= toen
= nu
Inderdaad. "Den Eclipse" (boven) is weg. Toegegeven, het was niet moeders mooiste en ook niet de meest stijlvolle auto, maar het was toch met een heel klein beetje pijn in hart dat ik akkoord ging om mijn autootje in te ruilen. De bedoeling was dat Marc den Eclipse zou overnemen en dat Charlie en ik in zijn grotere (lees: veiligere) SUV zouden kunnen rondtoeteren. Maar Marc haatte de Eclipse. En toen mijn garagist me duidelijk maakte dat de vader van mijn kinderen deze auto wellicht niet zou overleven omdat de remmen en de assen helemaal kapot waren - nee, niet door mijn sportief rijgedrag - werd de beslissing plots een pak makkelijker. Datzelfde weekend zaten we nog bij Beun de Haas (zie vroegere post) en bij een paar serieuzere dealers. En die laatste hebben mijn vertrouwen gewonnen.
Dus vanaf nu is het "den Passat". En ik ben er helemaal verliefd op. Nooit gedacht dat ik voor gadgets zou vallen, zoals zetelverwarming met wel 5 verschillende warmtestanden! Afin, de veiligheid van Charlie en mij is nu dus gegarandeerd. Ons benzineverbruik ook, want met een 3.0 liter motor is dat niet echt om te lachen. Al een geluk dat de prijzen ondertussen zijn gezakt tot $1.85/gallon (je leest dat goed: dat is ong. $0.50/liter!).
Zoals ook op de fotos blijkt, is Charlie ondertussen ook flink aan het groeien. Volgend weekend gaan we trouwens de hele baby-uitzet in huis halen: wiegje, kast, pousset, kleertjes, flesjes...nooit gedacht dat er zoveel bij kwam kijken!
Maar zover zijn we nog niet, eerst is het nog Thanksgiving. Morgen en vrijdag heeft het hele land een dagje verlof, al lijkt het alsof het al deze hele week vakantie is. Het lijkt wel kerst... De winkels lopen overvol, recepten worden uitgewisseld, de radiostations organiseren "SOS Piet" achtige toestanden om kalkoendrama's te verhelpen en de helft van het land zit vandaag achter het stuur in ellenlange files op weg naar familieleden die ze sinds vorige November niet meer hebben gezien.
Wij zijn ook al helemaal in de voorbereidingsstemming. Wij vieren namelijk ook Thanksgiving, met onze Belgisch/Nederlandse vrienden. 4 koppels en de kids komen donderdag bij ons aanschuiven. De traditie, die sedert vorig jaar in voege is, wil dat Marc vandaag alle boodschappen gaat doen en donderdag komen de meisjes om 10u samen om de hele feestmaaltijd in elkaar te flansen. En tegen een uur of 5 gaan we dan aan tafel! Uit voorzorg is Marc gisteren toch de kalkoen maar al gaan kopen. Maar toen we vaststelden dat dat beest van 22pond niet in de ovenschaal paste, de oven zelf al een beetje te klein bleek en je blijkbaar maar 1 pond per persoon moet voorzien, zijn we de kalkoen maar snel terug gaan inwisselen voor een kleiner exemplaar. Lachen geblazen: gisteren zijn we om 10 u s avonds naar de klantendienst van de Safeway (de locale GB) gereden. En neen, ze doen daar niet moeilijk over. Met de glimlach kregen we een kleiner dier en ons geld terug. Van service gesproken.
Ik heb er al een beetje honger van gekregen... hopelijk krijgen we beestje ook gaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten