We worden oud ... Sinds vrijdag zijn we veertig jaar. Je zou het inderdaad niet zeggen maar het is wel zo. Siri had voor de gelegenheid een verrassing geregeld. Normaal doen wij de verrassingen voor Siri. Want we houden zelf niet van verrassingen. Maar soms is het ok. En Siri kan heel goed verrassingen regelen. Voor onze 35e verjaardag waren we in Las Vegas. Ook deze keer had Siri alles heel goed geheim gehouden. Het enige wat we wisten was dat we van vrijdagmorgen tot zaterdagmiddag zouden weg zijn. Babysit was met Papsy en Mammy Jo geregeld. Verder wisten we echt van niets tot Siri op de Hardy Toll Road zei dat we de afslag naar het vliegveld moesten nemen. Naar het vliegveld ?! Ik dacht we een beetje gingen relaxen op een of andere ranch buiten Houston. Niks van dat. We gingen vliegen. En wel naar New Orleans, Louisiana. Daar waren we nog nooit geweest. Super ! Dank je wel schatteke voor een geweldige verjaardag. Het was allemaal superleuk (behalve Bourbon Street).
Wat weten we over New Orleans ? Grootste stad van Louisiana. Ligt aan de Mississippi. Bekend voor zijn Frans-Creoolse cultuur. Mooie architectuur. Lekkere keuken. Veel muziek (geboorteplaats van de jazz). Mardi Gras. French Quarter. Bourbon Street (de bekenste straat van de French Quarter). Die grote Mississippi stoomboten. En natuurlijk Katrina. Veel te zien dus.
Eerst een beetje geschiedenis. La Nouvelle Orleans was gesticht op 7 mei 1718 door de French Missisippi Company, onder leiding dan Jean-Baptiste Le Moyne de Bienville. De Jean-Baptiste noemde de stad naar zijn baas: Philippe d’Orleans, toemalig regent van Frankrijk en afkomstig uit Orleans (stad aan de Loire in Frankrijk). New Orleans kwam dan onder Spaans bestuur in 1763, terug onder Frans bestuur in 1801 en werd door Napoleon, in 1803, als deel van de Louisiana Purchase, verkocht aan de United States. Interessant puntje: bijna alle gebouwen in het historische “Vieux Carre” of “French Quarter” zijn gebouwd in de periode van Spaans bestuur. Die French Quarter is trouwens niet groot: 1.7 km2.
De stad groeide daarna snel met integratie van Amerikaanse, Franse en Creoolse invloeden. Tot 1950 was New Orleans de belangrijkste stad in het zuiden van de US. Daarna werd de stad voorbijgestoken door Dallas, Houston, Atlanta en Miami. De New Orleans metropool telt nu 1.2 miljoen inwoners. Met de snelle uitbreiding van de stad werden er steeds meer kanalen gegraven en werd er steeds meer land gebruikt dat onder de zeespiegel ligt. De mensen van New Orleans waren historisch altijd zeer bezorgd over overstromingen van de Mississippi en de vele lager gelegen gebieden worden beschermd door dijken. Ondertussen werden echter ook het de gigantische moerasgebieden van de Mississippi-delta steeds kleiner en werd New Orleans meer kwetsbaar voor overstromingen vanuit de Golf van Mexico dan voor overstromingen van de Mississippi. En daar was dan Katrina in 2005. Een drama voor de mensen van New Orleans. De enige goeie zaak van Katrina: na het bijzonder slechte beheer van alle hulpverlening voor, tijdens en na Katrina, hebben de Amerikaanse overheden op alle niveaus (lokaal, State, federaal) in ieder geval veel geleerd van Katrina en veel betere plannen voor disaster management overal ingevoerd. Mooi zo.
Terug naar onze trip. New Orleans is een unieke stad in Amerika. De combinatie van de architectuur, de muziek, de keuken en de cultuur in de French Quarter bestaat nergens anders in Amerika. Als je er rondloopt denk je dat je ergens tussen Europa en de Caribbean bent terecht gekomen. Een unieke belevenis. Een paar sfeerbeelden inclusief alle verpichte cliches (die wilden we niet missen). Het was allemaal fantastisch (behalve Bourbon Street).
Aan de oever van de Missisippi.
Bij een grote Mississippi stoomboot. Er was er ook maar een. Nog altijd een beetje crisis ?
De St-Louis kathedraal.
Vanbuiten.
Vanbinnen.
Inderdaad ... de verplichte jazz-band.
De hele French Quarter was bijzonder mooi en aangenaam (behalve Bourbon Street).
En dit was juist buiten de Vieux Carre. Op Canal Street. Er rijden daar inderdaad trams in New Orleans.
Ons hotel lag ook midden in de French Quarter. Op het kruispunt van St Louis Street en Royal Street.
We hadden een balkon.
Onze aperitief namen in de rondraaiende bar in het Hotel Monteleone. Bekenste hotel van New Orleans.
Trouwens, toch niet helemaal overtuigd van het hele concept van de ronddraaiende bar. Op den duur weet ge niet meer of ge nu genoeg aperitief hebt gehad of niet.
En toen we buiten kwamen, inderdaad ... de verplichte stoet van een of ander huwelijk of begrafenis.
We zijn naar een fantastisch goed restaurant geweest.
En daarna nog even over Bourbon Street gelopen. Bourbon Street kan je nog het beste vergelijken met een grote uitgaansstraat in Ibiza of Torremolinos of Lloret Del Mar. Ene luide bar naast de andere. En elke luide bar heeft zijn ploeg straatjongens en straatmeisjes die met allerhande coupons (eerste drankje gratis, gratis inkom, eerste karaoke-sessie gratis, ....) iedereen proberen binnen te lokken. Dat fenoneem kenden we nog van vroeger. Van onze vakanties als student in Spanje. Toen als student in Spanje vonden we dat allemaal fantastisch, nu iets minder. We worden oud …
Geen opmerkingen:
Een reactie posten