Dit weekend ging ik nog eens naar de Ikea. Je hebt geen idee hoe blij ik ben dat het geel-blauwe concept hier ook bestaat, want geloof me, in de typische Amerikaanse meubelwinkels zal je mij nooit zien. Om 1 of andere reden is Amerika qua design niet mee-geevolueerd met Europa. Heb je ooit al van "Amerikaans design" gehoord? Precies, niet dus. Hier vind je (in de mainstraim meubelzaken) vooral zware eiken meubels, duffe kleuren, lomp design, gigantische zitbanken in bruin/groen velours met extra plaats op de armleuning om hapje(s) en je drankje op te zetten en de bedden zijn zo hoog dat je er bijna een trapje moet naastzetten. Ieder huis, zonder uitzondering, heeft dezelfde gouden krullende deurklinken, nepgouden luster en muur-tot-muur vasttapijt in iedere kamer. De tijd is precies een beetje blijven stilstaan. Ze zijn hier duidelijk nog niet toe aan Flamant of modernere/luchtigere stijlen. Het is ook een beetje vervelend dat het metric systeem nog niet is doorgedrongen, ik raak nog steeds in de war met al die feet, inchen en yards. Afin, Ikea is voor mij dus een verademing.
In Brussel plande ik mijn uitstapjes naar de Ikea zorgvuldig: oftewel bij het opengaan van de deuren ofwel tijdens de week: alles om de monsterfiles aan de kassa en op de parking te vermijden.
Maar ondanks het feit dat de meeste amerikanen koopziek zijn, is file een ongekend fenomeen in de Amerikaanse vestigingen van Ikea. Hier komt letterlijk geen kat! Je loopt hier enkel Mexicanen en expats tegen het lijf. De gewone amerikaan vindt het immers maar niks om alles zelf in elkaar moeten vijzen.
Deze fotos zijn genomen op zaterdagmiddag op het middaguur... Onvoorstelbaar, toch?
1 opmerking:
Inderdaad onvoorstelbaar !! Dat zal dan 1 van de zeldzame verlieslatende vestigingen zijn van Ikea. In Gent is het behoorlijk druk, vooral met de solden !!
Een reactie posten