Dansen met Lincoln

Afgelopen week was de hele familie in Washington DC / Fairfax. Siri was daar de hele week voor haar werk. Wij waren daar vanaf woensdag ook voor het werk. We hebben de kindjes dan ook ineens meegenomen en we zijn het hele weekend gebleven. We konden logeren bij groooote vrienden Isabelle en Gerald en hun drie kindjes. Hun huis is meer dan groot genoeg; we hadden een volledige verdieping voor ons alleen.

Vroeger, toen we zelf nog in Virginia woonden, namen we onze bezoekers altijd mee op de “Full Circle Tour” door DC. Een prachtige tour met een onbetrouwbare gids waarbij we de belangrijkste monumenten van DC bezochten met een heel verhaal over de geschiedenis van Amerika erbij. De tour begint en eindigt met hetzelfde belangrijk event (vandaar de Full Circle) en ongeveer 80 % van het verhaal van de gids is correct. De rest is erbij verzonnen om het allemaal een beetje te doen te kloppen.

We hebben deze keer de kindjes meegenomen op de Full Circle Tour. En dat is fantastisch goed gegaan. Ze kennen nu zelfs ineens vijf Amerikaanse presidenten redelijk goed:

- Thomas Jefferson (we hebben Jefferson Memorial bezocht)

- George Washington (we hebben Washington Monument gezien natuurlijk)

- Abraham Lincoln (Lincoln Memorial)

- Barack Obama (die woont in dat witte huis daar)

- George H. Bush (ze hadden die zijn standbeeld gezien toen we vertrokken vanuit Terminal C van George H. Bush International Airport in Houston)

Zoals gezegd, de kindjes hebben het fantastisch goed gedaan. Een constante supply van gummi worms en gummi bears hielp ook een beetje.  Hieronder een paar foto’s van onze kindjes links en rechts in Washington DC.

We zijn zelfs in hetzelfde restaurant als altijd gaan lunchen.

En we hebben ook het witte huis gezien.

Het was ook superdruk die dag in DC.  Kijk maar.

De band die voor Lincoln Memorial aan het spelen was, vonden onze kindjes maar niks.

Hier is die band. 

Maar toen ze het liedje “Happy” begonnen te spelen, vonden onze kindjes het wel leuk.

Zo leuk, dat ze toen op hun eigen manier begonnen te dansen. Luister goed naar Jack, hij  was de aanstoker.  "Do the chicken dance", “Shake your tails”, “Flap your wings”, ...

Allee vooruit ... uw kindjes al dansend op video op Lincoln Memorial.  Met heel DC op de achtergrond.  Wie kan dat zeggen ? 

Behalve de “Full Circle Tour” met de kindjes, was er ook nog tijd voor BBQ bij Isabelle en Gerald thuis, het verjaardagsfeestje van de meisjes Louise en Eline en een uitstapje naar Georgetown. 

En zaterdagmiddag waren we uitgenodigd voor een brunch in de Cosmos Club in Washington DC door een collega van Siri.  

Wie of wat is de Cosmos Club ?  We hebben het eens opgezocht.  

De Cosmos Club in Washington DC blijkt een hele exclusieve deftige priveclub te zijn, opgericht door ene John Wesley Powell in 1878. Die meneer Powell is trouwens een interessante figuur. JW Powell leefde van 1834 tot 1902 en hij was soldaat, geoloog, ontdekkingsreiziger van het Amerikaanse Wilde Westen en professor. JW Powell is vooral bekend van de Powell Geographic Expedition in 1867, een trip van drie maanden langs de Green en Colorado rivieren met de eerste bekende passage ooit van de Grand Canyon. Lake Powell is later naar hem genoemd. 

En in 1878 richtte meneer Powell dan de Cosmos Club op. Het doel van de club: "The advancement of its members in science, literature, and art".  Onder Cosmos Club leden zijn / zijn geweest: drie US presidenten, twee US vice-presidenten, twaalf Supreme Court justices, 32 Nobelprijs winnaars en 56 Pulitzer Prize winnaars.  

De club bleef tot 1988, een men-only club. Vrouwen konden tot dan geen lid worden en ze mochten als bezoeker ook niet langs de voordeur binnen.  Die twee regels hebben ze dan toch moeten veranderen. Maar, na ons bezoekje aan de Cosmos club, kunnen we iedereen verzekeren dat er voor de rest niets is veranderd sinds 1878. Dezelfde meubels, hetzelfde behangpapier, dezelfde tapijten, hetzelfde servies. Het zag er allemaal een beetje stoffig uit. De huidige leden trouwens ook: nog nooit zoveel mensen met een pruik of haarstukje gezien en de helft liep rond met ofwel een baxter ofwel een verpleegster voor dringende zorgen. 

Interessant clubje dus. We moesten er zelfs ons kostuum voor aandoen, en den Jack een hemd en Caitlin een kleedje. Siri ziet er altijd piccobello uit.

Jawadde.  Als het eten maar goed zou zijn ... en zouden er kroketten zijn ? Niks van dat. Eten was niet lekker. En geen kroketten.

Maar we zijn er toch eens geweest. Na onze dansende kinderen op Lincoln memorial, hadden we nu deftige stille kindjes in de Cosmos Club. Met een heel interieur van de jaren stillekes op de achtergrond.  Wie kan dat zeggen ?

Ja, ja, het was een super leuk bezoek aan Washington DC.  Altijd heel plezant om daar terug eens naar toe te gaan. Met speciale dank ook aan het weer en vooral de fantastische ontvangst en gastvrijheid van Isabelle en Gerald. Ongeloof merci daarvoor !