Tot een paar weken geleden hadden de kindjes geen flauw benul wie Sinterklaas was. Santa Claus, die met de rendieren en zo, die kenden ze al van op school, maar Sinterklaas…? Nog zo'n mijnheer met een rode outfit en een witte baard en cadeautjes. Zelfs de naam klinkt hetzelfde wanneer uitgesproken door een kleuter met een zwaar Texaans accent… Het was verwarring troef. Gelukkig waren er de sinterklaasliedjesCD van de Bonnie, het grote sinterklaasboek en youtube. En het feit dat wij de goedheiligman Sint Nikolas, noemen. In het begin moest ik mezelf constant verbeteren om niet Sinterklaas te zeggen. Moeilijk hoor. Maar zie, na een paar dagen kon Caitlin al redelijk goed "zie ginds komt de stoomboot"zingen en waren ze helemaal enthousiast over het zetten van het schoentje.
Dit weekend lagen ze al ongeduldig voor de schouw: "we gaan hier wachten tot Sint Nikolas komt".
De kapoenigheid straalt er gewoon af...
Ik was als kind doodsbang van de Sint (en de kerstman en de paasklokken), en bleef superstil in mijn bed liggen met een kussen op mijn hoofd uit schrik dat ik hem anders 's nachts over het dak zou horen lopen. Toen op 5 december vlak voor bedtijd Zwarte Piet hard op de voordeur kwam bonken, bleek dat Caitlin diezelfde schrik van mij heeft geerfd. Maar zo bleven ze wel de hele nacht stilletjes op hun kamer… en de volgende ochtend kwamen ze stipt om 6u vol verwachting naar beneden.
De vreugde was groot. "Yay, mama, papa, Sint Nikolas is komen!"
Oorspronkelijk had Catilin alleen maar oog voor de chocolade munten. Die cadeautjes zagen ze niet eens liggen. De Sint heeft dit jaar inderdaad de fout gemaakt om alles in te pakken. Volgend jaar gaat hij op inpakpapier besparen, denk ik.
Het smurfenboek viel in de smaak. En Jack zich maar afvragen waar zijn smurfenboek was.
De staf met M&M's, door grandma met de Sint meegegeven, waren dan weer een heel grote hit bij Jack. Hij zou ze ook allemaal in een keer opeten als we hem zouden laten doen.
Sinterklaas had voor elk ook een autootje gebracht, een zaklamp en een (akelige) lovey turtle. Allemaal kleinigheidjes, maar o zo dankbaar in ontvangst genomen.
Heerlijk om te zien, dat geluk op die kleine gezichtjes!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten