Lucky Seven

Op 9 februari werd ons spookje 7 jaar en dat werd gepast gevierd. Op de ochtend van haar verjaardag thuis met een paar geschenkjes (wereldbol, atlas, nieuw spelletje voor de iPad ("stack the countries"), 2 lightsabers en een wekker) en een feestje met vriendjes het weekend erna.

Ze kreeg dit jaar de keuze om een feestje te doen met al haar vriendjes van de klas in het park of iets in meer beperkte groep. De keuze was snel gemaakt: ze wou een sleepover.
Prima, ik blij, want 4 meisjes is een pak makkelijker te organiseren...dacht ik.

We gingen in de namiddag iedereen thuis ophalen om naar het nagelsalon te gaan. De koffer van onze (toch redelijk grote) auto, zat toen al vol met valiesjes en slaapzakken en andere prullaria. Aan de valiezen te zien leek het alsof iedereen 2 weken zou blijven.
Aangekomen in het nagelsalon, namen de 5 meisjes als pros plaats in de pedicure stoelen. Ze hadden dit allemaal blijkbaar al eens eerder gedaan. Te bededenken dat ik voor het eerst op mijn 30ste een mani-pedi heb laten doen.

Nadat alle nageltjes gepast roze/paars/met glitters waren geverfd (Caitlin koos voor oranje met zwart!), was het pizzatijd. Terwijl Marc de pizzas ging ophalen, maakten de meisjes de straat onveilig.

En na pizzas, was het uiteraard tijd om geschenkjes open te doen

En om taart te eten (waarschuwing: luid en schel gezang van de meisjes, maar Caitlin's gelukkig gezichtje is priceless).

Ik was toen al moe van al het gekwetter, en de sleepover moest nog beginnen...

Tanden poetsen bleek geen probleem, zeker niet nadat ik hen allemaal een "matching penguin PJ" had beloofd. In plaats van goodie-bags uit te delen, mocht ieder meisje haar pijama meenemen naar huis. Grote hit (vooral bij de andere mamas, want niemand heeft nog meer snoepgoed en brol - wat traditioneel in een goodie bag zit - nodig).

Ik wist eerlijk gezegd niet zo goed wat een sleepover precies inhield qua activiteiten, dus na de pizza heb ik de meisjes voor een film gezet met popcorn, om het toch een beetje feestelijk te maken. Het was ondertussen al 7u, en ik zag wel dat Caitlin al moe aan het worden was. Ik hoopte stiekem dat iedereen gewoon in de zetel in slaap zou vallen, maar dat was buiten de meisjes gerekend. 2 meisjes wilden naar de film kijken, 2 andere wilden liever spelen en dus werd het een chaos tot en met. Jack wou er niks meer mee te maken hebben en verstopte zich in zijn kamer.
Uiteindelijk heb ik ze om 9 uur toch allemaal in hun bed gekregen, maar toen kwamen de zaklampen uit de valiezen tevoorschijn...! Enfin, om 10 u lagen ze uiteindelijk allemaal te slapen met een gigantische glimlach op hun gezicht. Het was duidelijk een succesfeestje, maar Marc heeft mij wel doen beloven dat we dit nooit meer bij ons thuis zouden doen.

De volgende ochtend werden belgische pannekoeken gebakken en liedjes gezongen. Gelukkig had niemand last van een ochtendhumeur. Om 9u werd iedereen opgehaald, de rust was weergekeerd en kon Jack terug uit zijn kamer komen.

Gelukkige 7de verjaardag, liefje!

Voor de annalen: op 10 februari  (= 7jaar en 1 dag) is Caitlin haar eerste melktand -onderaan vooraan-verloren. Dat was ook de tand die ze als eerste kreeg, op 26 november 2009 (weet je nog, papsy, in Clearwater?). Als dit patroon zich voortzet, is de bovenvoortand als volgende aan de beurt. De tandarts zei gisteren nog dat er 7 losse tanden zijn, en dat het nu dus de goeie moment is als er nog familiefotos/portretten moeten getrokken worden.  Altijd practisch advies, die tandartsen hier.