Terug naar school - de car line editie

Ojee! Het is nog maar de 7de schooldag, en ik heb al te maken gekregen met de gevreesde car line.

Bureaucratie en overdreven voorzorgsmaatregelen: daar is Amerika heel goed in en heb ik nu aan de lijve ondervonden.

Ik had al verteld dat het spookje met de fiets naar school gaat en met de fiets wordt opgehaald. Dat laatste is erg belangrijk want er zijn in principe 3 manieren om de school te verlaten: 1. te voet/per fiets, 2. met de auto of 3. met de schoolbus. Bij het begin van het schooljaar moet elk kind opgeven op welke manier het naar huis zal gaan en dan krijg je een etiket op je boekentas dat correspondeert met dat vervoermiddel (rood etiket is bv. walker/biker). Wij hebben geen bus, dus kunnen enkel voor te voet of auto kiezen. Aangezien het maar anderhalve km is, fietsen we dus.

Het interessante is dat je niet in de loop van de dag kan beslissen om een ander vervoermiddel te gebruiken. Als je normaal gezien met de fiets naar huis gaat, mag je als ouder niet zomaar beslissen om je kindje toch maar met de auto op te halen. Om dat te mogen veranderen, moet het kind 's morgens al een briefje meehebben en aan de juf geven, zodat je kind in de car line terecht komt, en niet in de fietsrij.

De car line is een instituut op zichzelf. Het is niet zoals in belgie waar ouders in de buurt van de school parkeren en dan hun kind tussen het verkeer door in de auto zetten en wegrijden. O nee. Hier mag je niet parkeren om het hoekje. Iedereen die met de auto oppikt moet tot voor de schoolingang rijden en wachten tot zijn kindje naar buiten komt. Reken ongeveer 1/4de van de kindjes die met de auto worden opgehaald en dat geeft: 300 auto's die aanschuiven voor de schoolpoort. In een mooie, nette rij (lees: file!). Je  moet een kaart op het dashbord hebben liggen met daarop de naam van het kind. Als je die kaart niet bijhebt, krijg je je kind niet mee. De buurvrouw, die ook kindjes op dezelfde school heeft, mag niet zomaar jouw kindje meenemen in haar auto. Om dat te mogen doen moet de buurvrouw het naambord van jouw kind meehebben + schriftelijke toestemming hebben van de ouder om op te pikken.  De hulpdirectrice staat op de hoek van de straat (zo'n 50 meter voor de schoolingang) en roept in een walkie talkie alle namen af van bordjes die de school binnen rijden. Binnen in de school staat dan iemand die de kindjes die zijn afgeroepen, naar buiten stuurt. OK, een hele boterham om maar te zeggen dat als je niet met je auto om 14:30 voor de poort staat (school is uit om 15:05), je gemakkelijk tot 30 minuten kan staan aanschuiven in de carline alvorens jouw kindje wordt afgeroepen.

Zoiets dus - dit is van een andere school in The Woodlands - onze lagere school is niet zo groot, maar het geeft een idee... bij de entrance staat er dus iemand om namen af te roepen en in het midden kan je dan je kind ophalen. De file loopt meestal tot heel ver buiten de school

Met de fiets dus... een pak gemakkelijker.

TENZIJ het zoals gisteren een beetje miezert en er in de verte een donderslag te horen is. ... want in zo'n geval geldt "severe weather"en mag NIEMAND te voet of met de fiets naar huis.

Dat is mij dus gisteren overkomen. Ik spring om 14:55 op de fiets en kom om 15:00 aan de school aan. Ik sta gezellig te kletsen met andere mama's op de fiets tot we een donderslag horen (de zon schijnt nog). Ik ben een nieuwtje, dus weet niet wat dit betekent...maar de andere mama's wel. Iedereen grijpt zijn fiets en rijdt snel weg... ??? Wat nu? Blijkt dat de kindjes niet naar buiten mogen komen en iedereen dus naar huis spurt om de auto te nemen om ... in de car line te gaan staan. Gelukkig was er een andere mama lief genoeg om mij nog toe te roepen dat ik zeker niet mocht vergeten om mijn rood bord op het dashbord te leggen... Zo gezegd, zo gedaan. Ik was om 15:07 terug thuis (had het bord gevonden en nog snel Caitlin's naam erop gekriebeld) en stond om 15:10 in de car line die ondertussen al bijna 1 km lang was, bijna tot aan onze straat...

Helemaal achteraan de car line. Er is geen donder meer te bekennen en zo erg regent het nu ook weer niet (heb de ruitenwissers niet moeten gebruiken)...SEVERE WEATHER??!!

Om 16:10 zat Caitlin in de auto. Met rode oogjes want zij had uiteraard geen idee wat er aan de hand was en ze zei dat er toch wel "een paar druppeltjes uit haar ogen waren gekomen". 

Het trieste lot van de fietsenvan alle walker/bikers die vandaag met de auto naar huis moesten...

De volgende keer ga ik bij severe weather toch gewoon naar de directrice, en zeg ik dat de auto voor onderhoud in de garage is. Benieuwd of ze ons dan toch met de fiets gaan laten vertrekken.