Inderdaad, we zijn dit jaar naar Memphis geweest. Een stad met een rijke muziekgeschiedenis, en voor de rest, een krotstad. Alles verlaten, vervallen, lelijk, armzalig, vuil, ....
Om bij het begin te beginnen. Waarom zijn we eigenlijk naar Memphis gegaan ? Wel, omdat we met Kerstmis al een mooie reis gaan doen, gingen we voor Thanksgiving maar iets dichtbij doen. En het moest ook goedkoop zijn. Dat beperkte de keuze wel. Dallas, San Antonio, Austin kennen we al. New Orleans ook. Florida was al een beetje te ver. In Arkansas is er niks. Memphis dan maar. Birthplace van de Rock & Roll. Graceland is er ook. Allee dan.
We hadden natuurlijk wel kunnen weten dat het op niks ging trekken. Twee redenen.
Ten eerste. Memphis ligt in Tenessee. Tenessee is een van de meest achterlijke staten van Amerika. In Tenessee waren we al in Knoxville, Chattanooga en Gatlinburg geweest. Allemaal hetzelfde. Dikke mensen met lelijk zuiders accent die in armzalige dorpen wonen. En elk huis met 5 auto’s / trucks in de voortuin. De regel in Tenessee is dezelfde als overal. Hoe armzaliger, hoe meer auto’s in de voortuin. Overigens wel allemaal heel vriendelijke mensen.
Ten tweede. De twee grootste bedrijven in Memphis zijn Terminix (ongedierte-bestrijding) en Bass Pro Shops (visgerief). Zo hadden we het ook weer kunnen weten. Als uw twee grootste bedrijven kakkerlakken bestrijden of wormen verkopen, dan weet ne mens al genoeg over een stad.
Memphis dus. Alles verlaten, vervallen, lelijk, armzalig en vuil. Een krotstad. Maar ook daar weer heel vriendelijke mensen. En een rijke muziekgeschiedenis. En de wereldberoemde Peabody Hotel Ducks. En een mooi State Park. En Graceland.
Eerst de muziekgeschiedenis. In het kort. Zo heel erg zijn we nu ook weer niet geinteresseerd in muziek. Dus na de tweede wereldoorlog kwam de muziek van de zwarte medemens op de katoenplantage (blues, gospel) meer en meer in aanraking met de muziek van de witte medemens op de katoenplantage (country, hillbilly). Zwarte en witte muzikanten kwamen samen in Memphis, vooral in de bars op Beale Street en een creatieve music-scene ontstond in Memphis.
Op 3 januari 1950, richtte ene Sam Phillips, de Memphis Recording Service op, in een huis op 706, Union Avenue, Memphis. Daar konden artisten zoals BB King en Howling Wolf hun acts laten opnemen. De Memphis Recording Studio diende ook als de studio voor Philips’s record label, Sun Records. En Sun Records begon platen uit te brengen van Elvis Presley, Jerry Lee Lewis, Johnny Cash en Carl Perkins. Het begin van Rock n Roll, daar op 706 Union Avenue. Trouwens, die BB King noemde eigenlijk Riley King. BB staat voor Beale (Street) Blues Boy.
We hebben het dan allemaal eens bezocht he.
Beale Street
Dat was woensdag. Donderdag was Thanksgiving. Alles dicht in Amerika natuurlijk. In Memphis maakt dat wel geen verschil. Wij zijn dan maar naar het Meenam-Shelby State Park gegaan. Een hike gaan doen. 10 km. Mooie en leuke hike. En een perfecte activiteit voor het Thanksgiving diner.
We zijn niet opgegroeid in Amerika dus we hebben niet veel met Thanksgiving. Tradities zoals een familie-diner met kalkoen en ambras doen wij dus niet. Memphis is muziek, dus wij naar de Lafayette Music Room voor Thanksgiving. Dat bleek een ongelooflijke meevaller. Zaal zat helemaal vol (blijkbaar zijn er nog mensen die liever hun familie niet zien met Thanksgiving), lekker eten en goeie live muziek. Eh voila.
Plezant hoor.
Dat was donderdag.
En dan .... natuurlijk ... wat ligt er ook dicht bij Memphis ? Graceland. The home of Elvis Presley. Daar wilden we natuurlijk ook naar toe.
Een paar dingen over Graceland.
1) Graceland ligt juist buiten Memphis. Elvis had de villa en grond in 1957 gekocht voor 102,000 usd. Hij was toen 22 jaar. Het huis was 1000 m2 en de grond was 5.5 hectare. Hij had altijd beloofd aan zijn ouders dat als hij genoeg geld zou verdienen, hij voor hen een villa zou kopen. Elvis heeft 20 jaar in Graceland gewoond, tot zijn dood in 1977. De villa staat op de National Register of Historic Places en is ook een National Historic Landmark.
2) De naam Graceland komt van de vorige eigenaars, de Toof Family. Die hadden de grond voor generaties en wanneer in 1939 Ruth Toof Brown Moore en haar man Thomas Brown Moore, de villa bouwden, gaven ze het de naam Graceland, genaamd naar de tante van Ruth, Grace Toof Ward.
3) Het was Priscilla Presley’s idee om van Graceland een publieke plaats te maken. Graceland is open gegaan voor het publiek in 1982. 600,000 bezoekers per jaar. Tweede meest bezochte huis in Amerika, na ... het Witte Huis. Eigenaar van Graceland na Elvis’ dood, zijn dochter Lisa Marie, en sinds haar dood dit jaar, haar dochter Riley Keough.
We hebben allemaal eens goed bekeken hoor. Onze eerste conclusie: helemaal de moeite om Graceland te bezoeken. Tenminste toch de villa zelf. De hele kermis aan de overkant van de straat (met alle auto’s motors, kostuums en vliegtuigen) was nogal veel. En leek eerder op een Walmart. Maar het is allemaal wel ongelooflijk goed gedocumenteerd. Onze tweede conclusie, er hebben veel mensen veel geld verdiend aan onze vriend den Elvis.
Hier waren we er dan.
En dat was vrijdag.
En wat vonden we dan van onze Thanksgiving trip ?Sun Studios, Lafayette Music Room, Meenam-Shelby State Park, Graceland, de supervriendelijke mensen van Memphis, allemaal prima. Memphis, de stad, een krot.
En dan hebben we het nog niet gehad over die eenden. De wereldberoemde Peabody Hotel Ducks. Een volgende blog dan maar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten