Oh Boy: update

We hebben net nacht 9 in het "grote jongensbed" achter de rug en er is al wat vooruitgang geboekt.
Normaal gezien duurt onze avondroutine (bad, 1 aflevering bekijken van de Berenstein Bears, melk drinken, boekje lezen, nachtliedje zingen, kus slaapwel, licht uit) ongeveer anderhalf uur. Vorige week duurde dat dan plots 4u en nu zijn we terug naar 1.5 tot 2u. Niet slecht. De nachten gaan ook al iets beter. Jack loopt nog steeds rond in zijn kamer, soms begint hij te huilen, maar hij vindt steeds de weg naar zijn bedje terug. Ik vermoed dat hij een beetje verlatingsangst heeft, want als we in de kamer blijven is hij heel rustig, als hij merkt dat we er niet meer zijn, wordt hij een beetje panisch.

Ik heb wel een beetje medelijden met het ventje, want vorige week had hij blijkbaar ook de menselijke variant van mond- en klauwzeer, ook in de keel. Niet leuk.

We hebben hem ook een nieuw nachtlampje cadeau gedaan (goeie tip - dankuwel!). De bunny-klok is al een paar maanden een grote hit bij Caitlin. Zij had altijd de gewoonte om voor dag en dauw op te staan.

We hadden eerst geprobeerd met een gewone digitale wekker en de magische woorden; "je mag pas uit bed als er een 7 op de klok staat". Met als gevolg dat ze iedere ochtend om 5:07 naast ons bed stond.
De bunny heeft meer succes. Tijdens de nacht is het gedeelte met de slapende bunny verlicht, en als het tijd is om op te staan (staat bij ons ingesteld op 6:15), dan is de bunny met de rugzak opgelicht. Elke morgen hoor ik Caitlin al voor 6u zingen en babbelen in haar kamertje, maar ze komt haar bed pas uit als de bunny wakker is.

Ze zijn wel schattig, want elke avond bij het slapengaan krijgt de bunny ook een nachtzoen van de kindjes.

Bij Jack heeft de slapende bunny voorlopig nog niet het verhoopte effect, maar hij heeft nu tenminste een degelijk (en schattig) nachtlampje.