Mobility

Na 3 weken op de buik te zijn vooruitgeschuifeld zoals een klein zeehondje, heeft Caitlin begrepen dat er zoiets bestaat als hand-knie coordinatie. Ze kruipt nu dus heel vrolijk (bijna) het hele huis rond, blij met haar nieuw gevonden onafhankelijkheid. Ze gaat nu vlotjes van zitten, naar liggen, naar kruipen. Ze doet ook nog vaak de bearcrawl, op handjes en voetjes (in plaats van op de knieen), met de billetjes hoog in de lucht.








Ze maakt er een sport van om de afstandsbediening te pakken te krijgen.



Ze doet nu ook iets nieuw: ze probeert constant kusjes te geven door met open mond naar je kaak, neus of kin te mikken. Heel lief!

En er waren onlangs ook nog twee incidenten in de creche.
Ik had lunch meegegeven: een papje van boontjes, aardappelen en varkensvlees. Op het middaguur werd ik gebeld met de vraag of ik haar kon komen eten geven...totaal niet bij stilgestaan dat de juffen in de klas niet in aanraking mogen komen met onrein vlees.
De dag erna werd ik opnieuw gebeld. Ze was uit een stoeltje gekropen en was met haar gezicht pardoes in een emmertje gevallen. Gevolg: heel veel traantjes en 2 blauwe plekken op haar kaken. Juf Hina was helemaal van slag (meer dan Caitlin) en moest een incidentreport opstellen voor de inspectie. Alle emmertjes zijn nu ook geband uit de peuterklas. Thanks to Caitlin...