We gaan het dus over basketbal hebben. Sommige mensen weten dat misschien niet, maar basketbal is een sport die ons zeer nauw aan het hart ligt. In de lagere school in Schilde zaten we zelfs in het school-basketbal team. Volgende meneer directeur speelden we in een competitie van Antwerpse lagere scholen. Waarom we dan altijd alleen maar tegen die ene school uit Hoevenen speelden, heb ik nooit begrepen … Mijn ‘hang-time’ daar in Hoevenen was trouwens ook niet je dat.
De Washington Wizards is de lokale NBA basketbal-club alhier. En de Wizards waren dit jaar de slechtste NBA-ploeg van allemaal. Net zoals de Nationals bij het baseball. Dat is dan allemaal mooi consistent.
De Wizards heetten vroeger de Washington Bullets. Ze hebben die naam een paar jaar geleden veranderd. DC was toen de stad met de meeste moorden per inwoner in de US dus die naam van de lokale basketbalploeg was toch een beetje vervelend. De vorige jaren waren de Wizards top. Elk jaar de play-offs en elk jaar uigeschakeld door de Cleveland Cavaliers, de ploeg van, jawel, meneer Lebron James. Hij is naar onze bescheiden mening de beste speler die er op dit ogenblik rondloopt. Hij vindt dat trouwens zelf ook. We waren er vorig jaar zelfs bij voor de beslissende play-off wedstrijd tussen de Wizards en meneer James. En voor beslissende play-off wedstrijden, wordt het show-gehalte altijd een beetje opgevoerd. Iedereen moest in het wit gekleed zijn. Leuk. En best wel indrukwekkend.
Voor de geinteresseerden, de starting line-up van de Wizards was de afgelopen jaren :
Gilbert Arenas - Guard, grote vedette en overroepen
Caron Butler - Forward, beste speler en Marc’s favorite Wizard
Antwan Jamison - Forward, captain, topscoorder en Siri’s favorite Wizard
Brendan Haywood - Center, meeste rebounds en onderschat
Deshawn Stevenson – Guard, doet mee omdat basketbal met 5 wordt gespeeld
En toen kwam er dit jaar. Arenas en Haywood heel het jaar gekwetst. Butler uit vorm. Die worden dan vervangen door mensen zoals:
Darius Songaila – Rus, schiet beter met Kalasnikov dan met basketbal
Ethan Thomas – schrijft betere poezie dan hij kan basketballen
JaValee McGee – enige verdienste: nog een kop groter dan al de rest
plus nog een hoop middelmatige spelers .... het probleem is, je mag maar met vijf tegelijk op het veld. Dus 2 super-goeie spelers vervangen door een tros van 10 middelmatige spelers helpt je niet verder.
Het was dus huilen met de pet op bij de Wizards dit seizoen. We zijn nog wel een paar keren gaan kijken maar de ploeg speelde steeds voor minder en minder volk. Je voelde je op den duur zelf een beetje een loser als je nog ging kijken.
Maar het entertainment bij de time-outs blijft heel leuk. Zoals de cheerleaders. Die eigenlijk het Wizards Dance Team heten. Maar het zijn gewone cheerleaders hoor. We zijn al jaren grote fan van cheerleaders. Cheerleaders zijn altijd leuk om te zien. Dachten we. Tot twee maand geleden. Toen is er iets gebeurd. Tijdens een wedstrijd van de Wizards. Iemand in de organizatie van het entertainmant had namelijk een idee gehad.
Aankondiging: hier komt het Wizards Dance Team ! .... van de seventies. Huu ? Inderdaad seventies muziek door de zaal. Van Abba of zoiets. En opeens vier kranige oma’s geperst in zo’n pakje ... aaaaargghh .... het terrein op. Als dat maar goed gaat dachten we nog. Die stonden daar dan een beetje te zwaaien naar het publiek. Springen deden ze niet meer. Gelukkig. Maar wel respect hoor dames.
Toen die na 10 seconden uitgeput waren, weer een aankondiging. Hier komt het Wizards Dance Team ! .... van de eighties. Hallo ? Muziek van Prince en een dozijn rijpere dames het terrein op. Weer in zo’n pakje. O jee. Als ze maar voorzichtig zijn, dachten we weer. Die konden dan nog wel eens ronddraaien en ne keer gaan zitten en weer rechtstaan. Het was allemaal safe. Goed gedaan dames.
Halve minuut later, aankondiging voor die van de nineties. Muziek van Snap en een twintigtal dertigers het terrein op. In zo’n pakje. Je kon in deze groep duidelijk het onderscheid maken tussen diegenen die al van het straat waren en diegenen nog niet. Die laatste deden nog geweldig hun best. Alsof het hun laatste kans was. Hup hup dames.
Anyway. We zijn volledig voorstander van iedereen op latere leeftijd zolang mogelijk aan het werk te houden. Dat is goed voor de economie. Maar we zouden het liever niet zien op zaterdagavond. Diegene die dit entertainment had bedacht moet toch eens nadenken over dit soort van buitensporigheden.
Maar er zijn nog andere vormen van entertainment. Zoals de kiss-cam. Breng twee mensen die naast elkaar zitten in beeld op het grote scherm en die moeten dan kussen. Dat is altijd lachen.
Vooral dan wanneer ze mensen in beeld brengen die elkaar niet kennen maar toevallig naast elkaar zitten. Je ziet dan die man wel eens denken ‘och ja waarom niet’ en die vrouw denkt natuurlijk ‘help, ik moet hier weg’. Lol. Of twee spelers van de tegenploeg in beeld brengen is ook altijd een topmoment.
Ook leuk is de dance-cam. Speel dansmuziek en laat op het grote scherm de mensen uit de zaal zien die de interessantste dance-stijl hebben. Nee Erwin, we zijn nog niet in beeld geweest. De dance-cam is iets wat ze ook hebben bij baseball en hockey. En we hebben iets ontdekt. Bij elke wedstrijd, van elke ploeg, vinden ze steeds dezelfde oudere man die steeds dezelfde .... heu redelijk interessante dance moves maakt. Die man is een instituut in en rond DC. En te vinden op klik hier.
Maar het leukste voor de Amerikaan is wel de burrito-dash. Dan gaat iedereen door het lint. Er worden dan burrito’s in het publiek geschoten. En dat vinden ze hier natuurlijk fantastisch. Gratis fast food gelanceerd met wapens. Kan het nog Amerikaanser ?
En er zijn altijd nog een boel andere dingen zoals t-shirts aan parachutes, petjes aan zeppelins en ga zo maar door. Het is altijd een heel gedoe maar het helpt wel om te vergeten hoe slecht de Wizards spelen ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten