Bekenste nummers van Duran Duran: The Reflex, Wild Boys, Save a Prayer, Rio, Girls on Film, Hungry Like the Wolf, A View to a Kill , Ordinary World, ... enz ...
Die mannen waren toen met vijf: Simon Le Bon (lead singer), John Taylor (bas), Andy Taylor (gitaar), Roger Taylor (drums). Al die Taylors trouwens, geen familie.
De Jan en wij waren toen zo een grote fan dat we ook playback concerten organizeerden voor onze ouders in de Jan zijn garage. Hoe blij onze ouders in die tijd daarmee waren, weten we niet, maar de Jan en wij vonden het fantastisch. Wij waren dan Simon Le Bon, de Jan was John Taylor, de Ralf van Andy Taylor, den David was Roger Taylor en den Dieter was Nick Rhodes. Eric was onze licht-en geluidsman.
Hier ziet ge ons bezig.
O ja, bij die laatste foto, met het liedje "The Chauffeur", probeerden een optreden na te doen dat we eens op tv hadden gezien, met Simon Le Bon die omgekeerd hing te zingen en blokfluit te spelen. Ja, ja, wij waren die tijd al bijzonder bij de pinken. Geen enkel detail ontging ons.
En geloof het nu of niet, maar die mannen zijn nog altijd samen ..., die maken nog altijd platen ..., en die treden nog altijd op ... Ze hebben alleen dienen Andy Taylor vervangen door een jongere versie. In September van 2015, hebben ze zelfs een nieuwe plaat uitgebracht: Paper Gods. En in 2016 zijn we begonnen aan een wereldtournee. Die wereldtournee bracht hen een paar weken geleden, of all places ... naar ... The Woodlands !
Daar wilden we dan wel eens naartoe gaan. Na 35 fan grote fan, gingen we die mannen dan voor het eerst eens live zien ?! Siri en wij gaan bijna nooit naar concerten (in de laatste 5 jaar naar een concert geweest: Nickelback, en dat is 4 jaar geleden of zo). Maar dit was nu nog wel eens de moeite.
Wij dus naar de Cynthia Mitchel Pavillion voor het concert. Omdat we over de 40 jaar zijn, waren in de namiddag al over een paar dingen aan het nadenken.
Wat gingen we aandoen ? Onze korte broek zoals altijd of misschien iets een beetje meer stijlvol. We gingen tenslotte naar een popconcert. Allee dan, onze coolste jeansbroek en t-shirt dan maar aangedaan.
Wat gingen we eten ? Het eten is op zo een event gewoonlijk nogal smerig. Dus we hebben dan maar onze eigen boterhammen meegenomen.
1) Eerste indruk: het publiek op het concert was precies nogal oud. Oude mannen met buiken en kalende hoofden. Oude vrouwen met buiken en te veel make-up. Echter, bij nader inzien, werd het al snel duidelijk dat het publiek eigenlijk gewoon onze leeftijd had ...
2) De garderobe van dit redelijk triestige publiek was hilarisch. De meeste mannen waren inderdaad gewoon in hun korte broek. En de meeste vrouwen ook. Een oude vrouw in een short, niet echt ons favoriete outfit. Sommige mensen waren nog een beetje stijlvol zoals ons. En sommige mannen en vrouwen hadden beslist om nog eens kleren van de jaren tachtig aan te doen voor de gelegenheid. Dat leek werkelijk nergens op. Maar wel goed mee kunnen lachen.
3) Oude mensen kunnen niet meer een heel concert meer rechtstaan. Als het een beetje een minder nummer was, moesten de meeste even gaan zitten om uit te puffen. Het was tenslotte ook al na negen uur op dat moment.
5) De Simon Le Bon is een beetje dik geworden.
6) De John Taylor ziet er nog juist hetzelfde uit.
7) En tenslotte: Duran Duran is niet gek. Ze wisten maar al te goed waarvoor het publiek was gekomen en het was niet om hun nieuw werk te horen. Greatest hits, it was !
Een impressie.
Het was een superleuke avond. Perfect entertainment voor 40+.
1 opmerking:
Ja, ik kan me dat optreden in de garage van Schuddinck nog herinneren.
Een reactie posten