Voor heel Amerika en dus ook een beetje voor mij, is vandaag een speciale dag. Gisteren haalde ik alvast mijn voters registration card boven om te kijken waar ik precies naartoe moest om te stemmen. Het blijkt letterlijk achter onze hoek te zijn, in het piepkleine Hunters House – een soort community center in Nottoway Park, waar ik meestal ga (of beter: ging) joggen.
Al mijn collegas spraken over urenlange wachtrijen en zouden om 6u beginnen aanschuiven. Ik hield mijn hart al een beetje vast toen ik om 7u30 vertrok naar mijn polling station. En terecht. Nog nooit had ik zoveel mensen in het park gezien. Anderhalf uur heb ik buiten aangeschoven, al een geluk dat het niet regende. Maar de stemming was opperbest.
Na 3 keren voorzitter van een stembureau te zijn geweest in Belgie, vond ik het heel leuk om de verschillen tussen de Belgische en Amerikaanse stembusgang te kunnen waarnemen. En die zijn er!
- Er worden in de wachtrij door vrijwilligers van beide partijen “sample ballots” (voorbeeld stembrieven) uitgedeeld. Zo vermijd je dat mensen een uur lang in het stemhokje het formulier trachten te ontcijferen. Dat zou vooral in Brussel een oplossing zijn, want ik herinner me voor de laatste verkiezingen dat de stembrief de grootte had van een opvouwbaar stratenplan. Hier niet. Voor een land dat alles in ‘t groot doet, is de ballot opvallend klein: een A4tje. Alleen het concept van de geheime stemming is nog niet zo goed doorgedrongen: de sample ballots die werden uitgedeeld waren gecopieerd op een groen papier voor de democraten en op een blauw papier voor de republikeinen. Je kon dus al heel goed zien in de rij wie voor welke partij zou stemmen… Mijn stem bleef (en blijft) geheim: ik heb een sample ballot gevraagd in beide kleurtjes!
- Stemmen gebeurt gewoon door de week – zondag blijft voorbehouden voor de kerkgang, ook heel populair hier.
- Stemmen kan van 6 tot 19u – wat volgens mij de reden is waarom er zo’n ontspannen sfeertje is bij het aanschuiven: tijd genoeg om te gaan stemmen dus geen gemor, geklaag en gezeur.
- Geen verplichting voor leerkrachten en advocaten om in het stembureau te zetelen: dit wordt door vrijwilligers en door stadsambtenaren gedaan. Die vrees om als eerste te gaan stemmen omdat je misschien bij de opening van het stembureau wordt gekozen om een onvolledig stembureau uit de nood te helpen…helemaal onbekend hier!
- Hond meegebracht? Geen probleem: er zijn vrijwilligers aanwezig om met je hond te gaan wandelen terwijl jij gaat stemmen (honden mogen niet binnen).
-In kiesdistricten waar het stemmen electronisch gebeurt, kunnen kiezers nog steeds vragen om op papier te stemmen. Ik heb dat maar gedaan, want ik kleur graag bolletjes. En wat valt op: hier geen rode potloden (met afgebroken punt) aan die te korte kettingen. Gewoon een normale blauwe stylo. En het vertrouwen in de kiezers dat ze die gewoon zullen laten liggen na afloop.
- Die kleedcabines waar in belgie in gestemd wordt, zijn hier nergens te bespeuren. Hier zijn het gewoon lange tafels met kleine tussenschotje (waar je trouwens redelijk makkelijk kan overkijken, maar niemand doet dat). Waar je in Belgie 4 stemhokjes hebt, heb je hier in dezelfde ruimte wel 10 stemplaatsen. … En toch nog anderhalf uur aanschuiven…
- En last but not least: eens je je stem hebt uitgebracht, krijg je een mooie “I voted” sticker. Daarmee kan je dan een gratis donut bij Krispy Kreme en een gratis koffie bij Starbucks gaan halen… In tijden van economische crisis begrijp ik plots waarom in een land met stemrecht versus stemplicht, de aanschuiftijden toch nog anderhalf uur bedragen…
Benieuwd wie zal winnen vanavond!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten