Er is iets gebeurd. Caitlin, de kleine guerilla-strijdster, heeft sinds drie weken de blog veroverd. Controle verkrijgen over de belangrijke communicatie-kanalen is een bekende guerilla-taktiek. Dit is een tegenoffensief van de heersende macht. Voor alle duidelijkheid, dat zijn dus Siri en ik. Terug een verhaaltje over het leven in de US dus.
Wat is de grootste schrik van de Amerikaan? Goeie vraag. Misschien een terroristische aanslag? Niet echt. Daarvoor hebben ze die vriendelijke mensen van Homeland Security. Je weet wel, de mensen die je zo hartelijk ontvangen als je het land binnen wil. Na 2 uur in de rij. Misschien is tegenwoordig de recessie wel de grootste schrik? Ook niet echt. De sub-prime Amerikaan heeft dan wel 7 mortgages van Fannie Mae op zijn te groot huis en 239 Citibank afbetalingen op alle dingen in dat huis, plus autoleningen op 3 lelijke GM’s en 47 Bank of America credit cards voor de kleine uitgaven... Maar dat is allemaal niet echt een probleem. Daarvoor hebben ze die vriendelijke meneer Obama. Neen, de grootste schrik van de Amerikaan is honger hebben. Het is van het hoogste belang dat er steeds genoeg eten in de buurt is. Overal en altijd.
Er is goed nieuws op dat vlak. Fast-food is weer helemaal terug in. Joepie. En het is lekker goedkoop. KFC, Taco Bell (om even de twee onsmakelijkste te noemen) maar ook Mc Donalds en consoorten geven duizenden 99c menu’s weg. Ze doen weer helemaal mee. In tegenstelling tot de lokale gym en groenten. In het kort, de sub-prime Amerikaan heeft de oplossing gevonden. Hij/zij gaat zich uit deze recessie eten. Een combinatie van Obama en fastfood dus. Iedereen blij.
En nu begrijpen we ook waarom sport hier zo populair is. Omdat je, terwijl je naar sport kijkt, veel kan eten. Er zijn dan ook vier grote populaire professionele sporten: baseball, football, hockey en basketball. Veldrijden is nog niet doorgebroken. Met hockey bedoelen we natuurlijk ijshockey, niet het veldhockey waar Nederlanders meisjes zo goed in zijn. Amerikaanse ijshockey-spelers hebben trouwens een iets ruwer uiterlijk dan Nederlandse meisjes. Minder tanden bijvoorbeeld. Maar we zijn grote fan van beiden. Voor verschillende redenen weliswaar. En met football bedoelen we natuurlijk American football. Niet het Europese “soccer”. Die sport wordt hier voornamelijk door gastarbeiders en kinderen gespeeld. David Beckham heeft dat nu ook door.
Vier major professionele sporten dus. Professioneel, want de populairste sport is eigenlijk college football. Met college bedoelen we de universiteit. Ondanks het feit dat dat college de Amerikaan zijn eerste mooie schuldenberg heeft opgeleverd, dragen veel Amerikanen hun college in hun hart. En gewoonlijk ook ergens op hun auto. Als bumper-sticker. Ze volgen die sportploegen op de voet. Eerlijk gezegd, het is allemaal wat moeilijk te begrijpen voor een alumni van UFSIA. Wat was de score dit weekend van de dames ping-pong-ploeg van UFSIA ? Geen idee.
Zoals elke grote stad heeft DC ook zijn lokale vertegenwoordigers in de 4 grote sporten : we hebben hier de Nationals (de "Nats") in baseball, de Capitals (de "Caps") in hockey, de Redskins (de "Skins") in football en de Wizards ("de heu ... Wizards") in basketball. We gaan in de komende weken elke ploeg eens van een beetje dichterbij bekijken. Volgende week, of de week erna, dat zien we nog wel, beginnen we eraan met de Nationals. Als de onderhandelingen met de guerilla vlot verlopen natuurlijk.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
leuke blog blijf schrijven ik geniet van elk woord de oma van de guerilla strijdster
Als de guerilla zich beweegt tussen het volk zoals een vis in het water
kan hij nooit verslagen worden door het reguliere leger ( Ho Shi Ming )
Overigens een schitterend kursiefje
Een reactie posten