis ;o). We hebben echt genoten van zijn bezoek.


- Jack kan kruipen! Hij kon al een maand op knieen en handen zitten, maar de voorwaartse beweging leek een onmogelijke opdracht: ofwel smakte hij met z'n hoofdje tegen de grond, ofwel gleden z'n benen weg waardoor hij steeds op de buik terecht kwam. Maar op 24 mei legde hij plots een traject van 4 meter af, dus hij is nu voldoende mobiel om z'n zus overal naartoe te volgen. Hij kan Caitlin's tempo nog niet aan, dus het gaat nog steeds gepaard met de nodige frustratie...

We hebben onszelf er ook op betrapt dat de 2de geborene steeds wordt vergeleken met de oudste. (het bewijs: het feit dat we weten dat Caitlin het kruipen 20 dagen vroeger onder de knie had...). Het is niet helemaal eerlijk, maar ik vrees dat we bewust of onbewust toch steeds dergelijke mijlpalen gaan blijven vergelijken.  Het is ook grappig om te zien hoe verschillend 2 kinderen toch kunnen zijn. Caitlin vond het super leuk om zittend te spelen (dat viel ons op terwijl we naar oude filmpjes aan het kijken waren, want serieus, wie onthoudt dat soort dingen?), terwijl Jack niks liever doet dan rond de salontafel stappen. Iets wat het spookje op die leeftijd trouwens nog niet kon. En Jack heeft op 7 maanden al 5 tanden en 3 bijna-tanden, terwijl die eerste tand van Caitlin er pas heel moeizaam is doorgekomen als ze al bijna 10 maanden was. Het vergelijken gaat dus eigenlijk wel in 2 richtingen. In ieder geval, ik ben heel erg trots op alletwee, het zijn echt super kindjes en ik zie ze zoooooo ontzettend graag. Al zou ik het wel apprecieren als die 2 engeltjes, en Jack in het bijzonder, zouden beginnen beseffen dat ik graag slaap tussen 3 en 6 's ochtends.

- Potty Training! Spookje was helemaal klaar om pamperloos te gaan: iedere keer was het een gevecht om die pamper aan te doen, maar op het potje gebeurde er niet zoveel... Dus we hebben gedaan wat we het best kunnen: we hebben een boek gekocht over dit thema, ik heb het helemaal gelezen en we passen het rigoureus toe. Het boek heet "3day potty training", dus als alles goed gaat zijn we er maandag vanaf. Zaterdag (dag 1) was alvast een succes. 2 accidenten in het begin van de voormiddag (op tapijt geplast), 2 halve accidenten, waar ze na een paar seconden plots besefte dat ze naar het potje moest lopen, en de rest van de dag ging ze gewoon spontaan op tijd op de potty zitten. Of het nog steeds zo vlot zal gaan als we stoppen met haar M&M's te geven weet ik niet. Gelukkig duurt het maar 3 dagen, want ik weet niet hoe lang ik het kan volhouden om iedere 10 minuten te zeggen "Tell mommy when you have to go potty, ok?" en "keep Minnie Mouse (figuur op haar onderbroek) dry, Minnie Mouse does not like pipi". Een mens wordt hier simpel van.

- Ik ben mijn reis naar DC aan het plannen! Als alles goed gaat, ga ik eind juni 2 dagen naar DC met Isabel, die daar moet zijn voor het werk. Sans kids. Heerlijk! Ik kijk er zo naar uit. 2 dagen kletsen, brunchen, lunchen, shoppen en afspreken met vriendinnen daar. 2 dagen niet moeten opstaan 's nachts (tenzij we dan nog gewoon coctails aan het drinken zijn). Gewoon al Isa terugzien, fantastisch!

- We zijn helemaal apple gegaan. Ik had echt nooit gedacht dat ik ooit Macintosh zou worden, maar na de iPhone, de iPad en nu onze gloednieuwe iMac, ben ik helemaal verkocht. Nu moet ik wel nog op computerles, want zou er toch graag meer mee willen kunnen doen. Het voelt wel raar om als 30er op computerles te moeten gaan, ik had gedacht hiermee te kunnen wachten tot mijn pensioenleeftijd.

- Over pensioenleeftijd gesproken, ik heb eindelijk de eerste stappen gezet om terug een job te zoeken. Het luilekkerleventje kan niet blijven duren. Benieuwd hoe het zal gaan. Als iemand contacten heeft in de juridische wereld van Houston -of in gelijk welke andere business wereld, ik ben helemaal klaar voor een carriere change- dan zijn die meer dan welkom!

Geen opmerkingen: