Living in America: Caitlin is 5!

Op zondag 9 februari werd ons meisje vijf jaar. Vijf! En ze keek er enorm naar uit, vooral omdat iedereen in haar klas in december en januari lijkt te verjaren en we dus naar eindeloos veel feestjes moesten alvorens zij aan de beurt was…

We begonnen de dag met pannenkoeken, ballonnen, kaartjes en een paar kleine geschenkjes.

In de namiddag werden 20 vriendjes uit de klas op het feestje in het park verwacht.

Maar zelfs met het milde klimaat in Texas, kan je nooit zeker zijn van een droge namiddag in februari. Caitlin wou absoluut in het park vieren, en om te vermijden dat we 20 kinderen + 20 ouders (want bij amerikaanse verjaardagsfeestjes blijven de ouders er ook gewoon bij...) thuis gingen moeten ontvangen in geval van regen, had ik een super goeie oplossing gevonden…

…de fun bus!

Terwijl de kinderen sprongen en dansten in de bus, konden de ouders een beetje bijkletsen. Altijd leuk om dat te kunnen doen, zonder achter kleuters aan te moeten rennen.

Daarna werden donuts, vanillepudding en marshmellows geserveerd. Oorspronkelijk had Caitlin gekozen voor een pannenkoekentaart, maar na een eerste proefronde thuis bleek dat toch wel heel veel werk en een smerig boeltje om op te eten. Het compromis was dus donuts en alle kinderen vonden dat toch blijkbaar lekkerder dan cupcakes: 35 donuts waren op minder dan 10 minuten op…

Zelfgemaakte vanillepudding bleek bij Amerikaanse kindjes minder in de smaak te vallen. De enige kindjes die daarvan hebben gegeten waren die van ons en een vriendje met glutenallergie (en wellicht alleen maar omdat dat de enige glutenvrije optie was).

Zo ziet dat er dan uit als je 20 kinderen en hun mama's (en de occasionele papa) samen hebt… Druk!

Maar Jack eet graag in alle rust en stilte:

Hij wist een stil plekje te bemachtigen. En zelfs nadat iedereen al lang in de speeltuin was verdwenen, zat hij nog smakelijk de 4 donuts die hij had weten te verstoppen, op te eten.

Eenmaal terug thuis, mocht het spookje dan de berg geschenkjes van haar vriendjes opendoen. En ze was zo lief om Jack te laten helpen. Alleen was Jack iets kieskeuriger, want die wou enkel die cadeautjes opendoen die NIET in een roze papiertje zaten… en dat waren er niet zo veel...